مقدمه: نگرانی‌هایی در ارتباط با اثرات سمیت گیاهان دارویی به علت افزایش مصرف آن‌ها به‌وجود آمده است. از این‌رو، هدف از پژوهش کنونی، بررسی اثرات سمیت کبدی عصاره آبی گیاه دارویی سنبل‌الطیب در موش‌های آزمایشگاهی بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی پس از تهیه مواد گیاهی و آماده‌سازی عصاره آبی سنبل‌الطیب غلظت‌های ۱۰ و ۲۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به موش‌های آزمایشگاهی در مدت زمان ۱۴ روز تزریق شد. در روز ۱۴ نمونه‌های خونی از قلب موش‌ها پس از بی‌هوش کردن آن‌ها گرفته شد و سطح سرمی آنزیم‌های آلکالین‌فسفاتاز (ALP)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT) مورد مطالعه قرار گرفت. هم‌چنین در بازه زمانی ۰، ۷ و ۱۴ روز وزن حیوانات ثبت گردیده و تغییرات وزنی نیز مورد مطالعه قرار گرفت. از آنالیز واریانس یک‌راهه (ANOVA) برای تجزیه داده‌ها استفاده شد و نرم‌افزار GraphPad Prism ۸ برای آنالیز داده‌ها به کار رفت.
نتایج: نتایج مطالعه کنونی حاکی از اثرات وابسته به غلظت عصاره آبی گیاه دارویی سنبل‌الطیب در افزایش سطوح سرمی آنزیم‌های کبدی همچون ALT (آلانین آمینوترانسفراز)، AST (آسپارتات آمینوترانسفراز)، ALP (آلکالین‌فسفاتاز) و GGT (گاما گلوتامیل ترانسفراز) بود و در غلظت mg/kg۲۰ بالاترین سطوح سرمی این آنزیم‌ها مشاهده شد. هم‌چنین، غلظت mg/kg۲۰ عصاره آبی سنبل‌الطیب باعث کاهش شدید وزن در موش‌ها در بازه زمانی ۱۴ روز شد.
نتیجه‌گیری: به طور کلی نتیجه‌گیری شد که غلظت mg/kg۲۰ باعث ایجاد آسیب کبدی می‌گردد. با این حال، غلظت کم mg/kg۱۰ هیچ‌گونه اثر سمیتی روی کبد نشان نداد. لذا، در فرمولاسیون‌های تهیه شده از گیاه سنبل‌الطیب توجه به غلظت عصاره بسیار مهم بوده و کاربرد غلظت‌های کمتر جهت جلوگیری از سمیت کبدی بسیار مهم است.
