دوره 32، شماره 7 - ( مهر 1403 )
جلد 32 شماره 7 صفحات 8055-8045 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (325 مشاهده)
مقدمه: سرطان تخمدان، یک تومور اپیتلیال تهاجمی، همچنان یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان است. با توجه به اثرات مضر داروهای شیمیایی، اخیراً گیاهان دارویی با توجه به خواص منحصربه‌فردشان مانند ارزان، طبیعی و در دسترس بودن و بدون هیچ‌گونه عوارض جانبی مشخصی در پیشگیری از بیماری‌ها مورد توجه قرار گرفته‌اند. در این تحقیق آزمایشگاهی، اثر کشندگی عصاره هیدروالکلی گیاه دافنه بر روی زنده‌مانی سلولهای سرطانی رده A2780s و بیان ژنهایMAPK8 و PTK2 در سلولهای تیمار شده با عصاره گیاه دافنه در 3 بازه زمانی 24، 48 و 72 ساعت بعد از تیمار مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: بررسی اثر بازدارندگی عصاره هیدروالکلی دافنه بر روی سلولهای هدف با استفاده از روش MTTassay انجام و سپس بیان دو ژنMAPK8 و PTK2 در سلول های تیمار شده با عصاره گیاهی با استفاده از روش qRT-PcR مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار GraphPad Prism انجام شد.
نتایج: با توجه نتایج حاصل از زنده‌مانی، مقدار IC50 به ترتیب برای بازه‌های زمانی 48،24 و 72 ساعت بعد از تیمار مقادیر 105/48، 85/98 و 81/38 میکروگرم/ میلی‌لیتر تعیین گردید. بررسی بیان ژنهای مورد آزمایش نشان داد که عصاره هیدروالکلی دافنه در سطح معنی داری (P Value≤0/05) اثر قابل توجهی در بیان ژنهای هدف نداشته است. به‌طوری که نسبت به شاهد اختلاف بیان معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل چنین نتیجه گیری می‌شود که عصاره دافنه بر روی سلولهای سرطانی A2870s تیمار شده اثر بازدارندگی معنی‌داری داشته است ولی قادر به تغییر در میزان بیان ژنهای دخیل در فعالیت‌های ضد سرطانی و مسیرهای مولکولی نبوده است. استفاده از نشان‌گرها و مسیرهای ژنی دیگر برای مطالعات تکمیلی پیشنهاد می‌شود.
روش بررسی: بررسی اثر بازدارندگی عصاره هیدروالکلی دافنه بر روی سلولهای هدف با استفاده از روش MTTassay انجام و سپس بیان دو ژنMAPK8 و PTK2 در سلول های تیمار شده با عصاره گیاهی با استفاده از روش qRT-PcR مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار GraphPad Prism انجام شد.
نتایج: با توجه نتایج حاصل از زنده‌مانی، مقدار IC50 به ترتیب برای بازه‌های زمانی 48،24 و 72 ساعت بعد از تیمار مقادیر 105/48، 85/98 و 81/38 میکروگرم/ میلی‌لیتر تعیین گردید. بررسی بیان ژنهای مورد آزمایش نشان داد که عصاره هیدروالکلی دافنه در سطح معنی داری (P Value≤0/05) اثر قابل توجهی در بیان ژنهای هدف نداشته است. به‌طوری که نسبت به شاهد اختلاف بیان معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل چنین نتیجه گیری می‌شود که عصاره دافنه بر روی سلولهای سرطانی A2870s تیمار شده اثر بازدارندگی معنی‌داری داشته است ولی قادر به تغییر در میزان بیان ژنهای دخیل در فعالیت‌های ضد سرطانی و مسیرهای مولکولی نبوده است. استفاده از نشان‌گرها و مسیرهای ژنی دیگر برای مطالعات تکمیلی پیشنهاد می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |