مقدمه: لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی مشترک بین انسان و حیوان می‌باشد که به وسیله گونه‌های بیماریزای لپتوسپیرا ایجاد می‌شود. استان گیلان به دلیل داشتن آب و هوای معتدل و مرطوب و بارش فراوان در سال محیط مناسبی برای بقاء لپتوسپیرا محسوب می‌شود. هدف از این مطالعه تشخیص سرمی لپتوسپیروز در مراجعه به آزمایشگاه مرکزی آستارا بود.
روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی- توصیفی در فاصله زمانی اسفند ماه ۱۳۹۳ لغایت خرداد ماه ۱۳۹۴ از خون تعداد ۹۸ شخص مراجعه کننده به آزمایشگاه مرکزی بیمارستان دولتی شهید بهشتی آستارا به طور تصادفی نمونه‌گیری صورت گرفت. سرم نمونه‌های اخذ شده با آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی (MAT) با استفاده از ۵ نوع آنتی ژن زنده لپتوسپیرایی شامل سرووارهای گریپوتیفوزا، کنی کولا، ایکتروهموراژیه، هارجو و پومونا مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان داد که تعداد ۲ نمونه (۲%) تیتر MAT ۲۰۰/۱ نشان دادند. ۱ نمونه (۱%) با سرووار گریپوتیفوزا و ۱ نمونه (۱%) با سرووار هارجو واکنش مثبت سرمی نشان داد. سرووارهای کنی کولا، ایکتروهموراژیه با هیچ کدام از نمونه‌های سرمی واکنش مثبت سرمی نشان ندادند و تنها ۱ نمونه (۱%) مشکوک به سرووار پومونا بود. بیشترین فراوانی نمونه‌های سرمی مثبت در زنان خانه دار روستایی مشاهده شد. همچنین بیشترین موارد مثبت سرمی در گروه سنی ۶۹-۶۰ سال بود.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان شیوع لپتوسپیروز در شهرستان آستارا از فراوانی کمی برخوردار است که شاید به دلیل بازه زمانی نمونه گیری که پیش از فصل کاشت برنج یا اوایل آن بود باشد. اگرچه مکانیزه شدن فعالیت های کشاورزی و اجتناب کشاورزان از تماس با آب های آلوده نیز می تواند موثر باشد.
