سید حسین رضوی، سپیده قنبریان، احسان توکلی، علی توکلی، مطهره باغستانی، نسیم نمیرانیان،
دوره ۲۷، شماره ۱۲ - ( اسفند ۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: به‌دلیل کاهش اکسپوژر غیرضروری بیمار به اشعه ایکس در اثر تجویز منطقی رادیوگرافی، باید دندان‌پزشک اطلاعات کافی از تجویز رادیوگرافی داشته باشد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی برروی دندانپزشکان عمومی شاغل در شهر یزد انجام شد که به روش نمونه‌گیری آسان وارد مطالعه شدند. جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامهای سه قسمتی، شامل اطلاعات دموگرافیک دندانپزشکان (سن، جنس، سابقه کار)، یافته‌های کلینیکی موثر در تجویز رادیوگرافی و تشخیص کاربرد انواع رادیوگرافی استفاده شد. جهت محاسبه آماری از آزمون‌های Chi-squere و ANOVA استفاده شد و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS Inc., Chicago, IL; Version ۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: در این مطالعه ۱۲۰ دندان‌پزشک با میانگین سنی ۹/۸۸±۳۷/۳۸ شرکت داشتند. عواملی که بیشترین تأثیر را برروی تصمیم‌گیری دندانپزشکان عمومی در تجویز انواع رادیوگرافی داشت، طرح درمان جراحی (۸۷/۵%)، درد دندان (۷۵%)، بهداشت دهانی ضعیف و پرکردگی وسیع دندانی (۷۳/۳%) بود و ترس از اکسپوژر اشعه ایکس، از کم اثرترین عوامل بود. رادیوگرافی انتخابی اکثر شرکت‌کنندگان برای تشخیص پوسیدگی‌های سطح اکلوزال، پری‌اپیکال (۵۵ %) بود که با توجه به مطالعات انجام شده در این زمینه رادیوگرافی مؤثر، بایت‌وینگ می‌باشد. هم‌چنین رادیوگرافی انتخابی اکثر دندانپزشکان برای پوسیدگی بین دندانی، بایت‌وینگ (۸۸/۳ %) بود که با نتایج مطالعات انجام شده در این زمینه هم‌خوانی دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان گفت جامعه دندانپزشکان آگاهی اندکی در زمینه تجویز رادیوگرافی برای تشخیص پوسیدگی‌های اکلوزال دارند. اما در زمینه تشخیص پوسیدگی‌های بین دندانی نظر اکثر دندانپزشکان صحیح بود. از این رو برگزاری دوره‌های بازآموزی، به‌منظور حفظ و ارتقاء سطح آگاهی دندانپزشکان و آشنایی آنها با جدید‌ترین تکنیک‌های رادیوگرافی مهم است.
محجوبه انتظارقائم، مطهره باغستانی، الهه نیکزاد دهجی، آرزو انصاری لاری،
دوره ۳۲، شماره ۴ - ( تیر ۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) یک مفصل منحصربه‌فرد و پیچیده در بدن انسان به دلایل آناتومیک و عملکردی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی آگاهی دانشجویان سال آخر دندانپزشکی دانشکده دندانپزشکی یزد در مورد تغییرات رادیوگرافیک مفصل گیجگاهی فکی در تصاویر پانورامیک در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی که به روش مقطعی انجام شد، تعداد ۵۹ دانشجو شرکت کردند. پس از اخذ رضایت از دانشجویان و جمع‌آوری اطلاعات زمینه‌ای آنها، پرسشنامهای شامل ۱۴ سوال با هدف بررسی توانایی تشخیص دانشجویان از نمای نرمال، دررفتگی، هایپوپلازی، هایپرپلازی، استئوفیت و اروژن کندیل به دانشجویان ارائه شد. در نهایت داده‌های توصیفی به‌صورت تعداد، درصد در قالب جدول ارائه گردید. تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS version ۱۶ با آزمون آماری T-test انجام شد. سطح معناداری آزمون‌ها کمتر ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.
نتایج: نتایج نشان داد نمره توانایی دانشجویان برحسب جنسیت و نوع ورودی آنها (سراسری یا بین‌الملل) تفاوت معناداری ندارد (P>۰,۰۵). نمره دانشجویان بر حسب معدل تفاوت معنی‌داری را نشان داد (P<۰,۰۵).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه، و با توجه به اهمیت و شیوع بالای اختلالات TMJ، دانشجویان سال آخر دندانپزشکی شهر یزد در حیطه تغییرات رادیوگرافی در مفصل TMJ از آگاهی قابل قبولی برخوردار نبودند؛ به همین سبب بازنگری در شیوه‌های آموزشی مطابق با کوریکولوم آموزشی ضروری به نظر می‌رسد.
