۹ نتیجه برای قانع
محمد تقی قانعیان، محمد حسن احرامپوش، ولی داد، محسن امراللهی، محبوبه دهواری، بهزاد جمشیدی،
دوره ۲۰، شماره ۳ - ( مرداد و شهریور ۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: عدم رعایت ضوابط بهداشتی و گندزدایی مناسب آب و محیط استخرهای شنا در بروز مشکلات بهداشتی و انتقال بیماریهای عفونی به شناگران مؤثر است. هدف از این تحقیق، بررسی جامع آب استخرهای شنای شهر یزد و مقایسه نتایج آنها با استانداردهای ملی بوده است.
روش بررسی: در این تحقیق از ۱۱ استخر شنای سرپوشیده فعال شهر یزد، به صورت سرشماری نمونه‌برداری شد و پارامترهای درجه حرارت، pH، میزان کلر باقیمانده، کدورت، قلیاییت، سختی، جمعیت باکتری‌های هتروتروف، استافیلوکوک اورئوس، سودوموناس آئروژینوزا، استرپتوکوک مدفوعی و کلیفرم مدفوعی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری طی ۳ ماه هر دو هفته یکبار انجام و نمونه‌ها مطابق با روش‌های استاندارد آزمایش شد.
نتایج: در این تحقیق، میزان pHدر ۷۳/۸۴، کلر آزاد باقیمانده در ۱۸/۴۴، کلر ترکیبی در ۴۵/۷۲، قلیاییت در ۸۲/۱۹، کدورت در ۳۶/۸۶، سختی در ۱۸/۵۷ و دما در ۷۳/۱۳ درصد نمونه‌ها مطلوب بود. باکتری استرپتوکوک مدفوعی، در آب هیچ یک از استخرها مشاهده نشد و جمعیت باکتری‌های هتروتروف، استافیلوکوک اورئوس، سودوموناس آئروژینوزا و کلیفرم مدفوعی به ترتیب در ۷۳/۵۶، ۲۷/۹۳ و ۳۶/۷۹ و ۴۵/۹۱ درصد موارد مطلوب بوده است. آنالیز آماری داده‌ها نشان داد بین جمعیت باکتری‌های هتروتروف و کدورت آب رابطه مستقیم وجود دارد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، شاخص‌های جمعیت باکتری هتروتروف و همچنین قلیاییت و دما کمترین تطابق را با استاندارد دارند که نشان دهنده ضرورت پایش مداوم شاخص‌های فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب و همچنین کنترل وضعیت فیلتراسیون و گندزدایی آب استخر می‌باشد.
حسین حبیب زاده، معصومه همتی مسلک پاک، رضا قانعی قشلاق،
دوره ۲۰، شماره ۴ - ( مهر و آبان ۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: سندرم پاهای بیقرار یک اختلال نورولوژیکی است و بیماران تحت همودیالیز بیش از دیگران از این سندرم رنج می‌برند. هر چند پاتوفیزیولوژی سندرم پاهای بیقرار هنوز ناشناخته است، اما بررسی عوامل مرتبط با این سندرم می‌تواند به توسعه دانش پزشکی در این زمینه کمک نماید. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سندرم پاهای بیقرار و سطح فریتین و آهن سرم در بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی به روش مقطعی است که در آن ۱۶۸ بیمار تحت همودیالیز مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان طالقانی ارومیه، با روش نمونه‌گیری در دسترس شرکت داشتند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد غربالگری سندرم پاهای بیقرار و شاخص‌های آزمایشگاهی سطح سرمی آهن و فریتین استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی انجام یافت.
نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد ۷/۳۸ درصد بیماران تحت همودیالیز از سندرم پاهای بیقرار شاکی بودند که میانگین آهن سرم آنها ۳/۲۹± ۷۸ μg/dl بود. در این مطالعه به ترتیب سطح سرمی آهن و فریتین بیماران تحت همودیالیز دارای سندرم پاهای بیقرار به طور معنی‌داری پایین‌تر از بیماران همودیالیزی فاقد سندرم پاهای بیقرار بود و آزمون‌های آماری اختلاف معنی‌داری را در این مورد نشان داد (۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای سندرم پاهای بیقرار در بیماران تحت همودیالیز، شناسایی عوامل مرتبط با این سندرم و ارائه راهکارهای لازم در اصلاح یا حذف عوامل مؤثر، ضروری به نظر می‌رسد. نظر به تأیید ارتباط شاخص‌های آهن و فریتین و سندرم پاهای بیقرار در بیماران تحت همودیالیز، نتایج می‌تواند در نوع درمان و مدیریت این بیماران کمک کننده باشد.
