جستجو در مقالات منتشر شده



مهدی تبریزی زاده، هنگامه زندی، محمدحسین مصدق مهرجردی، حسین محمودی زاده،
دوره ۲۲، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۳ )
چکیده

مقدمه: با توجه به اهمیت کلینیکی بیوفیلم‌های میکروبی در ایجاد عفونت اندودانتیک و نقش شوینده‌ها در تخریب آنها هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر ضدمیکروبی عصاره اسفند با هیپوکلریت سدیم ۲۵/۵% در از بین بردن بیوفیلم انتروکوک فکالیس موجود درکانال ریشه دندان است. روش بررسی: جهت انجام این مطالعه آزمایشگاهی تعداد ۴۵ عدد دندان کشیده شده با فایل دستی شکل‌دهی شده و پس از اتوکلاو کردن، بیوفیلم انتروکوک فکالیس در کانال ریشه‌ها کشت داده شد. دندان‌ها به طور تصادفی به ۳ گروه ۱۵ تایی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه با نرمال سالین، گروه دوم با هیپوکلریت سدیم ۲۵/۵% و گروه سوم با عصاره اسفند و جمعاً هر کانال با ۱۵ سی‌سی محلول شوینده در عرض ۱۵ دقیقه شسته شدند. پس از آن براده عاجی به دست آمده از تراش داخل کانال جمع‌آوری شده و در نرمال سالین جهت تهیه سوسپانسیون میکروبی حل گردید. در نهایت کشت حاصل از محلول میکروبی جهت شمارش CFU بررسی گردید. داده‌های به دست آمده با استفاده از آزمون‌های آماری کروسکال- والیس و من- ویتنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج: کاهش معنی‌داری در تعداد CFU در گروه‌های هیپوکلریت سدیم و عصاره اسفند در مقایسه با گروه کنترل وجود داشت(۰۵/۰>p). اختلاف معنی‌دار آماری بین گروه‌های هیپوکلریت سدیم و عصاره اسفند ملاحظه نشد)۰۵/۰p>). نتیجه‌گیری: هیپوکلریت سدیم ۲۵/۵% و عصاره اسفند دارای قدرت ضدمیکروبی همسانی بر روی بیوفیلم انتروکوک فکالیس می‌باشند.
دکتر جلیل مدرسی، دکتر محمد رضا زارع، دکتر فاطمه مختاری، دکتر مهدی رضائیان،
دوره ۲۲، شماره ۴ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده

مقدمه: تعیین طول کارکرد یک مرحله مهم در درمان کانال ریشه است. بدین منظور اپکس‌یاب‌های الکترونیکی استفاده می‌شود. اپکس‌یاب‌های جدید با جریان متناوب عمل کرده و دو عامل مقاومت ویژه و ظرفیت خازنی عاج در اصول کارکرد آنها مؤثر می‌باشد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه ظرفیت خازنی عاج در دندان‌های جوان و مسن است. روش بررسی: در این مطالعه ۶۰ دندان پر مولر دائمی انسان شامل ۳۰ دندان زیر ۲۵ سال و ۳۰ دندان بالای ۶۰ سال جمع‌آوری شد. سپس ۶۰ نمونه عاج با ابعاد یکسان از سطح میانی ریشه تهیه شد. میزان ظرفیت خازنی مدار ایجاد شده در ۳ فرکانسHZ۱۰۰، KHZ۱، KHZ۱۰ توسط دستگاه اندازه‌گیری شدند. جهت مقایسه میانگین از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس ANOVA و Mann- Witheny استفاده شد. نتایج: میانگین ظرفیت خازنی مدار ایجاد شده در دندان‌های زیر ۲۵ سال و بالای ۶۰ سال به ترتیب در فرکانس HZ۱۰۰: ۶۰ و ۱۷۳، در فرکانس KHZ۱: ۵/۲ و ۵/۹ و در فرکانس KHZ۱۰: ۰۵/۰ و ۳/۰ نانوفاراد بود. تفاوت بین دو گروه از لحاظ آماری معنی‌دار بود)۰۰۰/۰=p). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر میزان ظرفیت خازنی در دندان‌های جوان و مسن متفاوت بوده و با توجه به تأثیر این عامل در اصول کارکرد اپکس‌یاب‌ها ممکن است نیاز به کالیبره کردن دستگاه هنگام کاربرد دردندان‌های جوان و مسن باشد.
علیرضا قاطع، مهرشید بزرگ نیا، سید حسین طباطبایی، مهدی تبریزی زاده، سارا جان نژاد،
دوره ۲۳، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده

