۸ نتیجه برای جهانی
جمیله شریفیان، منیره جهانیان، فاطمه توسلی، سمیرا توسلی، منور افضل آقایی، رضا افشاری، احمد شاه فرحت، فاطمه فرهودی،
دوره ۱۹، شماره ۲ - ( خرداد و تیر ۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: اعتیاد به مواد مخدر سبب عوارض بسیاری برای مادر و جنین می شود. زایمان زودرس، شیوع سقط خودبخودی، عقب ماندگی رشد داخل رحمی جنین، مرگ و میر پره ناتال، دکولمان جفت، پراکلامپسی، پارگی زودرس کیسه آب، افزایش سزارین و ناهنجاری‌های مادرزادی در بین نوزادان متولد شده از جمله این عوارض است. هدف از این مطالعه بررسی سرانجام مادری و جنینی و نوزادی خانم‌های حامله معتاد به مواد مخدر می باشد.
روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی۲۳۶ خانم حامله ۴۰-۱۹ ساله معتاد به مواد مخدر و ۲۳۶ خانم حامله غیرمعتاد که به زایشگاه بیمارستانهای امام رضا(ع) و امام سجاد(ع) شهر مشهد در سالهای ۸۸-۱۳۸۶ جهت زایمان مراجعه نموده و واجد شرایط پژوهش بودند انجام شد. ابزار سنجش، مشاهده و چک لیست بود. آنالیز آماری با نرم افزار SPSS انجام گردید. پس از اطمینان از نرمال بودن توزیع جامعه آماری برای مقایسه دو گروه از نظر متغیرهای کیفی از آزمون کای دو و تست دقیق فیشر و جهت متغیرهای کمی از آزمون آماری تی استفاده شد که ضریب اطمینان ۹۵% مد نظر بوده است.
نتایج: عوارضی مانند دکولمان، زایمان زودرس، پراکلامپسی، افزایش فشارخون، پارگی زودرس کیسه آب، سزارین، هپاتیتB، مایع آمینوتیک مکونیال، اختلال رشد داخل رحمی جنین آنومالی‌های مشهود در نوزادان، آپگار پائین دقیقه اول و پنجم، مرگ داخل رحمی جنین، هیپو گلیسمی و تشنج در نوزاد، مشکلات تنفسی و سندرم زجر تنفسی نوزادان، نیاز به اقدامات احیای نوزاد و بستری در NICU، مرگ نوزاد در سه روز اول تولد، کاهش وزن، قد و دورسر نوزادان در بین مادران معتاد و نوزادان متولد شده آنها در مقایسه با گروه شاهد افزایش معناداری را نشان داده است.
نتیجه گیری: اعتیاد به مواد مخدر سبب عوارض خطرناکی برای مادر، جنین و نوزاد می شود.
اشکان شاهین زاده، نسرین الهی، سیمین جهانی، اشرف السادات حکیم،
دوره ۱۹، شماره ۶ - ( بهمن و اسفند ۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: سل یکی از ده علل مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. عدم پذیرش درمان سل، رژیم‌های درمانی نا مناسب، ضعف اجرایی و مدیریتی برنامه‌های کنترل سل باعث افزایش بروز آن شده است. پذیرش درمان و اجرای صحیح آن تحت تاثیر عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سطح آگاهی و نگرش بیماران مبتلا به سل قرار می‌گیرد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی با عوامل فردی، اجتماعی، و درمانی در بیماران مبتلا به سل در شهر اهواز انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی می‌باشد که ۱۶۷ نفر از بیماران تحت درمان به طریقه مبتنی بر هدف انتخاب گردیدند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه، مشاهده، آزمایش خلط و آزمایش ادراری پونس کوزارت استفاده گردید. روایی با استفاده از ویرایش ۱۵ نرم افزار SPPS و آزمون کای اسکور ارتباط بین متغیرها تحلیل و بررسی شد.
