محسن روزرخ، امیرحسین جلالی، مجید صمصامی، هاتف زیرک زاده، عطا الله حیدری، مهتاب فلاح، زینب یکتا،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( مرداد و شهریور ۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: بیماری هیرشپرونگ از بیماریهای شایع مادرزادی است و در ۸۰% موارد محل اتصال رکتوم و سیگمویید درگیر می‌باشد. اخیراً جراحی Transanal one-stage endorectal pull through(TAEPT)برای بیماری هیرشپرونگ عمومیت یافته است، اما این جراحی همراه با عوارضی می‌باشد. در مطالعه ما عوارض این تکنیک جراحی مورد تحقیق قرار گرفته است.
روش بررسی: در یک دوره چهار ساله ۸۶ نوزاد با شک بالینی به بیماری هیرشپرونگ در مرکز تحقیقات جراحی اطفال بیمارستان مفید تهران بستری شدند که تشخیص با بیوپسی رکتال تایید گردید. همه بیماران کاندید جراحی TAEPT شدند و جراحی با روشی مشابه Swenson انجام شد. از بهمن ۱۳۸۶ و در ۳۰ مورد دو هفته پس از جراحی دیلاتاسیون به روش هگار جهت پیشگیری از تنگی آناستوموز انجام شد و بیماران ۶ تا ۱۲ ماه پیگیری شدند.
نتایج: تنگی آنال در ۱۲ مورد(۱۴%) مشاهده شد که در ۱۰ مورد با دیلاتاسیون آنال و در ۲ مورد توسط جراحی درمان گردید. انتروکولیت در ۴ مورد(۵%) دیده شد که درمان طبی انجام شد. در ۲ مورد آبسه رترو کولیک مشاهده شد که با درن تخلیه گردید. پس از آغاز به انجام بوژیناژ پیشگیرانه دیگر هیچ موردی از تنگی آناستوموز رویت نگردید.
نتیجه‌گیری: TAEPT مزایای بسیار و عوارض اندکی دارد. به نظر می‌رسد شایع‌ترین عارضه این جراحی تنگی محل آناستوموز باشد که می‌توان از آن با بوژیناژ پیشگیرانه جلوگیری نمود. به نظر می‌رسد بوژیناز آنال پیشگیرانه با پروب هگار در طی دو هفته پس از جراحی گزینه مناسبی باشد اما پی گیری طولانی مدت تری جهت بررسی پیامد درازمدت این جراحی‌ها لازم است.