مهری خاتمی، زهرا قانعی یخدان،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: سندرم بروگادا یکی از دلایل ژنتیکی مرگ‌های ناگهانی قلبی در نتیجه فیبریله شدن بطن است. در سطح مولکولی جهش‌هایی که در ژن SCN۵A کدکننده زیر واحد آلفای کانال سدیم سلولهای قلب رخ می‌دهند، باعث بروز علایم سندرم بروگادا می‌شوند. هرگونه اختلال در زنجیره‌های تنفسی میتوکندری باعث نقص در عملکرد کانال‌های قلب می‌شود، هدف مطالعه حاضر بررسی جهش‌های بخشی از ژنوم میتوکندری شامل ژن‌های CoxII، سیتوکروم b و tRNAGlu در بیماران است.
روش بررسی: در این تحقیق، از یک خانواده مبتلا با ۵ عضو و ۱۵ بیمار تک‌گیر مبتلا به سندرم بروگادا نمونه خون گرفته شد و برای غربالگری جهش‌های mtDNA، ژن‌های میتوکندریایی CoxII، سیتوکروم B و tRNAGlu با استفاده از آنالیزهای PCR-SSCP بررسی گردید و برای تشخیص جایگاه دقیق جهش‌های احتمالی، نمونه بیمارانی که الگوی باندی متفاوت داشتند، تعیین توالی شدند.
نتایج: در خانواده مورد مطالعه، یک جهش جدید و هموپلاسمی (T۸۲۵۸C) در ژن CoxII بیماران یافت شد که این جهش جدید باعث تغییر اسید آمینه فنیل آلانین به لوسین در دومین قلمرو (Domain) این پروتئین می‌شود. در بیماران غیرخویشاوند نیز ۳ جهش را یافت شد که شامل یک جهش هموپلاسمی و حفاظت شده در ژن tRNA اسید گلوتامیک (T۱۴۶۸۷C)، یک جهش جدید هتروپلاسمی در سیتوکروم b (G۱۴۸۳۸A) و یک جابجایی هموپلاسمی C۱۴۷۶۶T می‌باشد.
نتیجه‌گیری: چون جهش‌های گزارش شده فقط در بیماران مشاهده شدند، می‌توان این جهش‌ها را به عنوان کاندید و عامل خطری مهم در بیماری‌زایی این سندرم معرفی کرد که احتمالاً در سنتز ATP میتوکندری سلولهای قلبی اختلال ایجاد می‌کنند و در بروز حالات وخیم بیماری نقش دارند.
فاطمه عزالدینی اردکانی، صغری یاسایی، سحر قانع،
دوره ۲۳، شماره ۲ - ( اردیبهشت ۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه ارزیابی موقعیت دندان کانین نهفته ماگزیلاری در رادیوگرافی پانورامیک از طریق دو متغیر Angulation و Magnification بود.
روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی انجام شد. رادیوگرافی‌های پانورامیک شماره‌گذاری شد و نام بیمار در هر رادیوگرافی پانورامیک پوشانده شد. دو متغیر Angulation (زاویه محوری دندان کانین نهفته به محور اکلوزال) و Magnification (عریض‌ترین بعد مزیودیستال تاج دندان کانین نهفته به عریض‌ترین بعد مزیودیستال سانترال همان سمت) در هر رادیوگرافی پانورامیک (۴۴ دندان کانین نهفته ماگزیلا) بررسی شد و با موقعیت دندان در CBCT مقایسه گردید. از تست کاپا جهت به دست آوردن میزان توافق این دو متغیر با CBCT استفاده شد.
نتایج: ۶/۴۱% دندانهای کانین نهفته باکالی و ۳/۸۴% دندانهای کانین نهفته پالاتالی از طریق متغیر Angulation در موقعیت حقیقی خود مشخص شدند. Magnification، ۳/۵۸% دندانهای نهفته باکالی و ۵/۳۷% دندانهای کانین نهفته پالاتالی را در موقعیت حقیقی خود نشان داد. میزان توافق Angulatin با CBCT، ۲۷۵/۰و میزان توافق Magnification با CBCT، ۰۳/۰ بود.
