مقدمه: دیورتیکول اطراف آمپول واتر یک بیرون زدگی مخاط و زیر مخاط همراه با بخشی از عضلات روده به خارج از دیواره روده می‌باشد. تغییر آناتومیک به‌دلیل وجود دیورتیکول، انجام کار درمانی Endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) را با مشکل مواجه می‌کند. در این مطالعه هدف تقسیم‌بندی انواع دیورتیکول اطراف آمپول واتر و بررسی نقش آن بر روی میزان موفقیت و عوارض بعد از آن در مقایسه با افراد نرمال (فاقد دیورتیکول) می‌باشد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی تحلیلی است که بر روی ۱۲۶۰ بیمار با مشکل مجاری صفراوی که تحتERCP قرار گرفته بودند انجام شد. بیماران با وجود دیورتیکول به‌عنوان گروه اول و بیماران بدون وجود دیورتیکول به‌عنوان گروه دوم در نظر گرفته شدند. در این مطالعه از نرم‌افزار SPSS Version ۱۹ و تست‌های Chi-square و Students T.test به تناسب مورداستفاده شد.
نتایج: ۲۳۹ بیمار دیورتیکول اطراف پایی داشتند. میانگین سن شرکت کنندگان ۱۰/۳±۶۸/۹ بود. در ۲۳۹ بیمار با دیورتیکول ۴۸/۲ % = Type ۱ ، ۳۷/۶ % = Type ۲، ۵/۱ % = Type ۳، ۹/۱ % = Type ۴میزان موفقیت در تیپ ۱، ۹۷%(p-value:۰,۰۰۳) بود. در افراد با تیپ ۳ کانولاسیون مشکل و میزان موفقیت کم، همراه با عوارض بیشتر داشتند.
نتیجه‌گیری: نوع دیورتیکول اطراف آمپول می‌تواند در پیش‌بینی میزان موفقیت و عوارض همراه با ERCP موثر باشد. شیوع دیورتیکول اطراف آمپول واتر در بیماران این مطالعه، بالا و حدود ۲۰% می‌باشد
