۶ نتیجه برای حمدزاده
فاطمه بهناز، لیلا فیروز آبادی، اعظم بابایی زاده، محمود محمدزاده،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۸۳ )
چکیده
مقدمه : پنوموکوک یکی از مهمترین پاتوژنهای باکتریال مسبب پنومونی، مننژیت و سپتسمی است. سالها پس از درمان این عفونت با پنی‌سیلین ، موارد روز افزون مقاومت این میکروب به پنی‌سیلین در سراسر دنیا گزارش می شود. این تحقیق به منظور بررسی شیوع ناقلین استرپتوکوک پنومونیه و الگوی مقاومتی آنتی‌بیوتیکی پنوموکوک در کودکان شهر یزد به روش توصیفی مقطعی
انجام شد.
روش بررسی : در این مطالعه ۲۰۰ کودک از ۱۰ مهد کودک شهر یزد بطور تصادفی انتخاب گردیدند و در طی بهمن ماه ۱۳۸۰ از آنها سواب حلق گرفته شد. نمونه‌ها بلافاصله به آزمایشگاه منتقل و کشت داده شدند و نمونه‌های مثبت کشت و آنتی‌بیوگراما گردیدند.
یافته‌ها : افراد مورد مطالعه ۵۱% پسر و ۴۹% دختر بودند و دامنه سنی آنها از ۷ تا ۶۵ ماه متغییر بود. میزان ناقلین پنوموکوک ۵/۳۷ % بود و الگوی مقاومت میکروبها در آنتی‌بیوگرام عبارتند از : مقاومت به پنی‌سیلین ۵۰% ، اریترومایسین ۵/۶۲% ، کوتریموکسازول ۵/۶۲% ، سفالوتین ۳/۱۵% ، سفتی زوکسیم ۶/۵% ، تتراسیکلین ۶/۳۰% ، سیپروفلوکساسین ۲/۴% بود.
نتیجه گیری : برای شروع درمان عفونتهای تهاجمی پنوموکوک ، پنی‌سیلین داروی مطلوبی نیست و بهتر است تا حاضر شدن جواب کشت و آنتی‌بیوگرام ، یکی از سفالوسپورین های نسل سوم استفاده گردد.
فاطمه توسلی، مرضیه قاسمی، اشرف محمدزاده، جمیله شریفیان، سمیرا توسلی،
دوره ۱۷، شماره ۵ - ( زمستان ۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه: پارگی خودبخودی و قبل از موعد کیسه آب (PPROM) از مهمترین علل موربیدیته و مرگ ومیر حوالی تولد است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه‌ای نتایج حاملگی در پارگی زودرس غشاها در حاملگی پیش از موعد(PPROM) با
شاخص های مایع آمنیوتیک کمتر و بیشتر از ۵ می باشد.
روش بررسی: این مطالعه بصورت همگروهی آینده نگر روی ۱۳۷ خانم باردار با پارگی کیسه آب با حاملگی بین ۲۶ تا ۳۴ هفته از مهرماه ۱۳۸۵ تا مهرماه ۱۳۸۷ انجام گردید. بیماران بر اساس شاخص مایع آمنیوتیک (AFI) به دو گروه ۵>AFI (۷۷ نفر) و ۵AFI≥ (۶۰ نفر) تقسیم شدند. برای مقایسه دوگروه از آزمون T و کای دو استفاده شد.
نتایج: دو گروه از نظر متغیرهایی مانند تعداد حاملگی ها، سن حاملگی در زمان پارگی غشاها و وزن تولد همگن بودند. در گروه ۵>AFI ، فاز نهفته (Latency) کاربردی بطور معنی داری کوتاه تر بود(۰۴۹/۰(P= و همچنین تعداد سزارین به علت دیسترس جنینی بالاتر(۰۰۸/۰(P=، آپگار دقیقه اول نوزادی پایین تر(۰۱۲۷/۰(P= و میزان مرگ بیشتر نوزاد در یک هفته اول بیشتر بود(۰۴۵/۰(P=.
نتیجه گیری: اولیگوهیدرآمنیوس (۵AFI< ) به دنبال PPROM باعث زایمان سریع تر، افزایش تعداد سزارین به علت دیسترس جنینی، آپگار پائین دقیقه اول نوزادی و افزایش آمار مرگ و میر نوزادی هفته ی اول می شود.
