سید احمد موسوی، ابوالفضل باقری، زینب حمزه ایل، میلاد سروری، بنت الهدی ورکش، سید علیرضا رضوی، سعادت روایی،
دوره ۲۰، شماره ۵ - ( آذر و دی ۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: همخوانی بین تشخیص بالینی و پاتولوژی، نقش مهمی در اتخاذ یک طرح درمان مناسب و جلوگیری از عوارض و مشکلات جدیتر بیماران دارد. این مطالعه با هدف بررسی میزان همخوانی تشخیص بالینی و گزارش پاتولوژی بیماران مراجعه کننده به بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی از سال ۱۳۸۴تا ۱۳۸۷ انجام گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی گذشتهنگر، ۳۰۰ ضایعه بافت نرم از بیماران مراجعه کننده به بخش پاتولوژی به روش سرشماری انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ضایعات بر اساس روش ذکرشده در کتابهای مرجع پاتولوژی، طبقه بندی و میزان همخوانی دو تشخیص انجام شده بر اساس جنس و سن با استفاده از آمار توصیفی بررسی شدند.
نتایج: دراین مطالعه تشخیص پاتولوژی به عنوان تشخیص قطعی و Golden standard در نظر گرفته شده است. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ضریب توافقی بین دو تشخیص بالینی و پاتولوژی در تمامی ضایعات به جز پمفیگوس و POF بالای ۷/۰ بود.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که جراحان فک و صورت در دانشکدههای دندانپزشکی تهران و شهید بهشتی تشخیصهای قابل قبولی را در مورد ضایعات پاتولوژیک در فاصله سالهای ۱۳۸۷-۱۳۸۴ داشتهاند. با این حال وجود حتی اختلافهای اندک در دو تشخیص، ایجاب میکند جهت پیشگیری از عوارض ضایعات و تعیین تشخیصی منطبق بر اصول علمی و دقیق، بیماران به طور کامل از نظر بالینی و پاراکلینیکی ارزیابی شده و تلاشهای لازم جهت منطبق ساختن دو تشخیص انجام شود.
سولماز اکبری، رضا ملا، مهدیه نماینده، سمیه احمدی، زهرا روستایی زاده، زینب حمزه ایل،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ویژه نامه دندانپزشکی ۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: در مطالعات انسانی نشان داده شده است که افراد مبتلا به بیماری قلبی ـ عروقی، وضعیت پریودنتال بدتری دارند. هدف از این مطالعه بررسی میزان سلامت پریودنتال در بیماران با تشخیص اولیه بیماریهای عروق کرونری است که تحت عمل آنژیوگرافی قرار گرفته بودند.
روش بررسی: در این مطالعه ۱۳۵ بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب (CAD) که تحت عمل آنژیوگرافی قرار گرفته بودند، شرکت کردند. ایندکسهای پریودنتال شامل: خونریزی هنگام پروپ کردن (BOP)، پلاک ایندکس (PI)، عمق پروبینگ (PD)، وجود درگیری فورکا، تعداد دندانهای از دست رفته و تعداد دندانهایی با لقی پاتولوژیک ارزیابی شدند. از روی نتیجه آنژیوگرافی وجود تنگی عروق کرونر و شدت آن، بر اساس تعداد رگ درگیر ثبت شد. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری N par test و Mann-Whitney test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
نتایج: با توجه به نتایج آنژیوگرافی، ۱۰۶ بیمار به CAD مبتلا بودند، که ۶۵% از این افراد پریودنتیت، ۲۸% ژنژیویت و ۶/۶% افراد پریودنشیم سالم داشتند. از ۲۹ نفر باقیمانده (نتیجه آنژیوگرافی آنان نرمال بود) ۸/۴۴% ژنژیویت و ۸/۴۴% پریودنتیت داشتند. شاخص عمق پاکت در بین بیماران مبتلا و غیرمبتلا به تنگی عروق کرونر به طور معنیداری متفاوت بود (۰۵/۰(p<، در حالی که در شاخصهای دیگر پریودنتال تفاوت معنیداری در بین بیماران مبتلا و غیرمبتلا به تنگی عروق کرونر وجود نداشت (۰۵/۰(p>.
نتیجهگیری: افراد مبتلا به CAD از سلامت پریودنتال بدتری نسبت به افراد با آنژیوگرافی طبیعی برخوردارند.