مقدمه: یکی از مراحل مهم درمان ریشه حذف میکروارگانیسم‌های کانال به منظور شکل‌دهی و تمیزکردن آن بوسیله انواع وسایل دستی و موتوری است. هدف از این مطالعه مقایسه میزان دبری باقی‌مانده در کانال پس از استفاده از دو سیستم روتاری(Twisted file و(Flexmaster با استریومیکروسکوپ است. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی از ۶۰ دندان پرمولار کشیده شده انسان استفاده شد. پس از تقسیم دندان‌ها به دو گروه، شکل‌دهی و پاکسازی کانال توسط یکی از دو فایل Twisted file و Flexmaster انجام شد. پس از آماده‌سازی کانال‌ها، ریشه‌ها در نواحی ۲، ۴ و ۶ میلی‌متر از اپکس برش داده شد. عکس‌های استریومیکروسکوپی تهیه شده و در برنامه image J، میزان دبری باقیمانده با تقسیم نمودن سطح دبری باقیمانده در هر قطعه بر مساحت کانال هر قطعه به دست آمد. نتایج به دست آمده با استفاده از برنامه SPSS۱۶ , paired t test و ANOVAتجزیه تحلیل آماری شدند. نتایج: تفاوت معنی‌دار آماری در میانگین درصد کلی دبری‌های باقی‌مانده بین دو گروه دیده نشد(۰۵/۰p>). میزان دبری باقیمانده در قطعات مختلف در هر گروه اختلاف معنی‌دار آماری با هم داشتند(۰۵/۰>p). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، درصد دبری باقیمانده در دو گروه پس از آماده‌سازی کانال از لحاظ آماری معنی‌دار نبود که نشان‌دهنده اثر یکسان دو فایل در پاکسازی کانال‌های مستقیم است.
محمود سرافراز، هادی اسدیان، محمد جواد شاه بلی اردکانی،
دوره ۲۶، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده

مقدمه: درمان دندان نکروتیک با ریشه نابالغ یک چالش کلینیکی محسوب می شود. درمان رژنراتیو اندو یک راه کار درمانی مناسب را مهیا نموده است که اجازه تداوم بلوغ ریشه را می دهد، به بسته شدن فورامن اپیکال کمک می کند و در عین حال به حفظ عملکردهای حسی و ایمنی در فضای پالپی کمک می کند.
هدف : هدف این گزارش مورد، ارائه پتانسیل استفاده از درمان رژنراتیو اندو برای دندان نابالغ دائمی با پالپ عفونی با هدف حذف علائم و نشانه های کلینیکی و از بین رفتن پریودنتیت اپیکالی می باشد. بیمار یک پسر ۱۰ ساله بود که سابقه تروما به دندان ثنایای لترال سمت راست داشت.
روش بررسی:  در جلسه اول خمیر آنتی بیوتیک سه گانه شامل ماینوسیکلین ، سیپروفلوکساسین و مترونیدازول در کانال قرار داده شد و پس از دو هفته خمیر سه گانه توسط نرمال سالین از داخل کانال شستشو شد. سپس از K فایل شماره ۸۰ برای تحریک خونریزی به  داخل کانال استفاده شد. پس از انعقاد نسبی، Mineral Trioxide Aggregate (MTA ) برروی لخته قرار داده شد.
نتایج: بعد از ۳ ماه در بررسی رادیوگرافی ، مشاهده شد که فرآیند بسته شدن اپکس و ضخیم شدن دیواره های کانال بدون علایم کلینیکی صورت گرفته است.
نتیجه گیری: بر اساس این مقاله درمان رژنراتیو میتواند درمان مناسبی برای دندان نابالغ عفونی باشد.  
 
