دوره 33، شماره 8 - ( آبان 1404 )
جلد 33 شماره 8 صفحات 9361-9344 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Malekyian Fini E, Ahmadizad S, Salimian M. Effect of Eight Weeks of Resistance Training in Hypoxic Conditions on Hemodynamic, Hematological and Maximum Strength Changes in Type 2 Diabetes Patients. JSSU 2025; 33 (8) :9344-9361
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6332-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6332-fa.html
ملکیان فینی الهه، احمدیزاد سجاد، سلیمیان مرتضی. تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی در شرایط هایپوکسی بر تغییرات همودینامیکی، هماتولوژیکی و حداکثر قدرت بیشینه بیماران دیابت نوع 2. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1404; 33 (8) :9344-9361
چکیده: (251 مشاهده)
مقدمه: اختلال پارامترهای همورئولوژیک در دیابت تایید شده است. هدف از مطالعه حاضر تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی در شرایط هایپوکسی بر تغییرات همودینامیکی، هماتولوژیکی و حداکثر قدرت بیشینه بیماران دیابت نوع2 میباشد.
روش بررسی: مطالعه از نوع تجربی و توسعهای بود و 41 بیمار مبتلا به دیابت نوع2 در سه گروه تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون(RTBFR) و بدون محدودیت جریان خون (RTnonBFR) و گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه RTnonBFR و RTBFR، تمرین را به مدت 8 هفته و به ترتیب با شدت 20، 40، 60، 80 درصد 1RM و 20 و 30 درصد 1RM اجرا نمودند. آزمودنیهای گروه کنترل در این مدت، به زندگی عادی پرداختند. اندازهگیری شاخصهای همودینامیکی و هماتولوژیکی، قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام گرفت. برای بررسی تاثیر مداخله بر فاکتورهای کمی از آنالیز واریانس با عامل بین گروهی و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.
نتایج: تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون منجر به افزایش قدرت بیشینه نسبت به گروه کنترل گردید (P‹0/05) و فشارخون سیستولی در گروه RTBFR نسبت به سایر گروه ها، کاهش معناداری داشت (P‹0/05). HbA1c در گروه کنترل نسبت به دو گروه تمرینی افزایش یافت اما معنادار نبود (P›0/05). گلوکز در گروه RTnonBFR نسبت به گروه RTBFR کاهش معناداری داشت (P‹0/05). فاکتور RBC و Hb در گروه RTBFR نسبت به سایر گروهها افزایش معناداری داشت (P‹0/05). گلوکز خون در گروه RTnonBFR نسبت به گروه کنترل کاهش را نشان داد (P‹0/05).
نتیجهگیری: اجرای تمرین مقاومتی با شدت کم و با محدودیت جریان خون به دلیل عدم تغییر معنادار شاخصهای همودینامیکی و برخی شاخصهای هماتولوژیکی و پلاکتی میتواند سازوکار موثر و کمهزینه در جلوگیری از بروز بیماریهای قلبیعروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع2 باشد و به عنوان یک سیستم درمانی غیردارویی و جایگزین تمرین مقاومتی با شدت بالا از آتروفی عضلات پیشگیری نماید.
روش بررسی: مطالعه از نوع تجربی و توسعهای بود و 41 بیمار مبتلا به دیابت نوع2 در سه گروه تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون(RTBFR) و بدون محدودیت جریان خون (RTnonBFR) و گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه RTnonBFR و RTBFR، تمرین را به مدت 8 هفته و به ترتیب با شدت 20، 40، 60، 80 درصد 1RM و 20 و 30 درصد 1RM اجرا نمودند. آزمودنیهای گروه کنترل در این مدت، به زندگی عادی پرداختند. اندازهگیری شاخصهای همودینامیکی و هماتولوژیکی، قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام گرفت. برای بررسی تاثیر مداخله بر فاکتورهای کمی از آنالیز واریانس با عامل بین گروهی و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.
نتایج: تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون منجر به افزایش قدرت بیشینه نسبت به گروه کنترل گردید (P‹0/05) و فشارخون سیستولی در گروه RTBFR نسبت به سایر گروه ها، کاهش معناداری داشت (P‹0/05). HbA1c در گروه کنترل نسبت به دو گروه تمرینی افزایش یافت اما معنادار نبود (P›0/05). گلوکز در گروه RTnonBFR نسبت به گروه RTBFR کاهش معناداری داشت (P‹0/05). فاکتور RBC و Hb در گروه RTBFR نسبت به سایر گروهها افزایش معناداری داشت (P‹0/05). گلوکز خون در گروه RTnonBFR نسبت به گروه کنترل کاهش را نشان داد (P‹0/05).
نتیجهگیری: اجرای تمرین مقاومتی با شدت کم و با محدودیت جریان خون به دلیل عدم تغییر معنادار شاخصهای همودینامیکی و برخی شاخصهای هماتولوژیکی و پلاکتی میتواند سازوکار موثر و کمهزینه در جلوگیری از بروز بیماریهای قلبیعروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع2 باشد و به عنوان یک سیستم درمانی غیردارویی و جایگزین تمرین مقاومتی با شدت بالا از آتروفی عضلات پیشگیری نماید.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1403/8/27 | پذیرش: 1403/12/19 | انتشار: 1404/8/15
دریافت: 1403/8/27 | پذیرش: 1403/12/19 | انتشار: 1404/8/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
