مقدمه: دوکسوروبیسین دارویی فراگیردردرمان انواع سرطان‌ها است که به دلیل عوارض مختلف دربافت‌های بدن مصرف آن محدود شده است لذا پژوهش حاضر اثرهمزمان تمرین هوازی ومصرف نانو‌میسل کورکومین را بربیان ژن آنزیم‌های (GlutathionPeroxidase)GPX،(Catalase)Cat (Superoxide dismutase)SODو(Malondialdehyde)MDAدربافت قلب موش‌های ماده بالب سی با سرطان پستان القایی درفاز درمانی بادوکسوروبیسین مورد تحقیق قرارگرفت.
روش بررسی: دراین پژوهش که از نوع کاربردی و از نظرکنترل متغیر‌ها به صورت تجربی واز حیث مکان اجرا، آزمایشگاهی بود ۳۶سر موش بالب سی به‌طور تصادفی به ۶ گروه سالم، بیمار، بیمار دوکسوربیسین، بیمار دوکسوروبیسین و تمرین، بیمار دوکسوروبیسین و مکمل نانوکورکومین و بیمار دوکسوروبیسین، تمرین هوازی و مکمل تقسیم شدند. القای سرطان پستان با سلول‌های MC۴- L۲ انجام شد. دوکسوروبیسین۲ mg/kg به صورت زیرصفافی به تعداد ۶ مرتبه و در روزهای ۲۸،۲۱،۱۴،۷،۱ و۳۵ تزریق، برنامه هوازی ۵جلسه در هفته به مدت۴۲روز با افزایش سرعت نوارگردان در هر دو هفته شامل ۱۴، ۱۶و۱۸متر بر دقیقه و مصرف نانوکورکومین با دوز ۱۰۰ mg/kg بود. دادههای جمعآوری شده با version ۱۶ SPSS و با آنالیز واریانس دو طرفه و در جهت نرمال بودن توزیع فراوانی با شاخصهای چولگی،کشیدگی و آزمون ناپارامتریک کلموگروف-اسمیرنوف باسطح معنی داری درآزمون‌ها ۰/۰۵انجام شد.
نتایج: شش هفته تمرین هوازی تاثیری دربیان ژن‌های GPX، MDAو SODدر گروه‌های هدف نداشت ولی به‌طور معناداری سبب افزایش بیان ژن Cat شد (P≤ ۰/ ۰۵). مصرف مکمل نانوکورکورمین به مدت ۶ هفته سبب کاهش بیان ژنMDA و به‌طور معناداری سبب افزایش بیان ژن‌های GPX، SODو Cat شد,۶ هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل نانوکورکورمین به‌طور معناداری سبب افزایش بیان ژن Cat در شد (P≤ ۰/ ۰۵) اما تاثیری بر بیان ژنGPX ،MDA و SOD نداشت.
نتیجه‌گیری: تمرین‌های هوازی ومصرف مکمل نانوکورکورمین مجزا و یا همزمان می‌تواند در کاهش عوارض سمیت قلبی داروی دوکسوروبیسین در بیماران مبتلا به سرطان پستان موثر باشد.