نتایج: نتایج نشان داد که ۷/۵۲ درصد بیماران پیروی کامل، ۲/۳۵ درصد پیروی نسبی و ۱۲ درصد پیروی ضعیف از رژیم دارویی داشتند بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی با جنسیت(۰۰۹/۰=p)، کیفیت درآمد ماهیانه (۰۰۷/۰=p) و اعتیاد (۰۰۰۱/۰=p) ارتباط معنی‌داری مشاهده گردید. ولی بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی با سن، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، قومیت و عوارض دارویی ارتباط معنی‌داری دیده نشد.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که تنها نیمی از بیماران پیروی کامل از دستورات دارویی داشته‌اند. درمان ناقص به مراتب بدتر از درمان نکردن بیماری سل است، زیرا عدم نظارت و دقت در مصرف داروهای ضد سل منجر به پیدایش سل مقاوم به درمان می‌شود. توجه به عوامل کاهنده کیفیت پیروی و سعی در حذف این عوامل، سبب کمک به درمان بهتر سل و بروز و شیوع کمتر آن در سطح جامعه خواهد شد.
حسین پاشایی فر، محمد حسن شیخها، سید مهدی کلانتر، طاهره جهانی نژآد، محمدعلی زعیمی،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: حدود نیمی از موارد ناباروری زوجین به علت عوامل مردانه است. آزواسپرمی یا الیگواسپرمی شدید و بدون علت که در نتیجه تغییرات ژنتیکی حاصل می‌شود، بخش مهمی از ناباروری مردان را تشکیل میدهد. یک مرحله مهم در فرآیند اسپرماتوژنزیس وقایع کراسینگ اور در حین نوترکیبی هومولوگ در تقسیم میوز است. پروتئین MLH۳ نقش اساسی در فرآیند نوترکیبی و اسپرماتوژنزیس دارد. این مطالعه به بررسی رابطه یک پلی‌مورفیسم عملکردی در ژن MLH۳ (C۲۵۳۱T) و خطر ناباروری در مردان به ارزیابی پروتئین MLH۳ پرداخته است.
روش بررسی: این مطالعه به صورت مورد ـ شاهد و بر روی ۱۱۰ مرد نابارور مبتلا به آزواسپرمی یا الیگواسپرمی شدید و بدون علت به عنوان گروه مورد و ۱۱۰ مرد بارور و نرمواسپرم به عنوان گروه کنترل انجام شد. پلی‌مورفیسم C۲۵۳۱T در ژن MLH۳ به وسیله روش ۴P- ARMS- PCR (tetra- Amplification Refractory Mutation System- PCR) مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: فراوانی ژنوتیپ‌های CC، CT و TT در ژن MLH۳ به ترتیب برابر ۶/۱۳%، ۱/۵۹% و ۳/۲۷% در مردان مبتلا به آزواسپرمی یا الیگواسپرمی شدید و بدون علت و ۳/۳۷%، ۶/۵۶% و ۱/۹% در گروه کنترل بود (۰۰۱/۰p<).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان میدهد که پلی‌مورفیسم C۲۵۳۱T در ژن MLH۳ میتواند با خطر ناباوری در مردان همراه باشد. همچنین حضور آلل T باعث ایجاد یک خطر افزایش یافته ۳۵/۲ برابری (۰۰۱/۰
فاطمه سمیعی راد، حسن جهانی هاشمی، محمد صوفی ابادی، حمیدرضا بهرامی،
دوره ۲۵، شماره ۷ - ( مهر ۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: پرهاکلامپسی یکی از شایع‌ترین عوارض طبی در بارداری و از علل اصلی مرگ‌ومیر در دوره پره ناتال است. از این رو شناسایی زودرس نوع شدید بیماری حائز اهمیت است. هدف از انجام این مطالعه یافتن ارتباط بین میزان hs-CRP سرم و شدت بیماری پرهاکلامپسی بود.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی از آبان ۱۳۹۲ تا اسفند ماه ۱۳۹۲ در زنان بارداری انجام شد که در سه‌ماهه سوم بارداری خود به بیمارستان کوثر شهر قزوین مراجعه کرده بودند و در صورت رضایت به سه گروه تقسیم شدند شامل: گروه اول ۵۰ خانم باردار سالم (کنترل)، گروه دوم ۴۵ نفر خانم باردار با پرهاکلامپسی خفیف و گروه سوم ۴۲ نفر خانم با پرهاکلامپسی شدید. فشارخون پس از حداقل ۱۰ دقیقه استراحت و در وضعیت نشسته ثبت گردید. نمونه خون بعد از شش ساعت ناشتایی پس از بستری گرفته شد. اندازه‌گیری hs-CRP با روش ایمونوتوربیدومتری و با استفاده از کیت بیونیک صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هایx۲، ANOVA و کروسکال والیس تحلیل شد.