نتیجه‌گیری: دو روش Angulation و Magnification در رادیوگرافی پانورامیک، راه مناسبی جهت تعیین موقعیت دندان کانین نهفته ماگزیلا نبودند. روش Angulation بیش از روش Magnification با موقعیت حقیقی دندان کانین نهفته ماگزیلا مطابقت داشت.
مهدیه دهقانی تفتی، سحر قانع، علیرضا نواب اعظم، فاطمه عزالدینی، الهام مطلبی،
دوره ۲۳، شماره ۶ - ( شهریور ۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه: آگاهی از رابطه آناتومیکی و پاتولوژیکی بین دندانهای خلفی با سینوس ماگزیلاری، برای تشخیص و طرح درمان حیاتی است. هدف از این مطالعه، بررسی همبستگی نتایج رادیوگرافی پانورامیک و CBCT درتعیین ارتباط کف سینوس ماگزیلاری با ریشه دندانهای خلفی فک بالا است.
روش بررسی: از آرشیو کلینیک رادیولوژی فک و صورت سجاد و جراحی فک و صورت دکتر نواب اعظم از سال ۸۹ تا ۹۳، تعداد ۵۵ تصویر پانورامیک که دارای اسکن CBCT بودند، به صورت سرشماری انتخاب شدند. در مجموع ۴۴۰ دندان پرمولر اول، دوم، مولر اول و دوم ماگزیلا(از هر کدام ۱۱۰ عدد) بررسی شد. تفسیر اسکن‌های CBCT توسط رادیولوژیست فک و صورت و اندازه‌گیری‌های پانورامیک توسط دانشجوی آموزش دیده سال آخر دندانپزشکی انجام و نتایج دو هفته بعد تکرار شده تا intra-observer agreement برای هرکدام جداگانه بررسی شد. داده‌های جمع‌آوری شده به کمک نرم‌افزار SPSSو آزمون‌های آماری t-test ،ANUVA ،Chi-Square و Fisher Exautts مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: میزان توافق گرافی پانورامیک با CBCT به وسیله kapp test بررسی شد و ۵۴۹/۰kappa= به دست آمد که دارای توافق نسبتاً خوبی است. این عدد با ۰۰/۰p= معنی‌دار است. یعنی گرافی‌های CBCT و پانورامیک در تشخیص وضعیت فرم کف سینوس و ریشه دندانهای خلفی فک بالا با هم توافق دارند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، پیشنهاد می‌گردد برای یافتن ارتباط دقیق بین کف سینوس ماگزیلاری و ریشه دندانهای خلفی ماگزیلا، به ویژه وقتی در پانورامیک به صورت فرم سه(پروجکشن به داخل سینوس) دیده شود، تصاویر CBCT تهیه گردد تا کمترین صدمه و احتمال ایجاد ارتباطات دهانی-آنترال و انتقال عفونت به وجود آید.
مهناز قانعیان، حمید کاظمی زهرایی،
دوره ۲۴، شماره ۶ - ( شهریور ۱۳۹۵ )
چکیده
مقدمه: شیوع اختلالات خواب در مطالعات بین‌المللی متفاوت است. اختلال خواب با افزایش شیوع بیش از حد میان بچه‌ها شایع است. جدی‌ترین عارضه مربوط به اختلالات خواب کودکان، مشکلات شناختی است. در این مطالعه، شیوع اختلالات خواب و اختلال یادگیری عصب روان‌شناختی در کودکان پیش از دبستان(۴_ ۶ ساله) در شهر اصفهان در سال ۹۴-۹۳ بررسی می‌گردد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ۳۵۰ نفر از کودکان پیش از دبستان که به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه مقیاس اختلالات خواب برای کودکان SDSC)) و پرسشنامه عصب روان‌شناختی کانرز، به مادران کودکان قبل از دبستان داده شد.
