مقدمه: بیماری های قلبی-عروقی عامل حدود یک سوم از مرگ و میر جهانی هستند. بنابراین، راهبردهای جدید برای پیشگیری و درمان حوادث قلبی-عروقی بسیار مورد توجه است. ویتامین E برای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قابل‌توجهی که دارد شناخته شده است. فواید ویتامین E در پیشگیری از بیماری های قلبی-عروقی مورد بررسی قرار گرفته است و ارتباط بین غلظت‌های پایین‌تر ویتامین E با افزایش خطر حوادث قلبی-عروقی مؤید این دیدگاه است. با این‌حال، کارآزمایی‌های بالینی در انسان نتایج متناقض و ناامیدکننده‌ای در مورد کاهش حوادث قلبی-عروقی با مصرف مکمل‌های ویتامین E نشان می‌دهند. مرور مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که علاوه بر مقدار، مدت زمان مصرف، نوع ایزوفرم ویتامین E و منبع طبیعی یا سنتتیک آن، عواملی مانند پلی‌مورفیسم‌های ژنتیکی و وضعیت بالینی افراد مصرف کننده نیز بر اثرات مکمل ویتامین E بر حوادث قلبی-عروقی مؤثر هستند.
نتیجه‌گیری: مصرف مکمل ویتامین E در بیماران دارای سابقه بیماریهای قلبی-عروقی و افرادی‌که تحت مراقبت‌های پیشگیرانه از بیماریهای قلبی-عروقی و یا مستعد خونریزی هستند باید با نظارت پزشکی انجام شود. با توجه به اینکه غلظت‌های پایین آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند آلفا توکوفرول می‌تواند منجر به حساسیت بیشتر به بیماریهای مرتبط با استرس اکسیداتیو و التهاب در جمعیت شود، بررسی یا تفسیر مجدد مکانیسم‌های اثر ویتامین E در فرآیند قلبی-عروقی برای درک بهتر رابطه ویتامین E و بیماریهای قلبی-عروقی ضروری است. همچنین اجرای سیاست‌ها و برنامه‌های بهداشت عمومی با هدف ترویج مصرف منابع طبیعی ویتامین E و چربی‌های سالم لازم است.
