ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

---

مقدمه: مصرف کورتیکواستروئید سیستمیک با خطر ایجاد کاتاراکت همراه است.هدف ما در این مطالعه تعیین نقش کورتیکواستروئیدهای استنشاقی در ایجاد کاتاراکت در افراد مسن میباشد. روش‌ بررسی: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی در بین ۱۶۰ نفر از مبتلایان به کاتاراکت، مراجعه کننده به بیمارستان های شهید صدوقی و شهید رهنمون طی سالهای ۱۳۸۳-۱۳۸۲ و ۱۶۰ نفر شاهد انتخاب شده، انجام پذیرفت. افراد گروه شاهد بر حسب سن و جنس با گروه مورد مطابقت داده شدند.جمع‌آوری اطلاعات از طریق مصاحبه و پرسشنامه انجام پذیرفت. تجزیه و تحلیل آماری با برنامه SPSS و آزمون‌های آماری Chi-square و Anova انجام شد. نتایج: از ۳۲۰ نفر ۱۶۰ بیمار به کاتاراکت مبتلا بودند و۱۶۰ بیمار دیگر به کاتاراکت مبتلا نبودند. میانگین سنی و توزیع جنس گروه مورد با گروه شاهد تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشتند. در گروه مورد ۲۲ نفر(%۸/۱۳) مصرف استروئید استنشاقی داشتند و در میان گروه شاهد از ۱۶۰ نفر ۱۱ فرد(%۹/۶) مصرف داشتند. در مجموع از دو گروه مورد مطالعه ۳۳ نفر مصرف کننده بوده اند. این رابطه با ۰۴۲/۰=p معنی دار بود. با استفاده از آزمونOdds Ratio مشخص شدکسانی که کورتیکواستروئید مصرف کرده اند ۱۶/۲ برابر از کسانی که کورتیکواستروئید مصرف نکرده اند مبتلا به کاتاراکت شده اند.(با حدود اطمینان ۹۵% در محدوده ۶۱/۴-۰۱/۱ ). بعد از خروج موارد مصرف کننده کورتیکویید سیستمیک Odds Ratio به ۷۳/۴ (با حدود اطمینان ۹۵% در محدوده ۸۲/۱۴-۵۱/۱ ) افزایش یافت. این ارتباط با افزایش مدت زمان استفاده قوی تر می شد. نتیجه‌ گیری: این مطالعه وجود ارتباطی بین مصرف کورتیکواستروئید استنشاقی و ابتلا به کاتاراکت به ویژه نوع ساب کپسولار خلفی را نشان داد. ولیکن جهت تأیید آن به مطالعات دیگر از جمله مطالعات تجربی و در گروه های یکسان از نظر عوامل خطر دیگر کاتاراکت نیاز می باشد.

---

مقدمه: در این مطالعه، اثر تمایزی مایع زجاجیه بر سلو‌ل‌های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان به سلو‌ل‌های فیبر عدسی چشم مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: در این کار تجربی سلو‌ل‌های مغز استخوان از استخوان‌های ران و درشت نی موش‌های NMRI جدا شد. بنیادی بودن این سلو‌ل‌ها با مارکر oct۴ به روش ایمونوسیتوشیمی مورد بررسی قرار گرفت. جهت اثبات مزانشیمی بودن سلو‌ل‌ها علاوه بر خاصیت چسبندگی آنها، مارکرهای سطحی C‏D۴۴ و CD۳۱ با روش فلوسیتومتری بررسی شد. در گروه‌های تجربی سلول‌های مزانشیمی با مایع زجاجیه و DMEM همراه با مکمل‌ها کشت داده شدند. سپس تواناییﺁنها جهت تمایز به سلو‌ل‌های فیبر عدسی چشم با سنجش کریستالین -crystallin α به روش ایمونوسیتوشیمی مورد بررسی قرارگرفت. نتایج: در کشت اولیه، جمعیت سلولی هتروژن بود و سلو‌ل‌ها پهن، دوکی و چند وجهی بودند. بیان oct۴ در سلو‌ل‌ها، بنیادی بودن سلو‌ل‌ها را تایید کرد. آنالیز فلوسایتومتری مارکرهای سطحی نشان داد که سلو‌ل‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان مارکر CD۴۴ را به میزان بالا و مارکرهای CD۳۱ را به میزان کم بیان می‌کنند. بررسی‌های مورفولوژیکی نشان داد که اکثر سلول‌های گروه‌های تجربی از لحاظ شکل ظاهری نسبت به سلول‌های گروه کنترل کشیده‌تر و به صورت موضعی به موازات هم آرایش یافتند. بیان الفا کریستالین در سلو‌ل‌های گروه‌های تجربی، تشکیل سلو‌ل‌های شبه فیبر عدسی را تایید کرد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه، سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان در اثر عمل القایی مایع زجاجیه می‌توانند به سلول‌های فیبر عدسی چشم تمایز یابند.