نتایج: میانگین سطح سرمی hs-CRP در گروه کنترل ۴/۲، در پرهاکلامپسی خفیف ۷/۸ و در پرهاکلامپسی شدید ۶/۳۲ بود و این تفاوت‌ها در هر سه گروه با هم معنی‌دار بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، به نظر می‌رسد که می‌توان از میزان سطح سرمی CRP hs- برای پیش‌بینی و تشخیص شدت پرهاکلامپسی بهره برد.
شبنم جهانی زاده، دکتر اعظم مرجانی، دکتر فاطمه یزدیان، دکتر میثم امیدی،
دوره ۲۶، شماره ۹ - ( آذر ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: از عمده ترین دلایل پوسیدگی دندان، افزایش فعالیت میکروبی در حفره دهانی است. باکتری استرپتوکوکوس موتانس عامل اصلی ایجاد پوسیدگی است. هدف از مطالعه اخیر بارگذاری کارکامین طبیعی در فرمولاسیون بهینه نانوکامپوزیت کیتوزان-نشاسته-مونت موریلونیت و بررسی اثر ضد باکتری آن بر کاهش تشکیل بیوفیلم در مدل دندانی است.
روش بررسی: پژوهش حاصل از نوع مطالعه تجربی می باشد. نانوکامپوزیت زیستی کیتوزان- نشاسته- مونت موریلونیت بارگذاری شده با کارکامین با روش ترسیب و ژل سازی یونی تهیه شد و اثر ضدمیکروبی آن بررسی گردید. شاخص های فیزیکوشیمیایی و خصوصیات ساختاری نانوکامپوزیت از منظر بازده درون گیری، پروفایل رهایش دارو، سایز نانوکامپوزیت، پتانسیل زتا، مورفولوژی سطح و طیف FTIR تعیین گردید.
نتایج: میانگین اندازۀ ذرات در نانوکامپوزیت بهینه شده برابر با ۹/۳۵ نانومتر، پتانسیل زتا ۲/۳۷ میلی ولت و میزان بارگذاری %۹۱ به دست آمد. بیشترین میزان رهایش دارو برای این نانوسامانه حدود %۸۰ به دست آمد که نشان دهنده کنترل رهایش دارو در حضور مونت موریلونیت در مقایسه با نانوکامپوزیت فاقد مونت موریلونیت می باشد. در بررسی های FTIR پیک جذبی مشخصه کارکامین، نشاسته، کیتوزان و مونت موریلونیت در نانوکامپوزیت مشاهده شد که نشان دهنده اختلاط مونت موریلونیت وکارکامین در نانوکامپوزیت می باشد. در نهایت، فعالیت ضدمیکروبی نانوکامپوزیت زیستی کیتوزان- نشاسته- مونت موریلونیت در برابر استرپتوکوکوس موتانس بررسی شد.
