منیژه زکی زاده، احمدعلی صادقیان، معصومه باقری نسامی، رضاعلی محمد پورتهمتن، فاطمه سالمه، طاهره یعقوبی، جلال عبدالمنافی،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۸۵ ۱۳۸۵ )
چکیده
مقدمه: جمعیت مقیم زندان ها، در معرض خطر بالای عفونت هپاتیت C می باشند. در حال حاضر زندانیان به طور معمول از نظر این عفونت بررسی و غربال نمی شوند. تقریباً یک چهارم از دو میلیون نفر جمعیت زندانی مقیم در زندان های آمریکا آلوده به ویروس هپاتیت C می باشند. تزریق کنندگان مواد مخدر فعلاً گروه اصلی در معرض خطر هستند. در سطح جهانی شیوع عفونت هپاتیت C در معتادین تزریقی ۹۰-۵۰% و بروز سالانه ۳۰-۱۰% است. زندان یک محیط پرخطر ابتلا به هپاتیت C به لحاظ مصرف بالای مواد مخدر و فعالیت های جنسی می باشد. هدف از این تحقیق تعیین شیوع سرولوژیک عفونت هپاتیت C و عوامل مرتبط با عفونت در زندانیان معتاد زندان خزرآباد ساری می باشد.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه Cross - Sectional می باشد . در شهریور ۱۳۸۰ در زندان معتادین خزرآباد ساری و به روش تصادفی ساده ، از ۳۱۲ نفر از زندانیان مرد معتاد نمونه خون گرفته شد. نمونه ها با کیت الیزا نسل سوم از نظر آنتی بادی HCV بررسی شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه و مصاحبه بود. ۲۳۰ نفر ( ۷۴% ) از نمونه ها تمایل به تکمیل پرسشنامه داشتند. عوامل مرتبط با عفونت هپاتیت C در ۸۲ معتاد آنتی بادی مثبت ( گروه مبتلا ) و ۱۴۸ معتاد آنتی بادی منفی (گروه غیرمبتلا) مقایسه شدند. نمونه های دو گروه به لحاظ متغیرهای مداخله گر اختلاف معنی داری نداشتند. جهت تجزیه و تحلیل آزمونهای مجذور کای، تی و آنالیز چند متغیری رگرسیون لجستیک مورد استفاده قرار گرفتند .
نتایج: در ۳۱۲ نمونه، تعداد ۹۶ مورد آنتی بادی مثبت یافت شد. لذا شیوع سرولوژیک عفونت هپاتیت C در زندانیان معتاد ۸/۳۰% بود. عوامل عمده مرتبط با عفونت هپاتیت C در گروه مبتلا عبارت بودند از:سابقه اعتیاد (میانگین ۱۷۴ ماه )، مدت محکومیت به زندان (میانگین ۴۸ ماه )، روش مصرف مواد به ویژه تزریق ( ۸۲% ) انفیه ( ۴۴%) ، سابقه مصرف الکل به مدت بیش از ۵ سال ( ۶۰%) ، خالکوبی ( ۶۶%) ، استفاده مشترک از سرنگ (۳۱%) و تیغ (۵۳% ) ، روابط نامشروع جنسی ( ۷۴% > )، ضرب و جرح ( ۳۱% )، و نوع ماده مخدر به ویژه هروئین (۹۰% ) وحشیش (۶۴%) ( ۰۵/۰P< ) . در تحلیل رگرسیون لجستیک ، میزان خطر نسبی با فاصله اطمینان ۹۵% برای عوامل خطر مرتبط با عفونت HCV به این شرح است: خالکوبی ۱۰۰، روابط نامشروع جنسی ۹۷/۴ ، سابقه عمل جراحی ۲۳/۶ .
نتیجه گیری : در زندانیان معتاد ، آلودگی به عفونت هپاتیت C شیوع قابل توجهی دارد وانجام رفتارهای پرخطر و ناسالم از عوامل اصلی آلودگی می باشد.
افسانه کرمی جویانی، مهدی صابری، غلامرضا کاکا، سید همایون صدرایی، مهوش جعفری، فاطمه سالم، عسکر امامقلی،
دوره ۲۲، شماره ۶ - ( بهمن و اسفند ۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: ژلاتین و کیتوسان به عنوان بیوپلیمرهای زیست سازگار و زیست تخریب‌پذیر شناخته شده‌اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات غشاء ژلاتین- کیتوسان بر روی زنده ماندن، تکثیر، مرگ و تمایز سلول‌های استرومایی مغز استخوان موش صحرایی می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه ابتدا فیلم کامپوزیتی ژلاتین- کیتوسان به وسیله قالب‌گیری مخلوط این دو پلیمر در اسیداستیک گلاسیال تهیه شد. پس از اینکه سلول‌های BMSC به مرحله پاساژ دوم رسید، سلول‌ها در چهار گروه کشت شامل: پلیت محیط کشت حاوی سلول و فاقد غشاء(شاهد)، پلیت محیط کشت حاوی سلول و غشاء ژلاتین، پلیت محیط کشت حاوی سلول و غشاء کیتوسان و پلیت محیط کشت حاوی سلول و غشاء ژلاتین-کیتوسان کشت داده شدند. زنده بودن سلول‌ها در روزهای دوم، چهارم و ششم توسط رنگ تریپان بلو، تکثیر سلولی از طریق شمارش سلول‌ها و مرگ سلولی توسط رنگ آمیزی آکریدین اورنج مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با بررسی بیان پروتئین Fibronectin و CD۴۴ به روش ایمونوسایتوشیمی تمایز سلولی در روزهای دوم، چهارم و ششم در گروه‌های مختلف بررسی شد.
نتایج: میزان تکثیر سلول‌ها در گروه کیتوسان در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی‌داری مشاهده شد(۰۵/۰p<). اما گروه‌های ژلاتین و ژلاتین-کیتوسان مشابه گروه شاهد بوده و سلول‌ها تقریباً به یک اندازه افزایش یافته بود. همچنین عدم تمایز سلولی در تمام گروه‌ها مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد غشای ژلاتین-کیتوسان می‌تواند به عنوان مدلی مناسب از یک داربست زیست تخریب‌پذیر در مهندسی بافت و سلول درمانی مورد استفاده قرار گیرد.
