محمد رستمی نژاد، مرضیه امینی، فرهاد لحمی، محمد روشنی، همایون زجاجی، محسن نوروزی نیا، احسان ناظم الحسینی مجرد، کامران رستمی، محمدرضا زالی،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( خرداد و تیر ۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: از علایم بیماری سیلیاک نازایی و یا بارداری نامطلوب است. در گذشته هیچ گزارشی از بیماری سیلیاک در زنان باردار ایرانی گزارش نشده است. هدف از این مطالعه برآورد شیوع سیلیاک تشخیص داده نشده در جمعیت زنان باردار و عواقب ناشی از آن در دوران بارداری است.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ۷۹۶ زن باردار مورد بررسی قرار گرفتند که میانگین سن آنها ۲۶ سال(۲۶SD=) و میانگین دوره بارداری آنها ۴/۵ ماه بود. درکلیه افراد، IgA کل و آنتی بادی‌های ضدترانس گلوتامیناز (tTGA)اندازه‌گیری شد و افرادی که از لحاظ tTGA مثبت بودند، بیوپسی اخذ شده از روده کوچک آنها بر اساس طبقه‌بندی اصلاح شده مارش مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: از ۷۹۶ خانم باردار۱۷ نفر(۱/۲%) سرولوژی مثبت(tTGA+) بودند. نمونه اخذ شده از بیماران در ۱۰ نفر از ۱۷ بیمار نشان‌دهنده بافت غیرنرمال مطابق با معیارهای بیماری سیلیاک بود(Marsh I-IIIc). دو بیمار سابقه سقط جنین در گذشته داشتند و وزن حین تولد در نوزادان سه بیمار کمتر از حد طبیعی بود.
نتیجه: در این مطالعه ارتباط معنی‌داری بین شیوع بیماری سیلیاک با عواقب نامطلوب بارداری دیده نشد. رویهم رفته، یک نفر از ۶۶ زن باردار با شیوعی برابر ۵/۱% مبتلا به بیماری سیلیاک بودند. شدت بیماری سیلیاک در افراد مختلف متفاوت است و هر فرد مبتلا به سیلیاک درمعرض خطر بالای ابتلاء به عوارض بیماری نیست. که این بیانگر آن است که می‌توان ازرعایت رژیم غذایی فاقد گلوتن در افراد با بارداری نرمال اجتناب کرد.
محمد رستمی نژاد، مهسا مولایی، شهره الماسی، فرامرز درخشان، مهسا خانی یغما، سعید سوخته زاری، پروانه محمدی، الهه تاج الدین، محمدرضا زالی،
دوره ۲۰، شماره ۳ - ( مرداد و شهریور ۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: بر اساس مطالعات گذشته بیماری سیلیاک ارتباط نزدیکی با گاستریت مزمن دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی شیوع بیماری سیلیاک و هلیکو باکتر پیلوری در بیماران مبتلا به سوء هاضمه بود.
روش بررسی: ۳۲۵ بیمار به علت ابتلا به سوء هاضمه از اردیبهشت ۸۷ لغایت اردیبهشت ۸۸ تحت انجام اندوسکوپی قرار گرفتند. جهت بررسی و تعیین عفونت هلیکو باکتر پیلوری و تایید بیماری سیلیاک، نمونه‌های بیوپسی از انتروم معده و دئودنوم روده و همچنین نمونه خون برای اندازه‌گیری سطح آنتی‌بادی ترنس گلوتامیناز بافتی(tTGA) و IgA تام اخذ شد.
نتایج: از تعداد ۳۲۵ بیمار، ۳۱۲ نفر(۹۶ %) از لحاظ ابتلا به هلیکو باکتر پیلوری مثبت بودند. در این مطالعه شایع‌ترین علامت‌ها سوزش سر دل و نفخ بود. در ۲۱ نفر از۲۵ بیمار با پاتولوژی مثبت برای بیماری سیلیاک که نمونه معده نیز از آنها اخذ شده بود، هلیکوباکتر پیلوری مشاهده شد(۸۴%). نتایج نمونه برداری دئودنوم، بافت شناسی نرمال را در ۲۱۳ نفر(۵/۶۵%)، پولیپ هایپر پلاستیک را در یک بیمار(۴/۰%)، التهاب دئودنوم را در ۷۹ بیمار(۳/۲۴%) و ناهنجاری روده کوچک(مارش یک تا مارش سه) را در ۲۵ بیمار نشان داد(۱۰%). بر اساس یافته‌های سرولوژی، ۹ بیمار از ۲۶ بیمار با نتایج مثبت tTGA دارای ناهنجاری بافتی(مارش یک تا مارش سه) بودند(۷/۲ %).
نتیجه‌گیری: همانند مطالعات قبلی، در این مطالعه نیز شیوع بالای هلیکو باکتر پیلوری و گاستریت مزمن مشاهده شد. این مطالعه هرگونه ارتباط بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و زخم گوارشی با ناهنجاری‌های بافت شناسی روده کوچک ناشی از بیماری سیلیاک را رد می‌کند.
