ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

---

مقدمه: میزان پرولاکتین و B-HCG مایع واژن جهت تشخیص پارگی مشکوک کیسه‌آمنیوتیک بررسی می شود تا بتوان از بروز عوارض نوزادی و مادری پیشگیری نمود. روش بررسی: در این ۲۱۱ بیمار حامله ۳۸- ۲۸ هفته مراجعه‌کننده به کلینیک مامایی بیمارستان امام حسین(ع) در سال ۱۳۸۶ مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا با اسپکولوم، خروج مایع از دهانه رحم بررسی و تست فرن وتست نیترازین انجام ‌شد. سپس نرمال‌سالین داخل واژن ریخته و پس از یک دقیقه ترشحات را برداشته و پرولاکتین و بتا-HCG اندازه‌گیری گردید. وجود دو فاکتور از سه معیارتست فرن، نیترازین و مشاهده آبریزش بعنوان پارگی مسجل کیسه‌آمنیوتیک تلقی شد. یافته‌ها با نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. آزمون ناپارامتری من‌ویتنی برای تفاوت بین دو گروه و منحنی ROC برای تعیین نقطه بحرانی استفاده گردید. نتایج: ۱۳۲ بیمار در گروه پارگی کیسه‌آمنیوتیک و ۷۹ بیمار در گروه طبیعی و سالم قرار گرفتند. سن بیماران گروه مورد و کنترل به ترتیب ۰۸/۶±۹۷/۲۶ و ۸۴/۴±۲۰/۲۶ سال بود که اختلاف معنی‌داری نداشت(۰۷۴/۰Pvalue=). پرولاکتین گروه مورد mIU/ml۳۷۳۷±۸۷/۲۹۳۰ و در گروه کنترلmIU/ml ۱۲۰±۱۸/۲۳ بود(۰۰۰/۰Pvalue=). B-HCG گروه مورد mIU/ml۱۸۶۷±۷۸/۴۳۹ و گروه کنترل mIU/ml۳۰±۷۲/۱۷ بود. حساسیت و ویژگی پرولاکتین با نقطه بحرانی mIU/ml۰۰/۱۶ برابر ۴۱/۷۹ % و ۹۶% و در مورد B-HCG با نقطه بحرانی ۵/۱۲ برابر ۸۵/۶۹% و ۳۳/۶۹% بود. نتیجه گیری: در موارد مشکوک مثل عفونت و خونریزی می‍توان با اندازه‌گیری پرولاکتین مایع واژن با حساسیت و ویژگی بالایی استفاده نمود. گرچه B-HCG نیز کمک‌کننده است ولی نسبت به پرولاکتین از حساسیت و ویژگی کمتری برخوردار است.

---

مقدمه: یافته های بالینی تأثیرگذار بر ناتوانی بیماران سکته مغزی حائز به این دلیل که می توانند در پیش آگهی و بهبودی بعدی بیمار تأثیرگذار باشند، حائز اهمیت است. روش بررسی: در این مطالعه بیماران مبتلا به سکته مغزی بستری در بیمارستان قائم مشهد در سال ۱۳۸۷ مورد مطالعه قرار گرفتند. وجود همی هیپوستزی، همی آنستزی، همی نگلکت و همی آنوپسی همنام در بیماران بررسی شد. مرتبه ناتوانی بیمار ۷۲ ساعت از سکته بر اساس معیار رانکین تعیین شد، آزمون Tو فیشر برای تحلیل آماری میانگین مرتبه ناتوانی بکار رفت و p کمتر از۰۵/۰ معنی دار تلقی شد. نتایج: از ۳۲۹ بیمار با سکته مغزی، ۴/۳۷% همی هیپوستزی، ۸/۱۳% همی آنستزی، ۹/۷% همی نگلکت و ۳/۷% همونیموس همی آنوپسی داشتند. میانگین ناتوانی در بیماران با همی آنستزی بطور معنی داری بیشتر از سایر بیماران بود(۰۰۱/۰(p< . میانگین ناتوانی در افراد با همی هیپوستزی یا همی نگلکت یا همی آنوپسی همنام نسبت به افراد بدون آن تفاوت معنی داری نداشت (بترتیب ۴۴/۰p= و۲۳/۰p= و ۸۳/۰ p=.) بیماران با تریاد همی آنستزی، همی نگلکت و همی آنوپسی همنام میانگین ناتوانی بطور معنی داری بیشتر از سایرین بود(۰۰۱/۰p< ). نتیجه گیری: همی آنستزی یافته بالینی تأثیرگذار بر ناتوانی مبتلایان به سکته مغزی است، وجود تریاد بالینی فوق می تواند افزایش دهنده میانگین ناتوانی در این بیماران باشد.