نتایج: تعداد ۱۴۴ نفر(۱۴/۴۱ درصد) از کودکان پیش از دبستان در معرض اختلالات خواب و از مجموع ۲۸۰ کودک پیش از دبستان ۹۲ نفر(۸۵/۳۲ درصد) در معرض اختلال یادگیری عصب روان‌شناختی بودند. میزان شیوع اختلال شروع و دوام خواب
(۳۱ نفر،۸۵/۸%)، اختلال تنفسی خواب(۱۵ نفر، ۲۸/۴%)، اختلال خواب‌آلودگی بیش از حد(۵۳ نفر، ۱۴/۱۵%)، اختلال انتقال
خواب – بیداری (۷۴ نفر، ۱۴/۲۱%)، اختلال انگیختگی(۳۲ نفر، ۱۴/۹%)، اختلال تعرق در خواب (۴۳ نفر، ۲۸/۱۲%)، مشکلات توجه(۶۲ نفر، ۱۴/۲۲%)، اختلال عملکرد حسی-حرکتی(۱ نفر، ۷/.%)، اختلال عملکرد زبان(۴ نفر،۴۲/۱%) و اختلال عملکرد حافظه و یادگیری عمومی(۷ نفر، ۵/۲%)، اختلال کارکرد اجرایی(۱۴ نفر، ۴۲/۶%) بود
نتیجه‌گیری: شیوع بالای مشکلات خواب و مشکلات توجه، در این پژوهش می‌تواند نشانگر اهمیت اطلاع‌رسانی در خصوص الگوهای بهداشتی خواب و اختلال یادگیری عصب روان‌شناختی به منظور ارتقاء سطح آگاهی والدین و ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی درمانی باشد.
سحر قانع، رامین راحتی،
دوره ۲۵، شماره ۹ - ( آذر ۱۳۹۶ )
چکیده
سابقه و هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی سلول های هالر در رادیوگرافی پانورامیک در جمعیت ایرانی بود. بررسی سلول های هالردر این رادیوگرافی می تواند در تشخیص افتراقی دردهای دهانی صورتی مفید واقع گردد.
مواد و روشها: مطالعه توصیفی, مقطعی بود. ۳۰۰ رادیوگرافی پانورامیک انتخاب شد که شامل ۱۵۱ زن و ۱۴۹ مرد و ۱۸ تا ۶۸ سال بودند. رادیوگرافی ها بنا بر مطالعه Ahmad و همکاران بررسی شدند. داده ها توسط نرم افزار مورد استفاده SPSS نسخه ۱۷ و آزمون Fisher آنالیز شدند.
یافته ها: بیشترین تعداد سلول های هالر (۳۳/۳۳ %) در گروه سنی ۲۸-۱۸ سال بود. شایع ترین شکل بیضی (۱۶/۴۵ %) و کمترین، شکل قلبی(۵/۱ %) بود. ارتباط بین شکل و تعداد سلول های هالر معنادار بود (۰۰۱/۰P-Value <). شیوع سلول های هالر به صورت منفرد (۶۶/۷۶ %) بیشتر از متعدد (۳۳/۲۳ %) بود. ارتباط بین شکل و سمت را در سلول های هالر معنادار بود (۰۳۶/۰P-Value=). بیشترین سلول های هالر در سمت چپ (۶۶/۴۳ %) و کمترین به صورت دو طرفه (۸۳/۱۵ %) بود. رابطه ای بین شکل سلول های هالر و جنسیت یافت نشد (۳/۰P-value= )، و بین شکل سلول های هالر و حفره دار بودن یا نبودن دیده نشد (۱۳/۰P-value=).
نتیجه گیری: سلول های هالر در هر دو جنس شیوع تقریبا مشابهی دارند. شایع ترین شکل سلول های هالر بیضی و یک طرفه و در سمت چپ بود.تفاوت معنی داری از نظر حفره دار بودن سلول های هالر وجود نداشت.
