مقدمه: VCAM-۱ و Tie۱ به ترتیب از مولکول‌ها و رسپتورهای سلول‌های اندوتلیالی هستند که می‌توانند در بیماری تصلب شرائین (آترواسکلروزیس) نقش داشته باشند. سلول‌های اندوتلیال به نیروهای مکانیکی و ازجمله جاذبه حساس هستند، در این راستا مطالعات حاکی از تغییر شکل و عملکرد آن‌ها در شرایط بی‌وزنی است. به منظور بررسی تأثیر بی‌وزنی بر تصلب شرائین، بیان ژن‌های VCAM-۱ و Tie۱ در شرایط شبیه‌سازی شده بی‌وزنی بر روی سلول‌های اندوتلیال ورید بند ناف انسان مورد مطالعه قرار گرفت
روش بررسی: روش مطالعه از نوع تجربی بود. در این مطالعه ابتدا سلول‌های اندوتلیال ورید بند ناف انسان از بانک سلولی پاستور خریداری شد. سلول‌ها برای مدت ۲، ۲۴ و ۷۲ ساعت در شرایط بی‌وزنی با استفاده از دستگاه شبیه‌ساز بی‌وزنی کلینواستت قرار گرفتند. از سلول‌های مذکور استخراج RNA صورت گرفت و تغییرات بیان ژن‌ها با تکنیک Real-time PCR بررسی گردید.
نتایج: نتایج نشان داد که بی‌وزنی به طور قابل توجهی منجر به کاهش میزان بیان ژن VCAM-۱ و Tie۱ در نمونه‌های بی‌وزنی در مقایسه با نمونه‌های کنترل می‌شد(۰۵/۰p<) به طوری که پس از ۳ روز اعمال بی‌وزنی بیان این دو ژن بسیار کاهش می‌یافت.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که بی‌وزنی دارای تأثیر مثبت در کاهش فاکتورهای ایجاد کننده تصلب شرائین است و می‌تواند به عنوان یک استراتژی جدید در درمان بیماری تصلب شرائین مورد استفاده قرار گیرد. همچنین از بی‌وزنی می‌توان برای مطالعه روند ایجاد و پیشرفت بیماریهای عروقی نیز بهره برد.
