کاربران عمومی فقط به فهرست مقالات منتشر شده دسترسی دارند.
۳ نتیجه برای موضوع مقاله:
ابوالفضل قلی‌پور، نجمه انصاری، محمد‌صادق دماوندی، محمد ربیعی، رضا میرنژاد،
دوره ۲۵، شماره ۳ - ( خرداد ۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: اسینتوباکتربومانی از باکتری‌های ایجادکننده عفونت‌های بیمارستانی در بخش مراقبت‌های ویژه در بیمارستان‌ها محسوب می‌شود و می‌تواند باعث عفونت‌های گوناگون بیمارستانی نظیر باکتریمی، مننژیت، پنومونی و عفونت مجاری ادراری شود. تکنیک‌های مولکولی مختلفی برای ژنوتایپینگ میکروارگانیسم‌ها وجود دارد که در بین آن‌ها PFGE به عنوان روش استاندارد طلایی برای ساب تایپینگ بسیاری از باکتری‌ها معرفی شده است. هدف از این مطالعه تعیین تیپ‌های مولکولی سویه‌های اسینتوباکتربومانی با روش Pulsed- Field Gel Electrophoreses و همچنین تعیین ارتباط بین تیپ‌های شایع موجود و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها است.
روش بررسی: در این بررسی توصیفی– تحلیلی تعداد ۵۰ باکتری اسینتوباکتربومانی به کمک روش‌های کشت و تست‌های بیوشیمیایی شناسایی و تائید شدند. سپس باکتری‌های شناسایی‌شده با استفاده از PFGE مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج تیپ بندی آن‌ها با نتایج مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها مقایسه گردید.
نتایج: نتایج به دست آمده نشان داد که تمام ایزوله‌ها دارای مقاومت چند‌گانه هستند. بیشترین حساسیت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های توبرامایسین (۵۲ درصد)، جنتامایسین (۳۶ درصد) و مروپنم (۳۲ درصد) مشاهده گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که سویه‌های اسینتوباکتربومانی جداشده از بیمارستان‌های شهر شهرکرد شامل ۷ الگوی ژنتیکی مختلف بودند که ۲ تا از این الگوها اسپورادیک بود. همچنین الگوهای ژنوتیپی در هر بیمارستان با یکدیگر متفاوت بود.
نتیجه‌گیری: با استفاده از روش PFGE، هرچند تنوع در میان سویه‌های اسینتوباکتربومانی در شهر شهرکرد مشاهده شد، ولی هیچ سویه اپیدمیکی در میان آن‌ها مشاهده نگردید. از نظر مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های رایج نیز این الگوها با هم متفاوت بودند.
عبدالرحیم داوری، علیرضا دانش کاظمی، پژمان شمشیری، نسترن دنیادیده، فاطمه کوهستانی،
دوره ۲۶، شماره ۵ - ( مرداد ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: توانایی افتراق رنگ دندان توسط دندان پزشکان اهمیت بسیاری دارد. در این مطالعه درستی تشخیص رنگ دندان، توسط دانشجویان دندان پزشکی و پیشرفت آنان با آموزش بیشتر در زمینه انتخاب رنگ بررسی شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی و مقطعی به روش نمونه گیری به صورت سرشماری بوده که بر روی کلیه دانشجویان دختر و پسر ترم ۹ و ۱۱ که۵۹ نفر بودند شامل ۳۲ نفردر ترم۹ و ۲۷ نفر در ترم ۱۱ مورد بررسی و سنجش قرار گرفتند. برای بررسی توانایی افتراق رنگ دندان از دانشجویان خواسته شد ۴ نمونه کامپوزیت نانوهیبرید Filtek Z۲۵۰ XT را با ست انتخاب رنگ Vita Classic تطبیق دهند. تجزیه و تحلیل آماری داده های به دست آمده توسط نرم افزارSPSS ۱۸(α= ۰/۰۵) و آزمون آماری Chi-Square آنالیز شد.
نتایج: توانایی کامل افتراق رنگ در ۱/۵% توانایی افتراق سه رنگ در ۵/۳۵% ، توانایی افتراق دو رنگ در ۹/۳۳%و بالاخره توانایی افتراق یک رنگ و کمتر در ۵/۲۵% افراد وجود داشت. دانشجویان ترم۱۱ با تفاوت آماری معنادار نسبت به دانشجویان ترم۹ در تعیین و افتراق رنگ دندان برتری داشتند (۰۰۴/۰(P value=. در مقایسه پسران و دختران مشخص گردید؛ جنسیت عامل تاثیر گذاری بر توانایی انتخاب رنگ دندان در دانشجویان نمی باشد. در مورد استفاده از عینک و یا لنز در مقایسه با دید مستقیم در بین دانشجویان دو ترم تفاوت آماری معنادار وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: آموزش نقش موثری بر بهبود توانایی تعیین رنگ در دانشجویان دارد؛ اما جنسیت و استفاده یا عدم استفاده از عینک تاثیری بر این توانایی ندارد.
محیا رمش، فرناز خدیوی،
دوره ۳۰، شماره ۱۲ - ( اسفند ۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: پیچش طناب اسپرماتیک از طریق ایجاد آسیب ایسکمی- ریپرفیوژن منجر به اختلال در عملکرد بیضه، مرگ سلولهای زایا، تولید گونه‌های فعال اکسیژن و ناباروری می‌گردد. پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) سرشار فاکتورهای رشد و سیتوکین‌های ضد التهابی می‌باشد. در این تحقیق اثرات PRP بر روی اسپرماتوژنز و تراکم کروماتین اسپرم به دنبال آسیب ایسکمی ریپرفیوژن ارزیابی شد.
روش بررسی: ۴۰ سر موش سوری نر بالغ به شرح زیر وارد مطالعه شدند. گروه کنترل، گروه پیچش/واپیچش، گروه کنترل منفی که جراحی پیچش/واپیچش همراه با تزریق محیط کشت به داخل بیضه انجام شد، گروه درمان که جراحی پیچش/ واپیچش همراه با تزریق PRP در این گروه انجام گرفت. بعد از گذشت یک سیکل اسپرماتوژنز، بررسی‌های هیستومورفومتری با رنگ‌آمیزی PAS و ارزیابی تراکم کروماتین اسپرم به کمک رنگ‌آمیزی آنیلین بلو صورت گرفت. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS version ۱۶ و آزمون آماری ANOVA و تست تعقیبی توکی آنالیز شدند.
نتایج: میانگین تعداد سلولهای اسپرماتوژنیک، سرتولی، لیدیگ، میوئید، نمره جانسون، میانگین قطر و ضخامت اپیتلیوم زایا به دنبال آسیب ایسکمی-ریپرفیوژن به‌صورت معنی‌داری کاهش یافت. میانگین ضخامت غشای پایه لوله‌های سمینی فروس و همچنین درصد اسپرم‌های دارای هیستون اضافه به دنبال آسیب ایسکمی ریپرفیوژن افزایش یافت (۰/۰۰۱ P<). پس از درمان با PRP، بهبودی قابل توجهی در ساختار بافتی لوله‌ها، زنده‌مانی سلول‌ها و تراکم کروماتین اسپرم یافت شد درحالیکه هم چنان تفاوت معناداری درمقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید (۰/۰۰۱ P<).
نتیجه‌گیری: PRP با دارا بودن فاکتورهای رشد و سیتوکین‌های ضدالتهابی دخیل در رگزایی و عملکرد آنتی‌اکسیدانی قادر است عوارض ناشی از آسیب ایسکمی–ریپرفیوژن را به‌طور نسبی بهبود بخشد.
