مقدمه: سیسپلاتین دارویی پرکاربرد در درمان سرطان است که به علت ایجاد نفروپاتی محدودیت مصرف دارد. در این تحقیق، اثر پیش‌درمانی با مقادیر مختلف ال-آرژینین بر آسیب عملکردی کلیه ناشی از سیسپلاتین بررسی شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۶۳ رت نر بالغ به ۷ گروه تقسیم شدند: در گروه‌های۳و۴و۵و۶؛ ۶۰دقیقه قبل از تزریق سیسپلاتین با دوز ۵mg/kg، ال-آرژینین به ترتیب با مقادیر ۵۰۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰میلی‌گرم بر کیلوگرم تزریق شد. در گروه۷ قبل از تزریق سیسپلاتین، نرمال‌سالین تجویز شد. در گروه‌های ۱و۲ بجای سیسپلاتین، نرمال‌سالین تزریق شد؛ در گروه۲، ۶۰دقیقه قبل از تزریق نرمال‌سالین، ال-آرژینین با دوز mg/kg۴۰۰ تزریق شد و در گروه۱ به جای ال-آرژینین هم نرمال‌سالین تزریق شد. تزریق‌ها داخل صفاقی انجام شدند. ۷۲ساعت پس از تزریق سیسپلاتین خون‌گیری و جداسازی پلاسما انجام شد سپس نمونه ادرار از ۲۴ساعت قبل از خون‌گیری توسط قفس متابولیک جمع‌آوری شد. میانگین مقادیر اوره و کراتینین پلاسما، کلیرانس‌کراتینین (ml/day.kg) و کسردفع‌سدیم(%) به عنوان شاخص‌های عملکرد کلیه بین گروه‌ها مقایسه شدند.
نتایج:در مقایسه با گروه ۷، تزریق ال-آرژینین با دوز mg/kg۴۰۰ باعث بهبود معنی‌دار همه شاخص‌ها شد. ال-آرژینین با دوز mg/kg۲۰۰ فقط باعث کاهش معنی‌دار اوره پلاسما و کسردفع‌سدیم و با دوز mg/kg۱۰۰ فقط باعث بهبود معنی‌دار کسردفع‌سدیم شد. ال-آرژینین با دوز mg/kg۵۰ باعث بهبود معنی‌دار همه شاخص‌های عملکرد کلیه به‌جز کلیرانس‌کراتینین شد.
نتیجه‌گیری:تزریق ال-آرژینین به ترتیب با مقادیر mg/kg۴۰۰ و mg/kg۵۰ بیشترین اثر در کاهش نفروپاتی ناشی از تجویز سیسپلاتین را داشت. علت اینکه ال-آرژینین با دوزهای حد واسط یعنی mg/kg۱۰۰ و mg/kg۲۰۰ تأثیر کمتری در کاهش نفروپاتی ناشی از سیسپلاتین داشته به بررسی بیشتری نیاز دارد.
