ملیحه حدادنژاد، رضا رجبی، علی اشرف جمشیدی، الهام شیرزاد،
دوره ۲۱، شماره ۶ - ( ۱۱-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: تمرینات پلیومتریک از طریق تطابق عصبی عضلانی در رفلکس کششی، الاستیسیتی و ارگان‌های گلژی تندون نقش مهمی را در فعال شدن پیش بین عضلات ایفا می‌کنند. با توجه به عدم بررسی تأثیر تمرینات پلیومتریک بر عضلات کمری لگنی، هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر تمرینات پلیومتریک بر فعالیت پیش بین عضلات کمری لگنی در افراد فعال مبتلا به نقص کنترل تنه می‌باشد.
روش بررسی: ۲۵ زن فعال مبتلا به نقص کنترل تنه با میانگین سنی ۳۸/۱±۰۹/۱۹سال، قد ۸۸/۳±۷۳/۱۶۲ سانتی‌متر و وزن ۳۷/۳±۶۷/۵۸ کیلوگرم در این تحقیق شرکت کردند که به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. قبل و پس از شش هفته تمرینات پلیومتریک، الکترومیوگرافی سطحی، از عضلات سرینی میانی، مایل داخلی/عرضی شکم، مایل خارجی شکم و مربع کمری حین فرود بر روی یک پا انجام و میزان فعالیت پیش بین عضلات محاسبه شد.
نتایج: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که بین فعالیت عضلات سرینی میانی (۰۲۱/۰=p)، مایل داخلی/عرضی شکم (۰۰۶/۰=p)، مایل خارجی شکم (۰۲۳/۰=p) و مربع کمری (۰۱۱/۰=p) گروه کنترل و تجربی در پس آزمون تفاوت معنی‌داری وجود دارد که نشان‌دهنده تأثیرگذار بودن تمرینات پلیومتریک بر فعالیت پیش بین عضلات می‌باشد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر تمرینات پلیومتریک با تأثیر بر فعال شدن و بهبود پیش فعالیت عضلات می‌توانند در پیشگیری از مکانیسم‌های مرتبط با آسیب رباط صلیبی قدامی مؤثر باشند. بنابراین این تمرینات می‌توانند وقوع آسیب رباط صلیبی قدامی را کاهش دهند.
