محسن اخوندی میبدی، حسن سلمان روغنی، محمدکاظم امیربیگی، ریحانه عزیزی،
دوره ۲۰، شماره ۱ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: درمان ترکیبی اینترفرون طولانی اثر(پگیلیتد) همراه با ریباورین، رژیم درمانی استاندارد هپاتیت مزمن C است. اما درمان با اینترفرون طولانی اثر همراه با ریباورین پر هزینه می باشد. ما مطالعه‌ای را جهت مقایسه پاسخ درمانی مداوم و هزینه این دو رژیم درمانی در کلینیک‌های فوق تخصصی گوارش شهر یزد انجام دادیم.
روش بررسی: در این پژوهش شصت بیمار مبتلا به هپاتیت مزمن C وارد مطالعه شدند. بیماران در دو گروه درمان، ۳۰ بیمار با اینترفرون طولانی اثر)پگیلیتد) همراه با ریباورین و ۳۰ بیمار با اینترفرون معمولی با ریباورین درمان شدند. بیماران با ژنوتیپ یک برای ۴۸ هفته و با ژنوتیپ دو و سه، ۲۴ هفته درمان شدند. همه بیماران ۲۴ هفته پیگیری شدند. معیارهای خروج از مطالعه، شامل حاملگی، هپاتیت B، HIV و سیروز بود.
نتایج: ۵۷ بیمار مرد و سه بیمار زن بودند. میانگین سنی ۹/۱۰۴/۴۴ برای اینترفرون طولانی اثر و ۹/۱۲۶/۳۸ برای گروه اینترفرون استاندارد بود,۷/۵۱ درصد بیماران ژنوتیپ a۱، ۷/۳۶ درصد ژنوتیپ a۳، ۳/۳ درصد ژنوتیپ b۱ و ۳/۸ درصد ژنوتیپ تعیین نشده بود. ۳/۹۳ درصد در گروه تحت درمان با اینترفرون طولانی اثر و ۹۰ درصد در گروه تحت درمان با اینترفرون معمولی پاسخ درمانی ویروسی پایدار داشتند(۱Pvalue=). تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه از نظر پاسخ درمانی و عوارض جانبی وجود نداشت. برای یک دوره ۶ ماه هزینه دارو بدون آزمایشات برای اینترفرون معمولی ۰۰۰/۲۴۰/۳ ریال و در مورد اینترفرون طولانی اثر ، ۰۰۰/۰۰۰/۳۶ ریال بود که هزینه اینترفرون طولانی‌تر بسیار بالاست.
نتیجه‌گیری: مطالعه ما پاسخ درمانی مداوم، قابل قبول و امیدوار کننده‌ایی را برای رژیم اینترفرون معمولی و ریباورین نشان داد.