نتیجه‌گیری: نانوکامپوزیت حاوی کارکامین با برخورداری از ویژگی های مناسب فیزیکوشیمیایی، افزایش پایداری دارو و کنترل خوب رهایش، در ممانعت از تشکیل بیوفیلم در مدل دندان بسیار موثر است که دلیل آن بهبود در ثبات کارکامین کپسوله شده و افزایش حلالیت آبی آن می باشد.
سعیده شادمهری، محمد شرافتی مقدم، فرهاد دریانوش، شیوا جهانی گلبر، نادر تنیده،
دوره ۲۶، شماره ۱۲ - ( اسفند ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: مسیر mTOR در عضله اسکلتی نقش بسیار مهمی در فرآیند سنتز پروتئین دارد. هنوز نقش فعالیت ورزشی استقامتی بر این مسیر مهم در سنتز پروتئین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ بررسی نشده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین استقامتی بر محتوای تام و فسفوریلاسیون پروتئین‌های AKT۱، mTOR، P۷۰S۶K۱ و ۴E-BP۱ در عضله اسکلتی FHL موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع ۲ می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۱۶ سر موش صحرایی نر از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزن ۲۰±۲۷۰ گرم انتخاب شدند و به روش تصادفی به ۲ گروه کنترل (۸ سر) و تمرین استقامتی (۸ سر) تقسیم شدند؛ گروه تمرینی ۴ روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته به فعالیت ورزشی پرداختند؛ در حالی که گروه کنترل هیچ‌گونه برنامه تمرینی نداشتند. برای تجزیه‌‌وتحلیل داده‌ها از نرم افزار ۱۹ SPSS V و آزمون t-مستقل استفاده شد.
نتایج: تفاوت معناداری در محتوای پروتئین‌های AKT۱ تام (۵۸/۰ =p)، فسفریله (۳۳/۰ =p)، mTOR تام (۴۷/۰ =p)، فسفریله (۷۸/۰=p)، P۷۰S۶K۱ تام (۲۴/۰ =p)، فسفریله (۱۲/۰ =p) و ۴E-BP۱ تام (۴۵/۰ =p)، فسفریله (۴۸/۰ =p) در گروه تمرین استقامتی نسبت به کنترل مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: فعالیت ورزشی استقامتی به مدت ۸ هفته نتوانست محتوای تام و فسفریله پروتئین‌های تحقیق حاضر را افزایش دهد؛ بنابراین نمی‌تواند منجر به سنتز پروتئین یا هیپرتروفی عضلانی از طریق مسیر mTORC۱ شود.
محمدرضا جهانی، علی جلالوند،
دوره ۲۸، شماره ۲ - ( اردیبهشت ۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: ارتباط بین پارامترهای بیومکانیکی و پاسچرهای متفاوت پا هنگام دویدن ناشناخته‌اند، لذا هدف از این مطالعه بررسی دامنه‌های حرکتی مفاصل هیپ، زانو و مچ پا هنگام دویدن در بیماران مبتلا به کف پای صاف است.
روش بررسی: آزمودنی‌ها ۱۲ نفر مرد سالم و ۱۲ نفر مرد بیمار مبتلا به کف پای صاف بودند که بر اساس میزان شاخص نرمالایز شده ناوی به ۲ گروه سالم و بیمار تقسیم شدند. زوایای مفاصل حین دویدن در فاز استقرار در صفحات حرکتی ساجیتال، فرونتال و هوریزنتال (درجه) مفاصل هیپ، زانو و مچ پا مورد اندازه‌گیری قرار گرفتند. برای ارزیابی دامنه‌های حرکتی از سیستم تحلیل حرکتی Vicon سری T با فرکانس نمونه برداری ۲۰۰ هرتز و نرم افزارهایVicon Nexus ۱,۸.۵ ، Polygon ۴,۱.۲ استفاده گردید. روش آماری t مستقل در نرم‌افزار SPSS version ۲۴. و ۰/۰۵ ≤ p بود.
