زهره حلوایی پور، فرهاد خرمایی، مصطفی خانزاده، مهدی نصرت آبادی،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( مرداد و شهریور ۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: اختلال وسواسی- جبری (OCD) به عنوان یک اختلال نادر و کمیاب دوران کودکی در نظر گرفته شده است. با این حال پژوهشها از شیوع قابل توجه این اختلال در دوران کودکی حکایت دارند. تئوریهای شناختی، نقشی مهم برای باورهای بدکارکرد در این اختلال قائل شدهاند. نظر به شیوع این اختلال در کودکان و پیشبرد مطالعات در این حوزه، پژوهش حاضر درصدد بررسی روایی و اعتبار مقیاس وسواس کودک (OBQ-CV: Obsessive Beliefs Questionnaire-Child Version) است.
روش بررسی: به این منظور، ۵۴۷ دانشآموز مقطع دبیرستان دامنه سنی ۱۸-۱۵ سال با روش نمونهگیری خوشهای
چندمرحلهای از بین مناطق چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز انتخاب شدند و به نسخه فارسی این مقیاس پاسخ دادند.
دادههای پژوهش با روش تحلیل عامل تأییدی و با استفاده از نرمافزار آماری لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج حاصل از این تحلیل، ساختار چهار عاملی پرسشنامه وسواس کودک (۴ خرده مقیاس کمالگرایی ـ اطمینانجویی، اهمیت ـ کنترل فکر، مسئولیتپذیری، برآورد خطر) در گروهی از نوجوانان ایرانی را مورد تأیید قرار داد. همچنین اعتبار مرکب برای هر چهار عامل نیز در حد مطلوبی گزارش شد (۷۲/۰تا ۸۷/۰).
نتیجهگیری: این نتایج به طور کلی نشان میدهند که پرسشنامه در جمعیت ایرانی، مطابق ساختار اصلی پرسشنامه از یک ساختار چهار عاملی تشکیل شده است و نسخه فارسی آن دارای روایی و اعتبار قابل قبول برای استفاده در جمعیت کودکان و نوجوانان میباشد. البته انجام پژوهشهای بیشتر برای تأیید این یافتههای در نمونههای بالینی ضروری است.
خانم محبوبه علیخانزاده، دکتر مریم طهرانی پور، دکتر جینا خیاط زاده،
دوره ۲۲، شماره ۴ - ( مهر و آبان ۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: اثرات ضایعه در سیستم عصبی محیطی به صورت رتروگراد به جسم سلولی نورونهای سیستم عصبی مرکزی برگشته و باعث دژنراسیون مرکزی در مغز و نخاع میشود. احتمال میرود گیاه بوماران به دلیل خواص ضدالتهابی، آنتیاکسیدان و ضدآپوپتوز از پیشرفت ضایعه عصبی جلوگیری کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظتی عصاره الکلی برگ گیاه بومادران بر دژنراسیون موتونورونهای آلفای شاخ قدامی نخاع پس از کمپرسیون عصب سیاتیک در رت است.
روش بررسی: ۳۰ سر نژاد رت ویستار به طور تصادفی به گروههای کنترل، کمپرسیون و کمپرسیون +تیمار با دوزهای ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلیگرم برکیلوگرم تقسیم شدند و عصب سیاتیک با استفاده از قیچی قفلدار به مدت ۶۰ ثانیه در معرض کمپرسیون قرار گرفت. تزریق عصاره به صورت درون صفاقی طی هفتههای اول و دوم پس از کمپرسیون در دوزهای فوق صورت گرفت. پس از ۲۸ روز از زمان کمپرسیون رتها تحت روش پرفیوژن و نمونهبرداری از نخاع ناحیه کمری قرار گرفته و پس از مراحل پاساژ بافتی، برش و رنگ آمیزی، دانسیته نورونی با روش دایسکتور و آزمون آماری Anova و T-t test محاسبه شد.
نتایج: بر اساس یافتهها دانسیته نورونی درگروه کمپرسیون نسبت به شاهد اختلاف معنیداری داشته است(۰۰/۰p=). دانسیته نورونی گروههای تیمار ۵۰ و ۷۵ و ۱۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم الکلی در مقایسه با گروه کمپرسیون افزایش چشمگیری داشت (۰۱/۰p<).
نتیجهگیری: به نظر میرسد عصاره الکلی برگ این گونه از گیاه بومادران احتمالاً به دلیل حضور فاکتورهای رشد و ترمیمی دارای اثرات نوروپروتکتیو بر روی آلفا موتونورونهای نخاع پس از آسیب میباشد و دوز mg/kg ۷۵ بیشترین اثرات را داشته است.