حسین بهاروند، رضیه روحانی، عباس پیریایی، عادله طائی، محمدحسن حیدری، احمد حسینی،
دوره ۱۳، شماره ۵ - ( زمستان ۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه: بیولوژی سلولهای بنیادی موضوع بسیاری از مطالعات اخیر می‌باشد. بن یاخته‌های جنینی که از توده سلولی داخلی بلاستوسیست به دست می‌آیند به خاطر توانایی اشان در خودبازسازی و چند ظرفیتی بودن ابزاری قدرتمند در طب پیوند آینده و بیولوژی تکوینی می‌باشند. در این مطالعه فراساختار کاردیومیوسیتهای مشتق از بن یاخته‌های جنینی در طی روند تکامل آنها با حالت طبیعی مقایسه گردید.
روش بررسی: این مطالعه از نوع بنیادی – کاربردی است. با تشکیل اجسام شبه جنینی (روز صفر) از بن‌یاخته‌های جنینی موشی رویان B۱ و تمایز خود به خودآنها کاردیومیوسیتها تهیه شدند. کاردیومیوسیتهای دارای ضربان در روزهای ۶ , ۳+۷, ۷+۷, ۱۴+۷ و ۲۱+۷ برداشته شده و جهت مطالعات ایمونوسیتوشیمی و فراساختاری پردازش شدند. کاردیومیوسیتهای جنینی و نوزادی طبیعی ازقلب جنین‌های موش نژادNMRI ۵/۱۶ روزه و نوزاد ۲ و ۸ روزه نیز گرفته شد تا امکان بررسی مقایسه‌ای فراهم گردد.
نتایج: کاردیومیوسیتهای ابتدایی دستجات میوفیبریلی را به صورت پراکنده و نامنظم با میوفیبریلهای کم و بیش‌موازی نشان دادند و دارای صفحات بینابینی در حال تکامل بودند. به تدریج دستجات میوفیبریلی نظم بیشتری یافتند و به‌صورت سارکومرهای مشخص ظاهر شدند. خطوط تیره Z پررنگ‌تر، میوفیبریلها منظم‌تر و ارگانلهای داخل سلولی تمایز یافته‌تر شدند. در روز ۱۴+۷ باندهای A و I قابل تشخیص شدند. در روز ۲۱+۷ علاوه بر صفحات بینابینی، باندهای A ، I ، H ، خط M، لوله‌های T و شبکه سارکوپلاسمی نیز در سلولها دیده شد. در کاردیومیوسیتهای جنینی ونوزاد دو روزه موشی باند H و خط M قابل تشخیص نبودند. اما در کاردیومیوسیتهای نوزاد هشت روزه باند H و خط M مشاهد شد.
نتیجه‌گیری: مطالعات ایمونوسیتوشیمی و فراساختمانی کاردیومیوسیتهای تمایز یافته نشان داد که بن‌یاخته‌های جنینی‌قادرند به کاردیومیوسیتهای با خواص عملکردی و فراساختاری عضلات قلبی تمایز یابند، و هرچه طول دوره کشت بیشترمی‌شود، کاردیومیوسیتها تکوین یافته‌تر می‌شوند.
نادره طائی، خاطره عنبری، راضیه پژوهان فر،
دوره ۲۰، شماره ۵ - ( آذر و دی ۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: اسهال حاد یکی از علل مهم ناخوشی و مرگ و میر شیرخواران و کودکان در کل جهان محسوب می‌شود و از علل مهم تأخیر رشد جسمی در کشورهای در حال توسعه به شمار می‌رود. نسبت قابل توجهی از این کودکان دچار سوء تغذیه همراه با کاهش ذخایر ریزمغذی‌ها مثل روی و مس هستند. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر مکمل روی بر اسهال حاد کودکان ۶۰-۱ ماهه بستری در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی خرم آباد در سال ۱۳۹۰ می‌باشد.
روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود که تأثیر سولفات روی را در کودکان ۶۰-۱ ماهه مبتلا به اسهال حاد بستری در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی خرم آباد بررسی نموده است. کودکان به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کننده روی (۴۳ نفر) و گروه شاهد (۴۳ نفر) تقسیم شدند که گروه روی روزانه ۲ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مکمل روی دریافت می‌کردند. اطلاعات شخصی بیمار مثل سن، جنس، قد، وزن، تعداد دفعات دفع و مدت زمان بستری از طریق پرسشنامه جمع‌آوری گردید.
نتایج: میانگین مدت زمان اسهال بعد از شروع مکمل در گروه روی ۹۵/۰±۷/۳ و در گروه شاهد ۸/۱±۶/۴ بود که این اختلاف معنی‌دار بود (۰۵/۰p<). تعداد دفعات دفع پس از شروع مکمل به ترتیب در گروه مورد و شاهد در روز اول ۶/۳±۲/۶ و ۱/۴±۸/۶ ، در روز دوم ۹/۲±۳/۴ و ۹/۲±۶/۴، در روز سوم ۸/۱±۵/۲ و ۴/۲±۳/۳، در روز چهارم ۱/۱±۲/۲ و ۲±۷/۲، در روز پنجم ۴/۱±۲ و ۸/۱±۶/۲، در روز ششم ۰ و ۶/۱±۶/۳ بود که اختلاف معنی‌داری در شدت اسهال در نتیجه درمان با روی به جز در روز ششم وجود نداشت (۰۵/۰p>).
نتیجه‌گیری: مکمل روی مدت دوره اسهال حاد را در کودکان ۶۰-۱ماهه بستری کاهش می‌دهد اما بر روی شدت اسهال حاد به جز در روز ششم تأثیری ندارد.
