فرهاد دادگر، عبدالرحمان رستمیان، سید رضا نجفی‌زاده، شفیعه موثقی، زهرا صفاریان،
دوره ۳۱، شماره ۶ - ( شهریور ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: آرتریت پسوریاتیک (PSA) یک اختلال اسکلتی عضلانی - التهابی است که با اختلال عملکردی معنی‌داری در بافت سینوویال، تاندون‌ها و نواحی محوری مشخص می‌شود. PSA با بیماریهای متابولیکی مانند دیابت، چاقی، نارسایی احتقانی قلب، بیماری کبد چرب و افسردگی و/یا اضطراب مرتبط است. به دلیل تفاوت در تظاهرات بالینی PSA، برخی از بیماران از طریق معاینه بالینی تشخیص داده نمی‌شوند. تشخیص یا مشاوره تأخیری آرتریت پسوریاتیک باکیفیت پایین زندگی و افزایش فراوانی بیماریهای همراه و وضعیت التهابی مداوم مرتبط است. هدف از مطالعه حاضر بررسی علل متعدد PSA، ابزار غربالگری و درمان دارویی می‌باشد. مقالات از پایگاه‌های اطلاعاتی بین‌المللی از جمله پایگاه‌های اطلاعاتی Magiran، Scopus، Google Scholar، PubMed و Springer جستجو شدند. برای استخراج مقالات از کلمات کلیدی آرتریت پسوریاتیک، ابزارهای غربالگری، پاتوژنز، درمان و نشانگرهای زیستی استفاده شد.
نتیجه‌گیری: مطالعه ما نشان می‌دهد که ناهمگونی در اتیولوژی PSA یکی از دلایل اصلی مشکلات در طبقه‌بندی این طیف بیماری است. توضیح ناهمگونی این بیماری ممکن است بر تغییرات در عوامل ژنتیکی و محیطی متمرکز باشد. راهبردهای غربالگری (مثلاً معیارهای CASPAR و نشانگرهای زیستی) اولین قدم مهم در درمان اولیه می‌باشد. همچنین، درمان‌های مختلفی برای کمک به کاهش مشکلات مفصلی، ضعف عضلانی و شدت بیماری در دسترس هستند. تشخیص فاکتورهای وابسته به PSA می‌تواند به مداخله زودهنگام این بیماران برای رفع نیازهای بالینی و پاراکلینیکی کمک کند.
در اینجا مروری به‌روز شده از تشخیص زودهنگام، ویژگی‌های بالینی، پاتوژنز، ابزارهای غربالگری، نشانگرهای زیستی، و توصیه‌های درمانی، از جمله داروهای بیولوژیکی جدید ارائه می‌کنیم.