مهری اسفندیار، مریم السادات صیدایی، مهدی تبریزی‌زاده، حسین عقیلی، نرجس هوشیاری،
دوره ۲۷، شماره ۹ - ( ۱۱-۱۳۹۸ )
چکیده

مقدمه: تحلیل اپیکال ریشه یک پدیده رایج طی درمان‌های ارتودنسی ثابت می‌باشد. از این رو هدف این مطالعه استفاده از کلیشه‌های پانورامیک برای مقایسه میزان تحلیل ریشه در دندان‌های درمان ریشه شده و درمان ریشه نشده بود.
روش بررسی: جهت انجام این مطالعه توصیفی_تحلیلی, کلیشه‌های رادیوگرافی پانورامیک ۲۰ بیمار ۱۱ تا ۱۸ ساله با مال‌اکلوژن‌های مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی شهید صدوقی یزد mild skeletal cl II‚clIcrowding،که دارای یک یا بیش از یک دندان قدامی بالا درمان ریشه شده در یک سمت و دندان درمان ریشه نشده مشابه در سمت دیگر فک بودند انتخاب شدند. همه فیلم‌های پانورامیک پیش و پس از درمان دندان‌های سانترال و لترال ماگزیلا، اسکن شده و تصویرهای آن‌ها بر روی یک نمایشگر بزرگ با بزرگ‌نمایی ۲x نمایش داده شد. به این ترتیب، با مقایسه بلندی ریشه در دو عکس پیش و پس از درمان، اندازه واقعی تحلیل ریشه محاسبه شد. داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افرار SPSS Inc., Chicago, IL; Version ۱۶ و آزمون آماری Ttest تحلیل شد.
نتایج: طبق نتایج به‌دست آمده، بیشترین میزان تحلیل مشاهده شده در گروه دندان‌های درمان ریشه شده در دندان لترال و به‌میزان یک میلی‌متر و در گروه دندان‌های درمان ریشه نشده در دندان لترال به میزان یک‌و‌نیم میلی‌متر بود. میانگین تحلیل ریشه در گروه درمان ریشه شده ۳۲۵/۰ و در گروه درمان ریشه نشده ۰۲۵/۱میلی‌متر می باشد. این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود. (۰۰۱/۰ > ValueP-).
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که میزان تحلیل ریشه پس از درمان ارتودنسی دردندان‌های درمان ریشه شده کمتر از دندان‌های درمان ریشه نشده است.
 
مهدی تبریزی‌زاده، فاطمه آیت‌اللهی، فاطمه ولی‌زاده،
دوره ۳۱، شماره ۷ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده

مقدمه: ریزنشت از مهم ترین عوامل در شکست درمان سیستم کانال ریشه محسوب می‌گردد. ریزسختی از جمله خصوصیات فیزیکی بیوسرامیک‌ها می‌باشد که می‌تواند تحت تاثیر فاکتورهای محیطی مختلف مانند رطوبت محیط قرار بگیرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر اضافه کردن آب به سمان نیمه ست شده بر روی میزان ریزسختی و ریزنشت CEM cement انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی تعداد۵۰ دندان تک ریشه انتخاب گردید‌. دندان‌ها از ناحیه CEJ و هم‌چنین ۳ میلی‌متر اپیکالی ریشه‌ها با فرز قطع شدند و بلوک‌های عاجی به ارتفاع ۵ میلی‌متر تهیه شد. پیزوریمر‌ شماره ۲ برای آماده سازی کانال استفاده شد. دندان‌ها به دو گروه ۲۳ تایی مورد و دوگروه ۲ تایی کنترل مثبت و منفی تقسیم شدند. در گروه اول CEM-Cement تهیه شده مطابق با دستور کارخانه سازنده، در کانال قرار گرفت. در گروه دوم بعد از اضافه کردن آب به مخلوط نیمه ست شده CEM-Cement، کانال با سمان مورد نظر پرشد. نمونه‌ها برای ۳ روز داخل رنگ متیلن بلو۱% قرار گرفتند و سپس برش داده شدند. میزان ریزنشت زیر استریومیکروسکوپ ثبت شد. ریز سختی نمونه‌ها بعد از مانت در رزین آکریلی، با دستگاهVickers  اندازه‌گیری شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم‌افزارversion ۱۶  SPSS و آزمون  ,Mann-Whitney Kruskal-Wallis و one-way ANOVA صورت گرفت.
نتایج: بین دو گروه مورد مطالعه از نظر میزان ریز نشت (۰/۰۰۸>P-Value) و ریزسختی )۰/۰۰۱>(P-Value تفاوت آماری معناداری دیده شد.
نتیجه‌گیری: طبق نتایج مطالعه حاضر اضافه کردن آب به سمان نیمه ست شده نه تنها تاثیر بسیار بد کلینیکی ندارد بلکه حتی ممکن است سیل را افزایش دهد.
 

