مریم مدحج، صالح طباطبائی وکیلی، محسن ساری، سمیه سالاری، اسرافیل منصوری،
دوره ۲۲، شماره ۶ - ( بهمن و اسفند ۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: از دیرباز اضطراب از موارد مهم روان شناختی بوده و برای درمان آن داروهای مختلفی ارائه شده است. پژوهش‌های متعدد نشان داده که علف چای خاصیت ضداضطراب و افسردگی دارد. با صنعتی شدن جوامع انسانی، آلاینده‌هایی همچون فنول در چرخه زندگی وارد شده که می‌توانند بر روی ارگان‌های بدن تأثیرات سوئی به جای گذارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر گیاه علف چای بر رفتار ترس و اضطراب در موش‌های مواجهه شده با فنول بود.
روش بررسی: تعداد ۵۴ سر موش رت نژاد ویستار در قالب طرح فاکتوریل ۳×۳ با سه سطح عصاره علف چای (صفر، ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و سه سطح فنول (صفر، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) مورد مطالعه قرار گرفتند. فنول و عصاره به صورت یک روز در میان، به روش گاواژ و به ترتیب به مدت ۱۵ و ۳۰ روز تجویز شدند. ۳۰ دقیقه پس از هر گاواژ، توسط ماز به علاوه‌ای مربع و آزمون جعبه باز، تست رفتار از موش‌ها به عمل آمد. بررسی اثرات بهبودبخشی عصاره علف چای در دو بازه زمانی کوتاه مدت (۱۵ روز اول) و درازمدت (۱۵ روز دوم) ارائه گردید.
نتایج: نتایج آماری نشان‌دهنده عدم اختلاف معنی‌دار تست‌های رفتاری در تیمارهای آزمایشی بود (۰۵/۰p>).
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که سطوح مورد استفاده عصاره علف چای تأثیر معنی‌داری بر کاهش رفتار اضطراب و ترس در موش‌های رت نژاد ویستار دریافت کننده فنول ندارد.
