علیرضا دهقانفرد، مهدیه دهقانی، علیرضا نواب اعظم، فاطمه عزت الدینی، عطیه صفایی،
دوره ۲۳، شماره ۶ - ( شهریور ۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه: ایمپلنت در حال حاضر یکی از پیشرفته‌ترین درمان‌ها در جایگزینی دندان‌های از دست‌رفته است. رادیوگرافی پانورامیک به عنوان پیش نیاز قبل از درمان‌های ایمپلنت در نظر گرفته می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی بزرگنمایی عمودی تصاویر پانورامیک دیجیتال در نواحی مختلف آناتومیک فک است.
روش بررسی: ۳۰ بیمار از بین بیمارانی که جهت درمان ایمپلنت به مرکز رادیوگرافی سجاد مراجعه کرده و دارای دو تصویر پانورامیک و CBCT با کیفیت مناسب بودند، انتخاب شدند. تصاویر پانورامیک توسط دستگاه prolin EX و تصاویر CBCT توسط دستگاه planmeca و نرم‌افزار ROMEXIC۲,۹.۲.Rتهیه شد. نواحی خاصی از تصاویر پانورامیک که دارای ساختارهای آناتومیک مشخصی هستند در نظر گرفته شد. فاصله عمودی بین دو نقطه مشخص A و B در کلیشه پانورامیک اندازه‌گیری و با تصاویر CBCT مقایسه شد و ضریب بزرگنمایی رادیوگرافی پانورامیک به دست آمد. اندازه‌گیری در چهار ناحیه شامل خلف فک بالا و پایین و قدام فکین انجام گرفت.
نتایج: براساس نتایج آماری به دست آمده، میزان بزرگنمایی رادیوگرافی پانورامیک نسبت به cbct در ناحیه قدام ۲۱ درصد و در ناحیه خلف ۱۳ درصد به دست آمد که اختلاف آماری معنی‌داری را نشان داد(۱۰۰/۰>p). نسبت میانگین بزرگنمایی رادیوگرافی پانورامیک به CBCT در ماگزیلا ۱۸/۱ و در مندیبل ۱۶/۱ محاسبه شده که از نظر آماری معنی‌دار بود(۰۰۱/۰>p). براساس نتایج آزمون آماری، رابطه متقابل بین قدام پایین- خلف با بالا- وجود داشت.
نتیجه‌گیری: در صورت استفاده از تصاویر پانورامیک جهت قرار دادن ایمپلنت باید فاکتورهای درماگزیلا یا مندیبل بودن، و همچنین قدام یا خلف بودن لحاظ شود.