---

مقدمه: سرطان پستان یکی از شایع‌ترین سرطان‌های زنان در سراسر جهان است. تلاش‌های زیادی به منظور درمان سرطان پستان صورت گرفته که از آن جمله می‌توان به روش‌هایی چون جراحی، رادیوتراپی و شیمی‌درمانی اشاره کرد. اثربخشی بالینی شیمی‌درمانی به واسطه اثرات جانبی، سمیت و مقاومت دارویی محدود شده است. بنابراین، علاقه رو به‌رشدی برای استفاده از گیاهان به عنوان یک منبع امیدوار‌کننده از درمان با داروهای جدید ضد‌سرطان و با کارایی بیشتر وجود دارد. هندوانه ابوجهل دارای اثرات سیتوتوکسیک و ضد‌سرطانی است ولی با این وجود، مکانیسم مولکولی اثر هندوانه ابوجهل در بروز مرگ سلولی سلول‌های سرطانی مشخص نیست. روش بررسی: در این پژوهش آزمایشگاهی، اثر عصاره هیدروالکلی میوه هندوانه ابوجهل بر زنده‌مانی و بیان ژن کاسپاز ۳ در سلول‌های سرطان پستان۷ MCF- بررسی شد. بدین منظور سلول‌های سرطان پستان رده۷ MCF- کشت شده و توسط عصاره هیدروالکلی میوه هندوانه ابوجهل(با غلظت‌های مختلف)، به مدت ۲۴، ۴۸و ۷۲ ساعت تیمار شدند. تاثیر عصاره بر زنده‌مانی سلول‌ها توسط رنگ‌آمیزی تریپان بلو ارزیابی شد. در ادامه استخراج RNA انجام و پس از ساخت cDNA برای سنجش میزان بیان ژن کاسپاز ۳، Real-Time PCR انجام شد. نتایج: این پژوهش نشان داد که با افزایش غلظت و زمان، زنده‌مانی سلول‌ها کاهش قابل ملاحظه و معنی‌داری نسبت به نمونه‌های کنترل داشته‌اند و همچنین نتایج Real-Time PCR نشان داد که بیان ژن کاسپاز ۳ در زمان‌های ۴۸ و ۷۲ ساعت به‌طور معنی‌داری نسبت به نمونه کنترل افزایش یافت. نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی میوه هندوانه ابوجهل قادر به از بین بردن سلول‌های سرطانی ۷MCF- است که این می‌تواند ناشی از افزایش بیان ژن کاسپاز ۳ نسبت به نمونه‌های شاهد باشد.