مژگان احمدزاده‌راجی، علیرضا خسروی، محمد حسین صنعتی، رضا حاجی‌حسینی، احمد ابراهیمی، سیدمسعود نبوی،
دوره ۱۹، شماره ۴ - ( دو ماهنامه مهر و آبان ۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: مولتیل اسکلروزیس یکی از بیماریهای مزمن سیستم اعصاب مرکزی است، این بیماری در میان جوانان و زنان بیشتر بروز می‌کند و منجر به بروز علایمی عصبی می‌گردد. اینترلوکین-۷ گلیکوپروتئین ۲۵ کیلو دالتونی است که در تنظیم خونسازی ولنفوپواز دخالت دارد با توجه به اینکه ژن گیرنده اینترلوکین-۷ به عنوان یک ژن مرتبط با بیماری ام اس شناخته شده است، هدف این پژوهش بررسی پلی مورفیسم این ژن و مطالعه چند ریختی های تک نوکلئوتیدی آن می باشد.
روش بررسی: از ۶۰ نفر بیمار و ۶۰ نفر افراد ظاهراً نرمال که موردی از ام اس در سابقه فامیلی نداشتند(گروه کنترل)، نمونه خون تهیه گردید و پس از استخراج DNA و کیفیت سنجی با استفاده از پرایمرهای اختصاصی برای نواحی اگزونی ۴ و ناحیه پروموتر، توسط روش PCR، تکثیر صورت گرفت و درحضور نمونه‌های کنترل، غربالگری اولیه با روش SSCP انجام گردید و الگوهای متفاوت با نمونه کنترل، جهت تعیین توالی ارسال گردیدند.
نتایج: در ناحیه اگزون ۴، نیز دو تغییر مشاهده شد. اولین تغییر در جایگاه ۱۶۵ پروتئین((P. H۱۶۵H و تغییر دیگر در ناحیه ۱۳۸ پروتئین قرار داد(P.V۱۳۸I). این تغییر با شماره دسترسی FR۸۶۳۵۸ در انستیتو بیوانفورماتیک اروپا ثبت گردید.
نتیجه‌گیری: مطالعات جمعیتی و مقایسه با جمعیت‌های مرجع مشابهت‌هایی با جمعیت اروپایی و آسیایی را در بعضی از SNPها نشان داد. پس از انجام مطالعات تکمیلی بر روی گروه شاهد و مطالعه پلی مورفیسم در جمعیت بزرگتری از بیماران ایرانی، به نظر می‌رسد استفاده از آنها به عنوان یک بیومارکر، در تشخیص زود هنگام بیماری ام اس، مفید واقع گردد.
بهجت امیری، مهدی محمدزاده،
دوره ۲۳، شماره ۵ - ( مرداد ۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه: کروم ماده مغذی ضروری مورد نیاز برای متابولیسم گلوکز و چربی در افراد به خصوص افراد دیابتی است. تبدیل کروم فرم معدنی به آلی و افزایش جذب آن به دلیل اثر سینرژیک این دو ترکیب ضد دیابت(مخمر و کروم) اثرات درمانی بیشتری خواهد داشت. تحقیق حاضر جهت بررسی اثرات آهن و مخمرغنی‌شده با کروم با ماهیت پروبیوتیکی بر فاکتورهای سرم خونی در رت نر دیابتی انجام گرفته است.
روش کار: در این مطالعه تجربی‌آزمایشگاهی ۴۹ موش نر نژاد ویستار با محدوده وزنی ۳۰±۲۰۰ گرم به طور تصادفی به ۷ گروه تقسیم و با استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. آماده‌سازی کروم زیستی با غنی‌سازی این ماده در مخمر تک سلولی، تغذیه با غلظت‌های مختلف آهن و مخمر با حل‌کردن در سرم فیزیولوژیکی و اسپری‌کردن در غذای رت‌ها و اندازه‌گیری فاکتورهای سرم خونی از جمله گلوکز به روش آنزیمی با دستگاه اتوآنالیزور صورت گرفت. میانگین داده‌های حاصله با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه ANOVA و تست توکی مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: کاهش معنی‌داری در میزان قند خون، کلسترول، تری‌گلیسیرید،LDL و افزایش معنی‌داری در HDL رتهای تیمار شده با کروم زیستی و ترکیب آهن با کروم زیستی مشاهده شد. همچنین تیمار با آهن نیز موجب افزایش معنی‌دار میزان قند خون، کلسترول، تری‌گلیسیرید،LDL و کاهش معنی‌دار HDL در رتهای دیابتی نر شد(۰۵/۰(p<.
نتیجه‌گیری: مخمر غنی‌شده با کروم با ماهیت پروبیوتیکی موجب تغییرات مطلوب میزان گلوکز و لیپیدها و تیمار با آهن موجب افزایش میزان گلوکز و سبب ایجاد تغییرات نامطلوب در لیپیدهای سرم خون در موش‌های دیابتی می‌شود.
