علی پیراسته مطلق، زهرا نیک منش،
دوره ۲۰، شماره ۵ - ( آذر و دی ۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: بیماری ایدز مسیر زندگی افراد مبتلا به بیماری را تغییر می‌دهد و باعث کاهش اعتماد به نفس، افزایش احساس آسیب‌پذیری و افکار آشفته در آنها می‌شود. هدف مطالعه حاضر بررسی نقش معنویت در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز می‌باشد.
روش بررسی: این پژوهش در یک نمونه ۴۳ نفری از بیماران مبتلا به ایدز استان سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۹۰ که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. معنویت از طریق پرسشنامه سنجش معنویت (SQ) و کیفیت زندگی از طریق پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت مورد سنجش قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام، t تست و آزمون ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: نتایج نشان داد که بین معنویت و کیفیت زندگی (۰,۰۰۱p=؛ ۰.۵۶r=) ارتباط مثبت معنی‌داری وجود دارد، ولی بین متغیرهای جمعیت‌شناختی (جنسیت، وضعیت تأهل، سن و مدت زمان ابتلا به بیماری) و کیفیت زندگی ارتباط معنی‌داری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفۀ خودآگاهی بهترین پیش‌بینی کننده ابعاد سلامت جسمانی، سلامت روانی و روابط اجتماعی کیفیت زندگی است. همچنین، بین بیماران زن و مرد در کیفیت زندگی تفاوت معنی‌داری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، می‌توان استنباط کرد که معنویت بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز مؤثر است. معنویت را می‌توان به عنوان یک روش مقابله‌ای، برای ارتقاء سلامت روان و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز مورد استفاده قرار داد.
