مهرسا نصیری، زهرا علی عسگری، محمد پزشکی مدرس، میلاد جعفری ندوشن، سهیلا زمانلوی بنیسی، سالار محمدی شبستری،
دوره ۳۳، شماره ۲ - ( اردیبهشت ۱۴۰۴ )
چکیده
مقدمه: علم مهندسی بافت با بهره‌گیری از علوم بین‌رشته‌ای نظیر بیولوژی سلولی، زیست‌مواد، داروسازی و مولکول‌های پیام‌رسان به ترمیم و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده می‌پردازد. داربست‌ها با تقلید از ماتریس خارج سلولی، نقش مهمی در هدایت فعالیت‌های سلولی دارند. غضروف به‌عنوان بافتی بدون رگ و عصب، فاقد قابلیت خودترمیمی است و آسیب‌های آن همواره چالشی بالینی محسوب می‌شوند که زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار داده و هزینه‌های درمانی زیادی را به همراه دارد. در سال‌های اخیر، تکنیک الکتروریسی برای تولید نانوالیاف مورد توجه قرار گرفته است. داربست‌های الکتروریسی شده با تقلید از ماتریکس خارج سلولی غضروف، محیط مناسبی برای اتصال، تکثیر و تمایز سلول‌های غضروفی فراهم می‌کنند. استفاده از داربست‌های نانوالیافی، سلول و مولکول‌های پیام‌رسان متناسب با بافت هدف، برای بازسازی بافت غضروف اهمیت ویژه‌ای دارد. پلیمرهای طبیعی و سنتزی مختلف از طریق روش الکتروریسی برای بازسازی بافت غضروف استفاده شده و تأثیرات آن‌ها بر مورفولوژی نانوالیاف به‌طور گسترده‌ای بررسی شده است.
نتیجه‌گیری: در این مقاله مروری، آخرین دستاوردهای بهره‌گیری از نانوالیاف در مهندسی بافت غضروف بررسی شده و روش‌های ارتقاء عملکرد آن‌ها توصیف می‌شود. زیست‌مواد طبیعی و سنتزی و کامپوزیت‌های مختلف مورد استفاده در سنتز داربست‌های غضروفی الکتروریسی شده معرفی شده‌اند. علاوه بر این، کاربرد نانوالیاف برای رهایش مولکول‌های پیام‌رسان و چالش‌های موجود در این زمینه نیز به‌طور گسترده‌ای بررسی شده است. پیشنهاداتی برای غلبه بر این چالش‌ها ارائه شده که می‌تواند به بهبود تکنیک‌های بازسازی بافت غضروف و توسعه کاربردهای بالینی آن‌ها کمک کند.
