محمد ریگی لادز، مریم قنبریها، محمدرضا بدیعی، زهرا عبدالعظیمی،
دوره ۲۰، شماره ۴ - ( مهر و آبان ۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: به منظور ارتقاء سلامت دهان و دندان، لازم است تا عوامل مرتبط با آن را ارزیابی نمائیم. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی وضعیت پوسیدگی دندانی و برخی عوامل مرتبط با آن در زنان و مردان ۴۴-۳۵ ساله در بعضی از شهرهای استان سیستان و بلوچستان در سال ۸۹-۱۳۸۸ انجام پذیرفت.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی، ۵۵۰ فرد ۴۴-۳۵ ساله با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای از ۵ شهر استان انتخاب شدند. شرکت کنندگان تحت معاینه کلینیکی قرار گرفته و در مورد هر یک از آنها شاخص DMFT تعیین شد و اطلاعات جمعیت شناسی و رفتارهای بهداشتی آنها نیز در پرسشنامه‌ای حاوی ۱۱ سؤال به ثبت رسید. داده‌های به دست آمده توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۱۷ و آزمون‌های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل گردیدند.
نتایج: میانگین DMFT جامعه مورد مطالعه ۱۸۶/ ۷ ±۰۵۰/۱۰ به دست آمد. همچنین در زنان با میانگین ۵/۷±۴۳/۱۱=DMFT نسبت به مردان با میانگین ۶/۶±۶۸/۸ =DMFT، تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (۰۰۱/۰>p). ارتباط معنی‌داری نیز بین میزان DMFT و قومیت به دست آمد (۰۵/۰p<). بین DMFT با سطح تحصیلات، درآمد ماهیانه، تعداد دفعات و زمان مسواک زدن ارتباط معنی‌داری یافت نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه می‌تواند توسط مدیران سلامت جامعه جهت برنامه‌ریزی و ارزیابی آن در آینده به کار گرفته شود. همچنین با تأکید بر بهبود وضعیت افراد در معرض خطر می‌توان با طراحی مداخلات مناسب در کوتاه مدت و دراز مدت به نتایج مفیدی دست یافت.