نتایج: در تمامی پارامترهای دامنه حرکتی مفاصل اندام تحتانی اختلاف معنی‌داری بین افراد سالم با بیماران مبتلا به کف پای صاف وجود ندارد (۰/۰۵≥ P). تفاوت معنی‌داری بین دورسی فلکشن مچ پا (۰/۰۰۰۱> P)، پلانتار فلکشن مچ پا(۰/۰۰۱= P)، فلکشن مفصل ران (۰/۰۰۰۱> P)، اکستنشن مفصل ران (۰/۰۰۲= P)، فلکشن مفصل زانو (۰/۰۰۰۱> P) افراد مبتلا به کف پای صاف در مقایسه با افراد سالم وجود داشت.
نتیجه‌گیری: تغییرات برخی از پارامترهای دامنه حرکتی ممکن است به علت مکانیسم‌های جبرانی باشد و تغییرات در برخی از این پارامترهای کینماتیکی میتواند تابع شرایط پاتولوژیک کف پای صاف باشد. علاوه بر این کف پای صاف میتواند بر دیگر مفاصل مجاور نیز اثر بگذارد.
وحید یخچی، شبنم جهانی زاده، فاطمه یزدیان، حمید راشدی، بی‌بی‌فاطمه حقیرالسادات،
دوره ۲۸، شماره ۶ - ( شهریور ۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: بارگذاری مواد موثره گیاهان دارویی در نانوحاملهای لیپیدی باعث کاهش واکنش ماده فعال گیاه با محیط اطراف مانند آب و اکسیژن شده و شدت انتقال یا تبخیر به محیط بیرون را تقلیل میدهد. در این مطالعه، به‌منظور ارتقاء اثرگذاری عصاره زنجبیل، بارگذاری این عصاره در نانولیپونیوزوم ساخته شده بهروش هیدراتاسیون لایه نازک صورت گرفت و اثر ضد قارچی آن بر رشد قارچهای آسپرژیلوسفلاووس و آسپرژیلوسپارازیتیکوس مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، استخراج عصاره با استفاده از روش سوکسله انجام شد. فعالیت ضد قارچ عصاره زنجبیل با روش‌های پخش دیسک و رقت ریزگردها بررسی شد. اثر مهاری عصاره بررسی شد. شاخصهای فیزیکوشیمیایی و خصوصیات ساختاری نانوذرات از نظر بازده درونگیری، منحنی رهایش دارو، سایز نانوذرات، پتانسیل زتا، مورفولوژی سطح، طیفFTIR (Fourier-transform infrared spectroscopy) ، DLS (Dynamic light scattering) و )Scanning electron microscope( SEM تعیین گردید.
نتایج: بررسیهای FTIR نشان داد عصاره زنجبیل و نانولیپونیوزوم هیچ‌گونه تعامل شیمیایی که منجر به تغییر گروه‌های عاملی شود، نداشتند. تصاویر SEM مورفولوژی کروی ذرات و میانگین اندازۀ ذرات nm ۷۳ را نشان داد. عصاره زنجبیل با بازده از ۷۱% ندرون نانولیپونیوزوم بارگذاری شد. همچنین مشخص شد عصاره زنجبیل اثر ضد قارچی قویتری نسبت به قارچ آسپرژیلوس فلاووس در برابر قارچ آسپرژیلوس پارازیتیکوس دارد. در دو دمای C ̊۳۷ و C ̊۴۲، میزان رهایش عصاره زنجبیل در pH ۴/۵ در مقایسه با pH ۷/۴ بالاتر بود.
نتیجه‌گیری: نانولیپونیوزوم حاوی عصاره زنجبیل با برخورداری از ویژگیهای مناسب فیزیکوشیمیایی، افزایش پایداری دارو و کنترل خوب رهایش، میتواند یک عامل ضد قارچ امیدوار کننده با اثرات ضد قارچ بالا و عوارض جانبی کم باشد.
