علیرضا نواب اعظم، سینا قانعان، محمدحسین امیرزاده ایرانق، حسین قاسم پور،
دوره ۲۶، شماره ۱۲ - ( اسفند ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: بیرون افتادن دندان (Avulsion) یک صدمه جدی به دندان‌هاست. دندان خارج شده فوراً باید در ساکت دندانی ریپلنت شود، وگرنه باید زمان خارج دهانی با قرار دادن دندان در یک محیط نگهدارنده مناسب کم شود. محیط نگهدارنده و زمان خارج دهانی ۲ فاکتور مهم در موفقیت ان می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه توانایی چند محیط نگهدارنده شامل αMEM، DMEM، HBSS و نعنا در جهت حفظ حیات سلولهای لیگامان پریودنتال می‌باشد که بر روی دندانهای گوسفند انجام می‌گیرد تا بتوانیم یک محیط مناسب را ارائه دهیم.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعه آزمایشگاهی می‌باشد که سلولهای DPL از ۱۲۴ دندان گوسفند جمع‌آوری شدند و در ۴ محیط MEM ، DMEM، HBSS وعرق نعنا (بر اساس خواص دارویی و استفاده از عرق نعنا در طب سنتی) برای ۶ بازه زمانی ۹۶،۷۲،۴۸،۲۴،۶،۲ ساعت طراحی شده بودند قرار گرفتند. یک زمان صفر به عنوان گروه کنترل مثبت و یک محیط خشک برای هر بازه زمانی به‌عنوان گروه کنترل منفی در نظر گرفته شد. پس از گذشت زمان‌های مربوطه لوله‌ها به مدت ۱۰ دقیقه با دور ۲۰۰۰ G سانتریفیوژ شده و سلولهای ته نشین شده درون محلول کلاژناز نوع یک + دیسپاز قرار گرفتند، سپس یک ساعت در انکوباتور با دمای C° ۳۷ و رطوبت ۵% گذاشته شدند، پس از آن سوسپانسیون سلولی را درون بافر PBS حل کرده و حیات سلول‌ها را با رنگ آمیزی تریپان بلو روی لام نئوبار و در زیر میکروسکوپ با بزرگ‌نمایی ۲۰۰X بررسی کردیم، نتایج به وسیله آنالیز آماری با روش ۲ -way ANOVA با نرم افزاراماریv ۱۵ SPSSورژن بررسی شد.
نتایج: آزمون‌های آماری حاکی از اختلاف معنی‌دار بین گروه‌ها ی بین مطالعه بودند. (۰۵/۰P<) αMEM با متوسط میانگین ۹۰% بهترین و عرق نعنا قبل از گروه‌های کنترل منفی با متوسط میانگین ۲۲/۵۲% بدترین محیط آزمایش بودند.
نتیجه‌گیری: محیط نگهدارنده αMEM یک محیط ایده ال جهت حفظ حیات سلولهای لیگامان پریودنتال تا زمان ۹۶ ساعت بود و پس از آن به ترتیب DMEM، HBSS و عرق نعنا قرار گرفتند. زمان تأثیر منفی بر روی حیات سلولهای PDL گذاشت.