---

مقدمه: سلول‌های هوایی اتموئید اینفرااوریبتال (هالر) به عنوان یک تنوع آناتومیکی می‌تواند با بیماری‌های مختلف همراه باشد. علاوه بر سی تی اسکن، سلول هالر در رادیوگرافی پانورامیک هم دیده می‌شود. هدف در این مطالعه، تعیین شیوع سلول‌های اتموئید اینفرااوربیتال در رادیوگرافی پانورامیک افراد بالای ۴ سال در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد خوراسگان می‌باشد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی ۴۱۶ کلیشه(۲۳۵ زن و ۱۸۱ مرد) جهت وجود سلول هالر مورد بررسی قرار گرفتند و علاوه بر مشخصات دموگرافیک، در صورت وجود این سلول، مشخصات آن در سمت مبتلا به سلول هالر ثبت گردید. اطلاعات با آزمون Chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: شیوع سلول‌های هالر در بیماران بالای ۴ سال ۸/۱۷ درصد(۴/۱۴ درصد زنان و ۴/۲۰ درصد مردان) به دست آمده است که اختلاف معنی‌دار است. بیشترین فراوانی این سلول‌ها مربوط به گروه سنی بین ۲۹-۲۰ با ۳/۲۸ درصد و کمترین آن مربوط به گروه سنی بین ۴۹-۴۰ با ۵/۱۳ درصد می باشد معنی‌دار نبود. بین سلول هالر و شکل سلول رابطه‌ای وجود نداشت و ۱۱ نفر(۹/۱۴ درصد) از افراد واجد سلول هالر، دارای سابقه یا علائم سینوزیت بودند و اختلال التهابی سینوس به صورت کیست احتباسی در رادیوگرافی پانورامیک
۴ نفر ۰۴/۵ درصد) از افراد مبتلا به سلول هالر مشاهده گردید.

نتیجه‌گیری: شیوع سلول‌های هالر بر روی رادیوگرافی پانورامیک برای تشخیص اولیه مناسب است. تشخیص سلول هالر در رادیوگرافی پانورامیک می‌تواند دندانپزشکان را جهت تشخیص افتراقی دردهای دهانی- صورتی که منشاء آنها سینوس است یاری کند.

---

مقدمه: نهفتگی دندان یک آنومالی شایع است. فاکتورهای موضعی و سیستمیک فراوانی باعث نهفتگی دندان‌ها می‌شوند. از میان دندان‌های دائمی مولرهای سوم، کانین‌های ماگزیلا، پرمولرهای ماگزیلا و مندیبل و انسیزورهای سنترال ماگزیلا بیشترین احتمال نهفتگی را دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع نهفتگی در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی یزد طی سال‌های ۹۲ تا ۹۴ است.

روش بررسی: در این مطالعه گذشته‌نگر، تعداد ٦٠٠ رادیوگرافی دیجیتال پانورامیک از بیمارانی که بالای ١٥ سال سن داشتند، بررسی شد. بیماران با ابنورمالیتی دنتوفاسیال، سایر سندرم‌ها یا پاتولوژی خاص و بیماران بی‌دندان و تحت تروما از مطالعه خارج شدند. اطلاعات به دست آمده با آزمون‌های آماری Chi-square و Fisher's exact test آنالیز شدند.

نتایج: از بین ۶۰۰ نفر ۹۹ نفر(۵/۱۶% درصد) حداقل یک دندان نهفته داشتند. به ترتیب دندان‌های مولر سوم مندیبل(۲۶/۵۲ درصد)، مولر سوم ماگزیلا(۷/۲۷ درصد), کانین ماگزیلا(۸/۱۳ درصد) و کانین مندیبل(۸۶/۴ درصد) شایع‌ترین دندان‌های نهفته بودند. بیشترین شیوع نهفتگی در گروه سنی ۲۲ تا ۳۰ سال مشاهده شد. بین جنس و تعداد دندان‌های نهفته نیز ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد(۹۱/۰=P ).

نتیجه‌گیری: نهفتگی دندان در شهر یزد از شیوع نسبتاً بالایی برخوردار است و بیشترین شیوع نهفتگی پس از دندان‌های مولر سوم، مربوط به دندان‌های کانین دو فک است؛ بنابراین در صورت عدم رویش به‌موقع دندان‌های کانین، تهیه رادیوگرافی به‌منظور بررسی نهفتگی آن‌ها و به‌کارگیری درمان مناسب پیشنهاد می‌شود.

---