محمدحسن دشتی خویدکی، اکبر اعظمیان جزی، ابراهیم بنی طالبی، محمد فرامرزی،
دوره ۲۶، شماره ۱ - ( فروردین ۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف:.هدف از این تحقیق، تاثیر تمرینات استقامتی بر بیان پروتئینی ژن شناسی تطبیقی(CGI-۵۸)،آدیپوز تری اسیل گلیسرول(ATGL) ،سطوح سرمی گلوکز و انسولین موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوسین بود.
روش‌بررسی:تعداد ۲۴ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی ساده در سه گروه هشت تایی شامل گروه دیابتی همراه با تمرین استقامتی(D-E)،گروه کنترل دیابتی(D) و سالم(Con) تقسیم شدند.پس از دیابتی کردن موش‌های صحرایی از طریق تزریق داروی استرپتوزوسین به‌صورت درون صفاقی،تمرینات به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. شدت تمرین معادل سرعت ۲۵-۲۲ متر بر دقیقه بود. بیان نسبی ATGL و CGI-۵۸ با تکنیک وسترن بلات و گلوکز و انسولین سرم با کیت تخصصی اندازه‌گیری شد. از آزمون آماری ANOVA جهت تعیین تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد.
یافته‌ها:نتایج نشان داد مقدارATGL بین گروههای کنترل سالم،کنترل دیابتی و تمرین تفاوت معناداری وجود داشت (۰۰۰/۰=p). این تفاوت بین گروههای D-E با گروه Con (۰۰۱/۰=p)وD (۰۰۱/۰=p) معنی دار بود:نتایج نشان داد مقدار CGI-۵۸بین گروههای Con، D و D-E تفاوت معناداری وجود داشت (۰۰۰/۰=p). این تفاوت بین گروههای D-E با گروه Con (۰۰۰/۰=p)و D (۰۰۲/۰=p) معنی دار بود. سطوح سرمی گلوکز و انسولین بین گروههای Con ، D و D-E اختلاف معنی‌داری را نشان داد (۰۰۰/۰=p). این تفاوت بین گروههای D-E با گروههای D (۰۰۰/۰=p)(۰۰۱/۰=p)و Con (۰۰۰/۰=p)(۰۰۶/۰=p) معنی دار بود.
نتیجه‌گیری: بنظر می رسد که CGI-۵۸ نقش حیاتی در فعال شدن لیپولیزتوسطATGL داشته و افزایش CGI-۵۸ ،موجب افزایش ATGL که در نهایت باعث افرایش اکسیداسیون تری گلیسرید درون عضلانی و بهبود مقاومت به انسولین می شود.
محمدحسن دشتی خویدکی، محمود کمالی زارچ، ناصر محمدی احمد ابادی، حیدر حسینی،
دوره ۲۸، شماره ۸ - ( آبان ۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: عوامل مهم و متعددی نظیر وضعیت جسمی و روانی بر کیفیت زندگی تأثیرگذار است. از سویی استرس شغلی نیز یکی از عوامل اساسی در کاهش بهره‌وری در سازمان‌ها است. با توجه به تاثیرات مثبت فعالیت بدنی بر کیفیت زندگی، این مطالعه با هدف بررسی مقایسه کیفیت زندگی در بین کارگران فعال و غیرفعال (مطالعه موردی) انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی– مقایسه‌ای بود,۱۹۰ نفر از کارگران پست‌های تولیدی کارخانه‌های کاشی و سیمان که شرایط حضور در مطالعه را داشتند براساس روش نمونه‌گیری در دسترس و به‌صورت کاملاً داوطلبانه در مطالعه انتخاب شدند. از این تعداد، براساس پرسش‌نامه بک (Beck)، تعداد ۸۸ نفر در گروه غیرفعال و ۶۴ نفر در گروه فعال قرار گرفتند و از پرسش‌نامه کیفیت زندگی (۳۶- SF) ویر و شربورن استفاده شد. از آزمونT مستقل برای مقایسه بین گروه‌ها و از نرم‌افزارSPSS version ۱۶ برای تجزیه و تحلیل استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد، مولفه‌های جسمانی، روانی و کیفیت زندگی در گروه فعال کارگران کارخانه سیمان (۰/۰۱۲ =p) (۰/۰۰۰p=) (۰/۰۰۵p=) و کارگران کاشی (۰/۰۱۲p=) (۰/۰۰۵p=) (۰/۰۱۴p= ) در مقایسه با گروه غیرفعال معنیدار و بیشتر است ولی بین کارگران فعال و غیرفعال دو کارخانه کاشی و سیمان تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه بیانگر نقش مثبت ورزش و فعالیت بدنی بر کیفیت زندگی افراد شاغل در کارخانه سیمان و کاشی بود. به‌طور ساده تر به‌نظر می‌رسد فعالیت بدنی و ورزش با کیفیت زندگی کارگران ارتباط داشته و ربطی به مکان کار ندارد.