حمید حمدزاده، رامین سرچمی، شهاب‌الدین ناظری،
دوره ۲۹، شماره ۶ - ( شهریور ۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: خودارزیابی یکی از روش‌های محک دانش آموختگان دندانپزشکی از مهارت‌های کسب شده می‌باشد و نقاط قوت و ضعف دانشجو و نظام آموزشی موجود را مشخص می‌کند. این مطالعه با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان ترم آخر دانشکده دندانپزشکی قزوین از مهارت‌های کسب شده بالینی بر اساس برنامه آموزش انجام شد.
روش بررسی: نوع مطالعه، توصیفی-مقطعی بود. در این مطالعه میزان مهارت بالینی دانشجویان ترم آخر دندانپزشکی با استفاده از پرسش‌نامه‌ای شامل ۴۵ سؤال (از مهارت‌های ۹ بخش بالینی) مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها توسط نرم‌افزارSPSS version ۱۶ با استفاده از آزمون T-test پیرسون مورد آنالیز قرار گرفت.
نتایج: ۲۴ دانش‌آموز (۱۰ نفر مرد و ۱۴ نفر زن) وارد مطالعه شدند. به‌طورکلی میانگین دانشجویان (از ۵ نمره) ۰/۳ ±۳/۴۱ بود که در سطح خوب قرار داشت. توانایی دانشجویان در بخش‌های مختلف تفاوت معناداری داشت (۰/۰۰۰P=). بالاترین توانایی در بخش اندودنتیکس و کمترین توانایی در بخش بیماریهای دهان و تشخیص بود. تفاوت معناداری در مجموع توانایی‌ها بین مردان و زنان یافت نشد، اما توانایی زنان در بخش اندودنتیکس بالاتر از مردان بود (۰/۰۰۲P=).
نتیجه‌گیری: سطح توانایی دانشجویان از دیدگاه خودشان در این مطالعه در سطح خوب بود. همچنین تفاوت در مهارت‌ها در بخش‌های آموزشی بین دختران و پسران مشاهده شد. نتایج این مطالعه می‌تواند در ارزیابی نقاط قوت و ضعف و برنامه‌ریزی جهت ارتقا آموزش در دانشکده دندانپزشکی قزوین مورد استفاده قرار گیرد.
علیرضا محمدزاده، سید حسین ابطحی ایوری، نسیم خواجویان، جعفر حاجوی،
دوره ۳۱، شماره ۸ - ( آبان ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: عفونت هلیکوباکتر پیلوری به‌عنوان یکی از مشکلات بهداشتی در دنیا شناخته می‌شود و ابتلای هم‌زمان افراد دیابتی با هلیکوباکتر پیلوری در بروز مشکلات بهداشتی و اقتصادی در جهان نقش دارد. مطالعه حاضر به‌منظور بررسی شیوع سرمی هلیکوباکتر پیلوری در بیماران با دیابت نوع دو در شهر گناباد انجام شده است.
روش بررسی: مطالعه حاضر به روش مورد - شاهدی و در شهر گناباد انجام شد. تعداد افراد شرکت کننده در مطالعه ۱۶۸ نفر بودند. روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و جامعه مورد مطالعه افراد دیابتی نوع دو و غیردیابتی مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر گناباد بودند. پس از اخذ رضایت آگاهانه از افراد، چهار میلی‌لیتر خون وریدی از افراد مبتلا به دیابت نوع دو و گروه کنترل اخذ گردید و سنجش آنتی‌بادی IgG در مقابل هلیکوباکتر پیلوری با روش الیزا و قند خون ناشتا و نیز هموگلوبین گلیکوزیله HbA۱C)) )، با روش کالری‌متری اندازه‌گیری گردید. پس از ورود داده‌ها با نرم‌افزارversion ۱۶ SPSS با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و رگرسیون لجستیک، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: در مطالعه حاضر ۷۱/۴ درصد از مبتلایان به دیابت نوع ۲، دارای آنتی‌بادی IgG بر علیه باکتری هلیکوباکتر پیلوری بودند. نسبت شانس ابتلا به دیابت در افراد با IgG مثبت ۱/۳۷ برابر افرادی بود که IgG منفی داشتند و این ارتباط از لحاظ آماری معنادار است )۰/۰۰۳ = (P.
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که ابتلا به هلیکوباکتر پیلوری در افراد دیابتی نسبت به افراد غیردیابتی، شایع‌تر بود و همچنین در افراد دیابتی ارتباط آماری معناداری بین طول مدت دیابت، سابقه خانوادگی دیابت و سابقه مصرف دخانیات با ابتلا به هلیکوباکتر پیلوری دیده نشد.