سیدحسین رضوی، کتایون لسانی، فاطمه آیت‌اللهی، آرزو انصاری‌لاری، علی حسن زاده سلماسی، یاسر صافی،
دوره ۳۱، شماره ۷ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده

مقدمه: ریشه سوم دندان‌های مولر مندیبل مهم‌ترین تنوع نرمال آناتومیکی در این دندان‌ها محسوب می‌شود. عدم تشخیص وجود این ریشه یکی از شایع‌ترین دلایل شکست درمان در این دندان‌ها به حساب می‌آید. لذا هدف از این مطالعه بررسی میزان فراوانیRadix Entomolaris در دندان‌های مولر اول و دوم مندیبل در شهر یزد با استفاده از تصویربرداری CBCT می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی _ تحلیلی تعداد ۲۱۷ تصویر CBCT که در یک کلینیک خصوصی رادیولوژی دهان و فک و صورت تهیه شده بود، بررسی شد. وجود Radix Entomolaris در دندان‌های مولر اول و دوم مندیبل بر حسب جنسیت، نوع دندان و سمت قرارگیری بررسی شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارversion ۱۶  SPSS  و آزمون آماری Chi-Square تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: فراوانی Radix Entomolaris در مطالعه حاضر در دندان‌های مولر اول و مولر دوم به ترتیب ۵/۱% و ۱/۸% گزارش شد. فراوانی دو طرفه بودن آن ۱/۴% بود. در موارد یک‌طرفه در سمت راست بیشتر مشاهده شد. بروز Radix Entomolaris با جنسیت ارتباط آماری معناداری نداشت (P>۰,۰۵).
نتیجه‌گیری: فراوانی کلی Radix Entomolaris در جمعیت یزد ۶/۹% می‌باشد. فراوانی آن با احتمال بیشتر به‌صورت یک طرفه، بیشتر دندان مولر اول و بدون تأثیر جنسیت می‌باشد.
 