---

مقدمه: جراحی کاتاراکت یکی از شایع‌ترین روش‌های جراحی در سطح جهان می‌باشد. با افزایش رشد و توسعه سریع جراحی کاتاراکت، پژوهش‌ها به طور فزاینده‌ای بر بهبود کیفیت بینایی بعد از جراحی کاتاراکت متمرکز شده است. ابداع لنزهای داخل چشمی تلاشی موفق در زمینه جراحی کاتاراکت بود. با وجود پیشرفت‌های قابل توجه در جراحی کاتاراکت، عوارض متعددی مربوط به روش جراحی و طراحی IOL پس از عمل جراحی به وجود می‌آیند که می‌توانند موجب تغییر و کاهش دقت بینایی گردند. بهبود طراحی IOL و روش جراحی تأثیر قابل توجهی در کاهش میزان و وسعت عوارض مربوط به Tilt و Decentration دارد. از آنجا که جابجایی کمی در لنزهای داخل چشمی مدرن (آسفریک)، به طور قابل توجهی منجر به کاهش عملکرد آنها می‌شود. در نتیجه تصحیح اعوجاج در چشمی که لنز مصنوعی دارد، نیاز به دقت مضاعفی در مرکزیت و مکان IOL ها دارد. روش بررسی: در این مقاله سعی شده است که مشخصات لنزهای داخل چشمی مورد بررسی قرار گیرد و همچنین وسایل به کار رفته در اندازه‌گیری و طراحی این لنز مورد توجه قرار گیرند. به علاوه عوامل مؤثر بر اپتیک و دقت بینایی در اثر عمل جراحی کاتاراکت نظیر Tilt و Decentration ارائه شده توسط محققان آورده شده است و مطالبی نیز در رابطه با شبیه‌سازی کامپیوتری مدل‌های اپتیکی چشم در تحقیقات و محاسبات اپتیکی در شرایط بالینی ارائه گردیده است. نتیجه‌گیری: انجام عمل جراحی کاتاراکت در کسب بینایی مطلوب مستلزم روش‌های دقیق اندازه‌گیری و محاسباتی و آگاه بودن از نتیجه اعوجاج‌هایی است که در حین یا بعد از عمل ممکن است ایجاد گردد. تحقیقات بیشتر و بهبود فرآیند اندازه‌گیری و محاسباتی موجب افزایش دقت بینایی در این عمل خواهد شد.

