زهرا بیگم موسوی، داور صمدزاده،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۸۵ ۱۳۸۵ )
چکیده
مقدمه: درماتیت آتوپیک یک بیماری التهابی و مزمن پوستی مولتی فاکتوریال است که در تمام دنیا دیده می شود. اما مطالعات اپیدمیولوژی اندکی در کودکان مبتلای آسیایی انجام شده و اغلب بررسی ها در اروپا و آمریکا بوده است. هدف از انجام این مطالعه اپیدمیولوژیک، بررسی بیماری درماتیت آتوپیک در شهر اهواز در کودکان ۱۱-۷ ساله بوده است که تاکنون چنین مطالعه ای در این منطقه انجام نشده است.
روش یررسی: این مطالعه به صورت توصیفی و پیمایشی روی کودکان ۷ تا ۱۱ ساله دختر و پسر مقطع ابتدایی شهر اهواز با روش نمونه گیری خوشه ای انجام شد. ۱۲۵۰ پسر و ۱۲۵۰ دختر دانش آموز براساس کرایتریای هانیفن و راجکا مورد بررسی قرار گرفتند. سپس اطلاعات جمع آوری شده به منظور تعیین فراوانی درماتیت آتوپیک، کرایترهای ماژور و مینور هانیفن و راجکا به تفکیک سن و جنس بررسی شدند.
نتایج: شیوع کلی درماتیت آتوپیک در جمعیت مورد مطالعه ما ۹/۳% بود. دختران ۳/۴% و پسرها ۴/۳% را تشکیل می دادند. متغیرهای ماژور، خارش و درماتیت مزمن عودکننده در ۱۰۰% دانش آموزان مبتلا مشاهده شد و فراوانی درماتیت نواحی فلکسورال و سابقه خانوادگی آتوپی با بالا رفتن سن افزایش نشان می داد.
نتیجه گیری: با توجه به شیوع درماتیت آتوپیک در کودکان شهر اهواز، انجام تمهیداتی که بتوانند در کاهش محرکهای محیطی آتوپی نقش داشته باشد و همچنین برنامه ریزیهای آموزشی برای خانواده های کودکان مبتلا در بهبود وضعیت زندگی کنونی و آینده این کودکان مؤثر خواهد بود.
