مقدمه: از آنجا که تشخیص تغییرات در عملکرد ریه برای پیگیری بیماران مبتلا به عوارض تنفسی و عملکردی ناشی از COVID-۱۹ ضروری است، در این مطالعه بر آن شدیم نتایج اسپیرومتری در کودکان بالای ۵ سال مبتلا به کووید-۱۹ را بررسی کنیم.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ۵۲ کودک بالای ۵ سال که حداقل ۶ ماه از زمان بستری آن‌ها به علت ابتلا به کووید ۱۹ گذشته است، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک، وجود علایم تنفسی، بیماری زمینه‌ای، شدت کووید ۱۹ براساس تعریف WHO، شدت درگیری ریه در سی‌تی‌اسکن، نوع درگیری ریه، سچوریشن اکسیژن بدو پذیرش و هم‌چنین میزان FEV۱، FVC، نسبت FEV۱/FVC جمع‌آوری شدند و با استفاده از نرم‌افزارSPSS version ۱۶ و آزمون‌های t-testو Chi-square تحت آنالیز و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: از کل ۵۲ کودک بالای ۵ سال، ۲۶ نفر پسر (۵۰%) و ۳۸ نفر (۷۳/۱%) از بیماران سن بین ۵ تا ۱۲ سال داشتند. حداقل سن کودکان ۵ سال و حداکثر ۱۸ سال بود. میانگین سن کودکان ۳/۴۱ ± ۱۰ سال بود. از نظر نسبت FEV۱/FVC، ۵ بیمار (۹/۶%) نسبت بین ۶۱% تا ۷۹% و ۴۷ بیمار (۹۰/۴%) نسبت بین ۸۰% تا ۱۰۰% داشتند. هم‌چنین از نظر تقسیم‌بندی FEV۱، ۲۸ نفر FEV۱ کمتر از ۸۰% و ۲۴ نفر FEV۱ بیشتر از ۸۰% داشتند. نسبت FEV۱/FVC با سن، جنس، تظاهرات بالینی، و شدت بیماری بر حسب درگیری ریوی ارتباط معناداری نداشت ((P>۰,۰۵ اما با وضعیت شدت اشباع اکسیژن خون ارتباط معنادار داشت (P = ۰,۰۰۱).
نتیجه‌گیری: تغییرات تست‌های عملکردی ریوی در ماه‌های مختلف پس از ابتلا به کووید ۱۹ متفاوت است. در مطالعه حاضر ۹ % از بیماران که در ماه ششم پس از ابتلا تحت بررسی قرار گرفته بودند، تست عملکردی ریوی غیر نرمال داشتند. بر اساس یافته‌های این مطالعه تست عملکردی ریوی کودکان مورد بررسی با سن و جنس و علائم بالینی آن‌ها ارتباط معناداری نداشت. اما با شدت اشباع اکسیژن خون ارتباط معنی‌دار داشت.
