دوره 33، شماره 2 - ( اردیبهشت 1404 )
جلد 33 شماره 2 صفحات 8742-8729 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dehati M, Honari H, Sadeghi D, Aghaie S M. Investigating the Immunogenicity of the BLF1 Antigen from Burkhordria Pseudomallei with PLGA Nanoparticle in Mice. JSSU 2025; 33 (2) :8729-8742
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6295-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6295-fa.html
دهاتی کهنه‌شهری مهدی، هنری حسین، صادقی داود، آقایی سیدمجتبی. بررسی ایمنی‌زایی آنتی ژن BLF1 بورخوردریا سودومالئی با نانوذره PLGA در موش سوری. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1404; 33 (2) :8729-8742
چکیده: (19 مشاهده)
مقدمه: باکتری بورخوردریا سودومالئی عامل بیماری میلوئیدوزیس در انسان بوده و از راه خوراکی، استنشاقی و یا از طریق خراش پوستی به انسان منتقل می‌شود. پروتئین BLF1 این باکتری، در سلول‌های میزبان باعث توقف پروتئین‌سازی می‌شود. PLGA به عنوان پلیمر زیست تخریب، جهت بارگذاری انواع مولکول های دارویی و پروتئینی، کاربرد دارد. هدف از این مطالعه، بیان پروتئین BLF1 توسط E coli و بارگذاری آن در پلیمر PLGA و بررسی ایمنی‌زایی آن در موش سوری می‌باشد.
روش بررسی:در این پژوهش، بیان ژن blf1 به وسیله القای IPTG انجام و پروتئین نوترکیب با تکنیک وسترن‌بلات تایید شد. پس از تخلیص پروتئین، آنتی‌ژن درپلیمر PLGA بارگذاری شد. سایز و پتانسیل زتای نانوذره حاوی پروتئین، اندازه‌گیری شد. پروتئین همراه با ادجوانت؛ نانوذره PLGA و PBS در دو و چهار نوبت به گروه‌های موش تزریق شد. میزان آنتی‌بادی در سرم آنها توسط تست الایزا اندازه‌گیری شد. در پایان موش‌ها با سم BLF1 چالش شدند. از نرم‌افزارversion 16 SPSS جهت آنالیز آماری استفاده شد.
نتایج: نانوذرات PLGA حاوی پروتئین نسبت به نانوذرات فاقد پروتئین، اندازه PDI بالاتر و پتانسیل زتای منفی‌تری داشتند. میزان بارگذاری پروتئین در نانوذرات حدود 95% بود. نتابج تست چالش، حفاظت 50% گروه حاوی نانوذره و حفاظت 75% گروه حاوی پروتئین همراه ادجوانت را نشان می‌دهد.
نتیجه‌گیری: با توجه به دفعات تجویز و میزان تیترآنتی‌بادی پروتئین نوترکیب همراه با نانوذره و نتایج حاصله، این پروتئین می‌تواند به‌عنوان کاندید واکسن علیه بیماری میلوئیدوزیس مدنظر باشد.
روش بررسی:در این پژوهش، بیان ژن blf1 به وسیله القای IPTG انجام و پروتئین نوترکیب با تکنیک وسترن‌بلات تایید شد. پس از تخلیص پروتئین، آنتی‌ژن درپلیمر PLGA بارگذاری شد. سایز و پتانسیل زتای نانوذره حاوی پروتئین، اندازه‌گیری شد. پروتئین همراه با ادجوانت؛ نانوذره PLGA و PBS در دو و چهار نوبت به گروه‌های موش تزریق شد. میزان آنتی‌بادی در سرم آنها توسط تست الایزا اندازه‌گیری شد. در پایان موش‌ها با سم BLF1 چالش شدند. از نرم‌افزارversion 16 SPSS جهت آنالیز آماری استفاده شد.
نتایج: نانوذرات PLGA حاوی پروتئین نسبت به نانوذرات فاقد پروتئین، اندازه PDI بالاتر و پتانسیل زتای منفی‌تری داشتند. میزان بارگذاری پروتئین در نانوذرات حدود 95% بود. نتابج تست چالش، حفاظت 50% گروه حاوی نانوذره و حفاظت 75% گروه حاوی پروتئین همراه ادجوانت را نشان می‌دهد.
نتیجه‌گیری: با توجه به دفعات تجویز و میزان تیترآنتی‌بادی پروتئین نوترکیب همراه با نانوذره و نتایج حاصله، این پروتئین می‌تواند به‌عنوان کاندید واکسن علیه بیماری میلوئیدوزیس مدنظر باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمونولوژی
دریافت: 1403/7/18 | پذیرش: 1403/11/2 | انتشار: 1404/2/15
دریافت: 1403/7/18 | پذیرش: 1403/11/2 | انتشار: 1404/2/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