سیدحسین رضوی، فاطمه آیت‌اللهی، فاطمه عزالدینی، عاطفه پژمان، محمد خدابخش،
دوره ۳۲، شماره ۶ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه: شناسایی و پاکسازی کامل کانال‌های اضافی دندان نقش مهمی در موفقیت درمان‌ریشه دارد. با‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توجه به پیچیدگی و تنوع در آناتومی و مورفولوژی دندان‌های مولر فک‌پایین، شیوع کانال‌ مزیال‌میانی در این دندان‌ها هنوز مورد‌ بحث میباشد. از‌این‌رو مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی نسبی وجود کانال مزیال‌میانی در دندان­های مولر‌مندیبل در رادیوگرافی CBCT انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی،۳۰۰ تصویر CBCT که در بازه زمانی سالهای ۹۹-۹۵ در یک مرکز خصوصی رادیولوژی دهان،‌ فک و صورت در یزد تهیه شده بودند، بررسی شدند. دندانهای مولر ‌اول و دوم فک ‌پایین از‌ نظر وجود کانال ‌مزیال‌ میانی بر حسب سن و جنس بیماران، سمت قرارگیری و نوع دندان مورد بررسی قرار‌گرفتند. دادهها توسط نرم‌افزار SPSS version ۱۷ و آزمون کای اسکوئر، تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: از ۳۰۰ دندان مولر فک‌پایین (۱۲۲ مولر اول و ۱۷۸ مولر دوم) تنها در ۱۸ دندان (۶ درصد) کانال مزیال ‌‌‌میانی وجود داشت. فراوانی کانال مزیال ‌میانی به‌طور معنی‌داری در دندان مولر‌ اول (۱۸مورد) بیشتر از مولر‌ دوم (هیچ مورد) بود. ۱۲ کانال مزیال‌ میانی در زنان و ۶ کانال مزیال‌ میانی در مردان مشاهده شد. ۱۲ کانال مزیال ‌میانی در مولرهای سمت چپ و بقیه سمت راست دهان بودند. میانگین سنی افرادی که در آنها کانال مزیال‌ میانی مشاهده شد، ۱۵/۲۷±۳۷/۳۳ سال بود. ارتباط آماری معنیداری بین وجود کانال مزیال‌میانی با سن، جنسیت و سمت قرارگیری دندان وجود نداشت (۰/۰۵<P). شیوع کانال مزیال‌میانی به طور معنیداری در دندان مولر‌اول بیشتر از دندان مولر‌دوم بود (۰/۰۰۰۱=P).
نتیجه‌گیری: فراوانی کانال مزیال‌ میانی در دندانهای مولر‌اول فک ‌پایین در جمعیت مورد مطالعه کم بود و در دندان مولر ‌دوم فک‌پایین شایع نبود؛ با این‌حال احتمال وجود کانال مزیال‌ میانی در درمان این دندانها بایستی مدنظر قرار بگیرد.

منصوره ولایتی هوشنگ، نازنین عطایی، مسعود چابک سوار، صالح صباغی،
دوره ۳۲، شماره ۹ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه: مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی محلولهای ضدعفونیکننده سایاسپتاچآی و سارفوسپتاینسترومنت بر روی تجهیزات دندانپزشکی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، ۳۰ بیمار انتخاب و برای هر بیمار چهار فایل روتاری در نظر گرفته شد. فایلهای روتاری که آلوده به میکروفلور دهان بودند به آزمایشگاه منتقل شدند و در چهار دسته مجزا شامل کنترل مثبت به‌عنوان شاهد آلودگی، ضدعفونی شده توسط دکونکس به‌عنوان کنترل منفی و ضدعفونی شده توسط ضدعفونیکنندههای سایاسپت اچآی و سارفوسپتاینسترومنت بهکار برده شدند. سپس نمونه‌برداری از سطوح این ابزار توسط سوآپ پنبه‌ای سترون انجام شد. سوآپ­های آلوده داخل محیط غنیکننده تیوگلیکولات قرار گرفتند. کدورتسنجی و سپس کشت نمونهها روی محیطهای کشت بلادآگار و ائوزین متیلن بلو و شکلاتآگار انجام شد. بعد از زمان گرماگذاری کلنیهای رشدیافته شمارش شدند. نتایج با آزمون Mann-Whitney در نرم‌افزار آماری SPSS version ۱۶ تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که در دو گروه آزمایش که حاوی محلول­های ضد­میکروبی بودند هیچ‌گونه رشد باکتریایی مشاهده نگردید ولی در نمونه­های مربوط به گروه شاهد، نتایج کشت مثبت بود و اختلاف معنی­داری بین تعداد کلنی باکتریایی قبل و بعد از ضدعفونی با هر یک از دو محلول ضدعفونی­‌‌کننده وجود داشت (P<۰,۰۰۰۱) اما هیچ اختلافی از نظر ضدعفونی­ کردن بین دو محلول آزمایش وجود نداشت (P>۰,۰۵).
نتیجه‌گیری: هر دو محلول سارفوسپت اینسترومنت و سایاسپت اچآی در مقادیر کاهش کلنی کانت باکتریایی اثر قابل‌توجهی در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند و بدون هیچ برتری نسبت به هم، قابلیت از بینبرندگی گونههای باکتریایی طیف اثر خود و ضدعفونی تجهیزات را دارا میباشند.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ماهنامه علمی پ‍ژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | SSU_Journals

Designed & Developed by : Yektaweb