مقدمه: درد بعد از عمل جراحی، درد حادی است که با وسعت و ناحیه عمل، زمینه روانشناختی و فیزیولوژیکی بیمار، دستکاری و آسیب بافتی مرتبط می باشد. درد یک تجربه حسی و روانی ناخوشایند همراه با آسیب بافتی واقعی یا بالقوه است. از روش های رایج برای اداره درد بعد از عمل، تجویز اوپیوئیدها می باشد ولی عوارض مربوط به اوپیوئیدها باعث شده است که از روشهای دیگری برای کنترل درد استفاده گردد. ما در این مطالعه لیدوکائین را با دوز پایین به صورت انفوزیون تجربه کردیم. روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور است که بر روی 30 بیمار انجام گرفته است . بیماران به طور تصادفی به 2 گروه مطالعه و شاهد تقسیم شدند (تحت شرایط یکسان) در گروه مطالعه 30 دقیقه قبل از عمل، تجویز لیدوکائین 1% (ابتدا دوز بولوس mg/kg5/1 و سپس انفوزیون آن با دوز mg/kg/h5/1) شروع و تا 1 ساعت بعد از عمل ادامه یافت. در گروه شاهد از سالین نرمال (دارو نما) استفاده گردید. در مرحله بعد از عمل تا 24 ساعت، شدت درد بیماران و میزان مصرف ضد درد سیستمیک ارزیابی و تحت آنالیز آماری قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که انفوزیون دوز پایین لیدوکائین، درد بعد از عمل و مصرف مورفین را در طی 24 ساعت بعد از عمل کاهش نمی دهد. نتیجه گیری: تفاوت در طراحی این مطالعه و نوع اعمال جراحی انتخاب شده می تواند علت اختلاف بین نتایج این مطالعه و تحقیقات دیگر باشد. همچنین نبود امکانات درمانی و تحقیقاتی مناسب مانند PCA و اندازه گیری سطح خونی لیدوکائین باعث محدودیت این مطالعه بوده است

متن کامل [PDF 126 kb]   (2383 دریافت)