جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای آلکالین فسفاتاز

داود خورشیدی، حسین متین همایی، محمدعلی آذربایجانی، آرش حسین نژاد،
دوره ۱۹، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۰ )
چکیده

مقدمه: این مطالعه به منظور بررسی تاثیر ۱۰ هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی آلکالین فسفاتاز و استئوکلسین در بیماران دیابتی نوع ۲ انجام شد. روش بررسی: در یک کارآزمایی نیمه تجربی، ۲۱ مرد مبتلا به بیماری دیابت نوع ۲(۴۰ تا ۵۰ سال) به طور تصادفی در دو گروه تمرین هوازی(۱۱نفر) و کنترل(۱۰نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت ۱۰ هفته در یک برنامه تمرین هوازی(سه جلسه در هفته و ۶۰-۴۵ دقیقه در هر جلسه) با شدت ۶۵-۵۰ درصد ضربان قلب ذخیره شرکت نمودند. نمایه توده بدن، ظرفیت هوازی، گلوکز، انسولین، HbA۱c، آلکالین فسفاتاز و استئوکلسین هر دو گروه در وضعیت پایه و پس از ۱۰ هفته تمرین هوازی اندازه‌گیری شدند. نتایج: ۱۰ هفته تمرین هوازی موجب افزایش معنی‌دار ظرفیت هوازی و کاهش معنی‌دار نمایه توده بدن، گلوکز و HbA۱c در آزمودنی‌های گروه تمرین شد، در حالی که تغییر معنی‌داری در غلظت های سرمی آلکالین فسفاتاز، استئوکلسین و انسولین ایجاد نشد. در گروه کنترل نیز تغییر معنی‌داری در شاخص‌های متابولیسم استخوان و سایر متغیرهای اندازه‌گیری شده مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، فعالیت‌های هوازی منظم موجب بهبود وضعیت گلیسمیک در بیماران دیابتی نوع ۲ می‌شوند، اما تاثیری بر سطوح سرمی آلکالین فسفاتاز و استئوکلسین ندارند.
محمد حسن افتخاری، زهرا حسن زاده رستمی، محمد جعفر امامی، حمید رضا طباطبایی،
دوره ۲۱، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده

مقدمه: منیزیم یکی از مواد معدنی ضروری در تشکیل استخوان است. شواهدی مبنی بر نقش منیزیم در متابولیسم استخوان و فرایند معدنی شدن استخوان وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر مکمل یاری منیزیم بر مارکرهای سرمی ساخت استخوان و ترمیم شکستگی استخوان های بلند در زنان سنین قبل از یائسگی بود. روش بررسی: در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بود، ۳۲ زن ۴۵-۲۰ ساله با شکستگی استخوان‌های بلند به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. بیماران در گروه مورد به مدت ۸ هفته روزانه ۲۵۰ میلی‌گرم منیزیم دریافت کردند و بیماران گروه شاهد در طول مدت مطالعه دارونما دریافت کردند. در ابتدا و انتهای مطالعه، سطوح سرمی آلکالین فسفاتاز و استئوکلسین اندازه‌گیری شد و تشکیل کال استخوانی به کمک عکس‌های رادیوگرافی بررسی گردید. معیار ترمیم شکستگی، تشکیل یا عدم تشکیل کال در ناحیه شکستگی در نظر گرفته شد. نتایج: مقایسه سطح سرمی آلکالین فسفاتاز و استئوکلسین بین دو گروه در ابتدا و انتهای مطالعه اختلاف معنی‌داری را نشان نداد. طی ۲ ماه مکمل یاری منیزیم، افزایش سطح آلکالین فسفاتاز و استئوکلسین سرمی از نظر آماری معنی‌دار نبود. از نظر تشکیل کال استخوانی در انتهای مطالعه نیز بین دو گروه مورد و شاهد تفاوتی دیده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مکمل یاری منیزیم نتوانست تغییری در مارکرهای سرمی ساخت استخوان و ترمیم شکستگی داشته باشد و اثبات قطعی این موضوع نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
دکتر ملک سلیمانی مهرنجانی، خانم آتناسادات عظیمی،
دوره ۲۲، شماره ۴ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده

مقدمه: ویتامین E به ‌عنوان یک آنتی‌اکسیدانت قوی نقش مهمی در مهار رادیکال‌های آزاد ایفا می‌کند. هدف از این پژوهش، بررسی نقش ویتامین E بر توانایی زیستی، تغییرات مورفولوژیک و القاء تمایز استئوژنیک سلول‌های بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت بالغ است. 
روش بررسی:‌‌‌‌ سلول‌های بنیادی مزانشیم مغز استخوان در شرایط استریل با روش فلشینگ، استخراج شدند. پس از پاساژ سوم سلول‌ها به گروه‌های کنترل و تیمار شده با ویتامین E (۵، ۱۰، ۱۵، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میکرومولار) برای مدت ۲۱ روز در محیط کشت استئوژنیک حاوی ۱۰% سرم تقسیم شدند. توانایی زیستی سلول‌ها، میزان معدنی شدن ماتریکس سلولی، میزان کلسیم خارج و داخل سلولی، فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز، میزان سنتز و بیان پروتئین‌های استئوپونتین و استئوکلسین و همچنین تغییرات مورفولوژیک سلول‌ها بررسی شد. داده‌ها با روش آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه و T-test تجزیه و تحلیل شد.
 نتایج: افزایش معنی‌داری در توانایی زیستی و میزان معدنی شدن ماتریکس سلول‌ها، فعالیت آنزیم آلکالین‌فسفاتاز، میزان رسوب کلسیم خارج و داخل سلولی و همچنین میزان بیان و سنتز پروتئین‌های استئوژنیک، در سلول‌های تیمار شده با ویتامین E در رفتاری وابسته به دوز مشاهده گردید. علاوه ‌‌بر این گستردگی سیتوپلاسم نیز در نمونه‌های تیمار شده با ویتامین E دیده شد.
 نتیجه‌گیری: از آنجایی که ویتامین E افزایش معنی‌داری در توانایی زیستی و تمایز استئوژنیک سلول‌های بنیادی مزانشیم ایجاد می‌کند، بنابراین می‌تواند جهت افزایش بقا و تمایز سلولی استفاده شود.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ماهنامه علمی پ‍ژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | SSU_Journals

Designed & Developed by : Yektaweb