علیرضا نواب اعظم، سینا قانعان، محمدحسین امیرزاده ایرانق، حسین قاسم پور،
دوره ۲۶، شماره ۱۲ - ( اسفند ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: بیرون افتادن دندان (Avulsion) یک صدمه جدی به دندان‌هاست. دندان خارج شده فوراً باید در ساکت دندانی ریپلنت شود، وگرنه باید زمان خارج دهانی با قرار دادن دندان در یک محیط نگهدارنده مناسب کم شود. محیط نگهدارنده و زمان خارج دهانی ۲ فاکتور مهم در موفقیت ان می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه توانایی چند محیط نگهدارنده شامل αMEM، DMEM، HBSS و نعنا در جهت حفظ حیات سلولهای لیگامان پریودنتال می‌باشد که بر روی دندانهای گوسفند انجام می‌گیرد تا بتوانیم یک محیط مناسب را ارائه دهیم.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعه آزمایشگاهی می‌باشد که سلولهای DPL از ۱۲۴ دندان گوسفند جمع‌آوری شدند و در ۴ محیط MEM ، DMEM، HBSS وعرق نعنا (بر اساس خواص دارویی و استفاده از عرق نعنا در طب سنتی) برای ۶ بازه زمانی ۹۶،۷۲،۴۸،۲۴،۶،۲ ساعت طراحی شده بودند قرار گرفتند. یک زمان صفر به عنوان گروه کنترل مثبت و یک محیط خشک برای هر بازه زمانی به‌عنوان گروه کنترل منفی در نظر گرفته شد. پس از گذشت زمان‌های مربوطه لوله‌ها به مدت ۱۰ دقیقه با دور ۲۰۰۰ G سانتریفیوژ شده و سلولهای ته نشین شده درون محلول کلاژناز نوع یک + دیسپاز قرار گرفتند، سپس یک ساعت در انکوباتور با دمای C° ۳۷ و رطوبت ۵% گذاشته شدند، پس از آن سوسپانسیون سلولی را درون بافر PBS حل کرده و حیات سلول‌ها را با رنگ آمیزی تریپان بلو روی لام نئوبار و در زیر میکروسکوپ با بزرگ‌نمایی ۲۰۰X بررسی کردیم، نتایج به وسیله آنالیز آماری با روش ۲ -way ANOVA با نرم افزاراماریv ۱۵ SPSSورژن بررسی شد.
نتایج: آزمون‌های آماری حاکی از اختلاف معنی‌دار بین گروه‌ها ی بین مطالعه بودند. (۰۵/۰P<) αMEM با متوسط میانگین ۹۰% بهترین و عرق نعنا قبل از گروه‌های کنترل منفی با متوسط میانگین ۲۲/۵۲% بدترین محیط آزمایش بودند.
نتیجه‌گیری: محیط نگهدارنده αMEM یک محیط ایده ال جهت حفظ حیات سلولهای لیگامان پریودنتال تا زمان ۹۶ ساعت بود و پس از آن به ترتیب DMEM، HBSS و عرق نعنا قرار گرفتند. زمان تأثیر منفی بر روی حیات سلولهای PDL گذاشت.
نسرین حاجیلو، معصومه نژادعلی، لاله قانعی،
دوره ۲۷، شماره ۲ - ( اردیبهشت ۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: آدیپونکتین پپتید مترشحه از سلولهای چربی است که نقش مهمی در به‌روز مقاومت به انسولین و دیابت نوع دو ایفا می‌کند. تعدادی از پلی مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی در ژن آدیپونکتین با کاهش بیان آدیپونکتین و T۲DM ارتباط دارد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی پلی مورفیسم rs ۲۲۴۱۷۶۶ در ژن آدیپونکتین و ارتباط آن با سطح آدیپونکتین، مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲ در افراد پره دیابتی/دیابتی و سالم بود.
روش بررسی: این مطالعه به روش مورد- شاهدی انجام شد که ۷۳ فرد مبتلا به پره دیابت/ دیابت با قند خون ناشتا بیشتر از ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر، بدون سابقه مصرف دارو به‌عنوان گروه مورد و ۷۶ نفر با قند خون ناشتا۱۰۰-۷۰ میلی گرم در دسی لیتر به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. متغیرهای ها بیوشیمیایی و تن سنجی با روش های استاندارد و میزان آدیپونکتین و انسولین باکیت الایزا اندازه‌گیری شد. تعیین ژنوتیپ به روش PCR-RFLP انجام شد. داده‌ها به وسیله نرم‌افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version ۱۶ تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: آنالیز رگرسیونی نشان داد پلی مورفیسم rs ۲۲۴۱۷۶۶ ارتباط معنی داری با دیابت و مقاومت به انسولین ندارد. بین حاملین TG و TT در دو گروه سالم و پره دیابت/دیابت در هیچ یک از متغیرها اختلاف معنی داری یافت نشد. ارتباط منفی بین آدیپونکتین و مقاومت به انسولین مشاهده شد (۰۱/۰ p<، ۲۲۵/۰- r=).
نتیجه‌گیری: براساس این مطالعه پلی مورفیسم rs ۲۲۴۱۷۶۶ با سطح آدیپونکتین، مقاومت به‌انسولین و دیابت نوع ۲ ارتباط ندارد، اما بین آدیپونکتین و مقاومت به انسولین ارتباط وجود دارد.
