مقدمه: مصرف کورتیکواستروئید سیستمیک با خطر ایجاد کاتاراکت همراه است.هدف ما در این مطالعه تعیین نقش کورتیکواستروئیدهای استنشاقی در ایجاد کاتاراکت در افراد مسن میباشد. روش‌ بررسی: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی در بین 160 نفر از مبتلایان به کاتاراکت، مراجعه کننده به بیمارستان های شهید صدوقی و شهید رهنمون طی سالهای 1383-1382 و 160 نفر شاهد انتخاب شده، انجام پذیرفت. افراد گروه شاهد بر حسب سن و جنس با گروه مورد مطابقت داده شدند.جمع‌آوری اطلاعات از طریق مصاحبه و پرسشنامه انجام پذیرفت. تجزیه و تحلیل آماری با برنامه SPSS و آزمون‌های آماری Chi-square و Anova انجام شد. نتایج: از 320 نفر 160 بیمار به کاتاراکت مبتلا بودند و160 بیمار دیگر به کاتاراکت مبتلا نبودند. میانگین سنی و توزیع جنس گروه مورد با گروه شاهد تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشتند. در گروه مورد 22 نفر(%8/13) مصرف استروئید استنشاقی داشتند و در میان گروه شاهد از 160 نفر 11 فرد(%9/6) مصرف داشتند. در مجموع از دو گروه مورد مطالعه 33 نفر مصرف کننده بوده اند. این رابطه با 042/0=p معنی دار بود. با استفاده از آزمونOdds Ratio مشخص شدکسانی که کورتیکواستروئید مصرف کرده اند 16/2 برابر از کسانی که کورتیکواستروئید مصرف نکرده اند مبتلا به کاتاراکت شده اند.(با حدود اطمینان 95% در محدوده 61/4-01/1 ). بعد از خروج موارد مصرف کننده کورتیکویید سیستمیک Odds Ratio به 73/4 (با حدود اطمینان 95% در محدوده 82/14-51/1 ) افزایش یافت. این ارتباط با افزایش مدت زمان استفاده قوی تر می شد. نتیجه‌ گیری: این مطالعه وجود ارتباطی بین مصرف کورتیکواستروئید استنشاقی و ابتلا به کاتاراکت به ویژه نوع ساب کپسولار خلفی را نشان داد. ولیکن جهت تأیید آن به مطالعات دیگر از جمله مطالعات تجربی و در گروه های یکسان از نظر عوامل خطر دیگر کاتاراکت نیاز می باشد.

واژه‌های کلیدی: کاتاراکت، استرویید استنشاقی

متن کامل [PDF 124 kb]   (2197 دریافت)