دوره 14، شماره 3 - ( پاییز 1385 1385 )
جلد 14 شماره 3 صفحات 49-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zainali A, Mansouri K, Rahimdel A, Elmi H. Changes in the Motor and Sensory Latencies of Median Nerve According to Age. JSSU 2006; 14 (3) :45-49
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-848-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-848-fa.html
زینلی احمد، منصوری کورش، رحیم دل ابوالقاسم، علمی حمیدرضا. میزان تغییر تأخیر زمانی شاخه حسی و حرکتی عصب میانی در مچ دست برحسب سن. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1385; 14 (3) :45-49
چکیده: (9198 مشاهده)
مقدمه: با وجود اینکه C.T.S (سندرم تونل کارپ) حجم وسیعی از مراجعین به درمانگاه الکترودیاگنوزیس در بخش طب فیزیکی و توانبخشی را تشکیل می دهد ولی تا کنون مطالعه وسیعی در مورد میزان نرمال و تغییرات بر حسب سن در پارمترهای تأخیر زمانی شاخه حسی و حرکتی عصب میانی در مچ دست صورت نپذیرفته است. این تحقیق بر اساس نتایج حاصل در 5 سال گذشته (83 – 1379) در بخش الکترودیاگنوزیس بیمارستان آموزشی شهید صدوقی یزد می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تعداد 1200 نفر از مراجعین به درمانگاه الکترودیاگنوزیس به علل دیگر و نیز افراد سالم جامعه به صورت تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. هر دو گروه فاقد بیماری سیستماتیک و دیابت، رادیکولوپاتی مهره های گردنی و نوروپاتی محیطی بوده و تستهای بالینی Tinel و Phallen منفی و از طرفی فاقد آتروفی در ناحیه تنار دست بودند و در دامنه سنی 80 – 10 سالگی قرار داشتند، پارامترهای تأخیر زمانی شاخه حسی و حرکتی عصب میانی دست در گروه سنی مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج: در این مطالعه میزان طبیعی تأخیر زمانی شاخه حرکتی عصب میانی دست با احتساب دو انحراف معیار از 5/2 تا 2/4 میلی ثانیه با میانگین 3/3 میلی ثانیه به دست آمد که البته این میزان بر حسب سن افزایش می یابد و از دهه پنجم به بعد افزایش شدیدتر است و به میزان کمی بیش از 1/0 میلی ثانیه در هر دهه افزایش می یابد و از طریق فرمولDistal Motor latency برای سنین مختلف قابل محاسبه می باشد.
از سوی دیگر میزان طبیعی تأخیر زمانی شاخه حسی عصب میانی دست با احتساب دو انحراف معیار از 7/2 تا 7/3 میلی ثانیه با میانگین 2/3 میلی ثانیه به دست آمد که البته این میزان بر حسب سن افزایش می یابد و از دهه پنجم به بعد این افزایش شدیدتر است و به میزان ms1/0 در هر دهه می باشد و از طریق فرمول Distal Sensory latency برای سنین مختلف قابل محاسبه است.
نتیجه گیری: در نظر گرفتن فاکتور سن در گزارشات الکترودیاگنوزیس و مطالعه بیماران مشکوک به وجود CTS (سندرم تونل کارپ) از اهمیت ویژه ای برخوردار است و از این پس مقایسه تأخیر زمانی شاخه حسی و حرکتی عصب میانی دست در افراد مراجعه کننده به مراکز الکترودیاگنوزیس بر اساس سن و در نظر گرفتن افزایش این پارامترها بر حسب سن و فرمولهای ارایه شده انجام می گیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
