مظفر حسینی نژاد، سجاد سعادت، حورا بخشی پور، پریا نصیری،
دوره ۲۹، شماره ۱ - ( فروردین ۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی شیوع و بروز بیماری ام اس در استان گیلان و مقایسه شیوع استاندارد شده بر حسب سن در این استان است.
روش بررسی: این پژوهش، یک طرح مقطعی بود که در سال ۱۳۹۷ در انجمن ام اس استان گیلان بر روی افراد مبتلا به ام اس انجام شد و پرونده ۶۵۴ افراد مبتلا به ام اس مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه روند بیماری ام اس از سال ۱۳۸۷ تا ۹۷ مورد بررسی قرار گرفت و جهت بررسی میزان بروز تجمعی بیماری موارد جدید براساس تاریخ تشخیص بیماری از آغاز سال ۱۳۹۶ تعریف شد. جمعآوری اطلاعات با استفاده از چک لیستی انجام شد که در زمان ثبتنام در انجمن ام اس استان گیلان توسط مسئول ثبتنام در قالب یک مصاحبه ساختار یافته جمعآوری میشود. مقایسه میزان شیوع بین زیرگروه‌های مختلف با استفاده از آزمونهایChi–Square وFisher's exact انجام شد. توصیف مشخصات زمینه‌ای با استفاده از شاخص‌های فراوانی مطلق و نسبی یا میانگین و انحراف معیار با استفاده از نرم‌افزارهای آماریStata ۱۳ و SPSS version ۱۶ انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد که ۷۱/۴ درصد از کل بیماران زن بودند. میانگین سنی بیماران ۳۶/۵ سال بود و بیشترین فراوانی ام‌اس در گروه سنی ۴۰-۳۰ سال مشاهده شد. ۸۱ درصد بیماران ام اس ساکن شهر بودند. بیشترین تظاهر اولیه بیماران افراد مبتلا به ام اس به‌ترتیب بی‌حسی، مشکلات بینایی، ضعف، نشانگان دیگر و دشواری در راه رفتن گزارش شد. بیشترین شیوع ام اس در شهر لاهیجان و سپس شهرهای رشت و آستانه اشرفیه بود.
نتیجه‌گیری: از مجموع نتایج این مطالعه اینگونه استنباط میشود که بین میزان شیوع در استان گیلان و میزان استاندارد شده با تعدیل سن بر اساس جمعیت استاندارد سازمان بهداشت جهانی تفاوت چشمگیری وجود ندارد، هر چند که در این مطالعه مقایسه تحلیلی انجام نشده است.
