مقدمه: تاموکسیفن یک داروی غیراستروئیدی است که به‌طور عمده در درمان سرطان پستان و همچنین برای تحریک تخمک‌گذاری مورداستفاده قرار می‌گیرد. هدف از برسی حاضر، مطالعه پارامترهای اسپرم و قدرت باروری اسپرم در موشهای بالغی است که مادران آنها طی دوره حاملگی تاموکسیفن دریافت کرده است.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۳۰ سر موش ماده و ۱۵ سر موش نر از نژاد NMRI، برای عمل جفت‌گیری انتخاب شدند.بعد از جفت گیری موشهای ماده بصورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند.در هر گروه ۱۵ موش قرار گرفتند. از روز ۱۳ حاملگی، به مدت هفت روز، موشهای گروه تجربی، داروی تاموکسیفن را با دوزmg/kg ۵ دریافت کردند. بعد از زایمان ، نوزادان نر را جدا کرده پس از رسیدن به سن بلوغ (هفته۸-۶) موشهای بالغ با روش جابجایی گردنی کشته شدند و بعد از گرفتن اسپرم، پارامترهای اسپرم و قدرت باروری اسپرم بررسی و دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS و تست آماری t-test تحلیل شدند.
نتایج: مطالعات نشان داد که پارامترهای اسپرم، مورفولوژی اسپرم و قدرت باروری اسپرم‌ها در لوله‌های منی‌ساز تفاوت معنی‌داری داشتند. میانگین تعداد اسپرم‌ها در گروه کنترل ۲۸/۲۰ ± ۸۳/۵۰ میلیون و در گروه آزمایش ۱۴/۱۴ ± ۶۰ میلیون بود و میانگین تعداد اسپرم‌ها در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود که این اختلاف معنی‌دار است (۰/۰۰۱P<). مقایسه آماری تعداد اووسیت‌های تقسیم شده و تخریب شده بدست آمده نشان داد که تفاوت در گروههای مختلف از نظر آماری معنی دار می‌باشد(۰/۰۰۱ < P ).
نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که قرارگیری در معرض تاموکسیفن طی دوره تکاملی، میتواند باعث تغییرات در تعداد اسپرم‌ها، حرکت و قدرت باروری اسپرم‌ها گردد که در نتیجه میتواند منجر به ناباروری در موش نر گردد.