---

مقدمه: بر اساس مطالعات، تومورهای مغزی با افت عملکرد و کیفیت زندگی در کودکان همراه است. هدف از این مطالعه بررسی عوامل مختلف اپیدیمیولوژیک، جمعیت‌شناختی و بالینی در کودکان و نوجوانان مبتلا به تومور مغزی شهر اراک می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه مورد - شاهدی بر روی ۵۰ کودک مبتلا به تومور مغزی (در محدوده سنی ۵/۱-۱۹ سال) به عنوان گروه مورد و ۵۰ کودک غیرمبتلا به تومور مغزی به عنوان گروه کنترل، از میان بیماران بستری و سرپایی بیمارستان ولی عصر شهر اراک در بین سال‌های ۱۳۹۲-۱۳۸۹ انجام گرفت. برای کلیه افراد مورد مطالعه، پرسشنامه‌ای که حاوی اطلاعات اپیدمیولوژیک، جمعیت‌شناختی و بالینی بود، تکمیل شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بین افراد مورد مطالعه در دو گروه از لحاظ محل سکونت (۰۰۸/۰p=)، تعداد خواهر و برادران (۰۰۳/۰p=) سابقه تماس یا نگهداری از حیوانات خانگی (۰۰۷/۰p=)، سابقه تماس مداوم پدر با مواد شیمیایی، فلزات سنگین و آفت‌کش‌ها (۰۵/۰p=)، مصرف مکمل‌های ویتامینی و تغذیه‌ای در زمان بارداری (۰۴۸/۰p=)، سابقه بیماری‌های نورولوژیک (۰۴۸/۰p=)، سابقه سرطان‌ها و تومورهای بدخیم غیر از دستگاه عصبی (۰۰۵/۰p=) و سابقه تومورهای مغزی (۰۳۵/۰p=) در فامیل درجه یک افراد مورد مطالعه، تفاوت معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‌گیری: براساس نتایج مطالعه، عوامل قابل پیشگیری و قابل پیش بینی زیادی با تومورهای مغزی در کودکان ارتباط دارند، در نتیجه بررسی و غربالگری کودکان مستعد ابتلا به تومورهای مغزی از لحاظ این عوامل خطر، توصیه می‌شود.

---

مقدمه: استفاده از دستگاه‌های بی‌سیم در سه دهه اخیر در سراسر جهان افزایش یافته است و خطرات بهداشتی ناشی از این دستگاه‌ها به یک نگرانی عمومی تبدیل شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات امواج Wi-Fi بر DNA و پارامترهای استرس اکسیداتیو انجام گرفت.
روش بررسی: ۱۶ رأس موش سوری نر بالغ به دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (۸n=) و گروه تجربی (۸n=). گروه تجربی (مواجهه یافته) به مدت (۸ ساعت در روز/۲۱ روز متوالی) در معرض امواج Wi-Fi ((۲,۴۵GHZ قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل به دور از منبع شناخته شده Wi-Fi نگهداری شدند. میزان شکست تک‌رشته DNA در لنفوسیت‌ها از طریق تست کامت قلیایی تشخیص داده شد (قبل و بعد از دوره مطالعه، در هر دو گروه) و پارامترهای استرس اکسیداتیو شامل فعالیت کاتالاز، فعالیت پاراکسوناز و میزان ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی (TAC) سرم نیز محاسبه گردید (قبل و بعد از دوره مطالعه، در هر دو گروه).
نتایج: در گروه مواجهه یافته، پس از پایان دوره ۲۱ روزه مواجهه با امواج، شکست تک‌رشته DNA در لنفوسیت‌ها و فعالیت آنزیم کاتالاز سرم افزایش  معنی داری یافته بود، همچنین کاهش معنی داری در فعالیت آنزیم پاراکسوناز وجود داشت اما میزان TAC سرم در این گروه تفاوت معنی‌داری نسبت به قبل از مواجهه با امواج نشان نداد، در حالی که در گروه کنترل بعد از دوره ۲۱ روزه مطالعه تفاوت معنی‌داری در هیچ‌یک از شاخص‌های اندازه‌گیری شده نسبت به آغاز مطالعه مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که قرارگیری در معرض امواج Wi-Fi می‌تواند استرس اکسیداتیو را افزایش داده و منجر به افزایش شکست DNA شود.

---