دوره 32، شماره 2 - ( اردیبهشت 1403 )
جلد 32 شماره 2 صفحات 7553-7541 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (542 مشاهده)
مقدمه: مفصل مچ پا به دلیل تحمل وزن یکی از آسیبپذیرترین مفاصل بدن میباشد. پای پرونیت یکی از شایعترین عارضههای اندام تحتانی است. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین در آب و تمرین با تراباند بر طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی در افراد دارای پای پرونیت طی راهرفتن بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعه کارآزمایی بالینی بود که بهصورت نیمهتجربی و آزمایشگاهی اجرا شد. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 45 دانشجوی دانشگاه محقق اردبیلی که دارای پای پرونیت بودند، بهصورت هدفمند انتخاب شدند و بهطور مساوی و تصادفی به سه گروه تراباند، تمرین در آب و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی مورد استفاده برای گروه تمرین در آب بر اساس دستورالعمل تجویز ورزشی کالج آمریکایی طب ورزش (ACSM)، و برای گروه تمرین با تراباند بهوسیله تراباند با رنگ نارنجی در 3 ست با تعداد تکرار 14 حرکت انجام گرفت. در این مطالعه برای اندازهگیری طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی از دستگاه الکترومایوگرافی سطحی بدون سیم استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری 0/05 P≤استفاده شد.
نتایج: یافتهها نشان داد که اثر تعاملی زمان و گروه بر طیف فرکانس میانه الکترومایوگرافی عضله پهن داخلی در گروه تمرین با تراباند طی راهرفتن، کاهش معنیداری داشت (0/02=P). سایر متغیرها از مرحله پیشآزمون تا پسآزمون به لحاظ آماری تفاوت معنیداری را نشان نداد (0/05<P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد یک جلسه تمرین در آب و تمرین با تراباند به لحاظ آماری تاثیر چندانی بر طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی ندارد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعه کارآزمایی بالینی بود که بهصورت نیمهتجربی و آزمایشگاهی اجرا شد. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 45 دانشجوی دانشگاه محقق اردبیلی که دارای پای پرونیت بودند، بهصورت هدفمند انتخاب شدند و بهطور مساوی و تصادفی به سه گروه تراباند، تمرین در آب و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی مورد استفاده برای گروه تمرین در آب بر اساس دستورالعمل تجویز ورزشی کالج آمریکایی طب ورزش (ACSM)، و برای گروه تمرین با تراباند بهوسیله تراباند با رنگ نارنجی در 3 ست با تعداد تکرار 14 حرکت انجام گرفت. در این مطالعه برای اندازهگیری طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی از دستگاه الکترومایوگرافی سطحی بدون سیم استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری 0/05 P≤استفاده شد.
نتایج: یافتهها نشان داد که اثر تعاملی زمان و گروه بر طیف فرکانس میانه الکترومایوگرافی عضله پهن داخلی در گروه تمرین با تراباند طی راهرفتن، کاهش معنیداری داشت (0/02=P). سایر متغیرها از مرحله پیشآزمون تا پسآزمون به لحاظ آماری تفاوت معنیداری را نشان نداد (0/05<P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد یک جلسه تمرین در آب و تمرین با تراباند به لحاظ آماری تاثیر چندانی بر طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی ندارد.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1402/9/26 | پذیرش: 1402/10/24 | انتشار: 1403/2/15
دریافت: 1402/9/26 | پذیرش: 1402/10/24 | انتشار: 1403/2/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |