دوره 31، شماره 11 - ( بهمن 1402 )                   جلد 31 شماره 11 صفحات 7224-7215 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (532 مشاهده)
مقدمه: دلبستگی پیوند عاطفی پایدار بین مادر و جنین است که پدیده‌ای منحصر به فرد می­باشد. هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط دلبستگی مادر و جنین با استرس والد شدن است.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، 250 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت دانشگاه علوم پزشکی بروجن، مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌­ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های دموگرافیک باروری، پرسش‌نامه­ استاندارد کرانلی و پرسش‌نامه استاندارد استرس والدی، جمع­آوری و با استفاده از آمار توصیفی، محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون t مستقل، رگرسیون چند متغیره و آزمون تحلیل واریانس مورد تجزیه قرار گرفتند.
نتایج: بین نمره کل استرس والدی با نمره کل دلبستگی مادر و جنین و ابعاد آن رابطه معکوس معنادار وجود دارد (0/001P<). رگرسیون چند متغیره نشان داد دو بعد از خود گذشتگی و تمایز مادر و جنین بیشترین ابعاد پیش‌بینی کننده استرس والدی بودند. هم‌چنین ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که نمره کل استرس والدی با متغیرهای دموگرافیک و باروری ارتباط معنادار ندارد (0/05P>). هم‌چنین نمره کل دلبستگی مادر به جنین نیز با متغیرهای دموگرافیک و باروری ارتباط معناداری نداشته (0/05P>) و تنها با تعداد بارداری رابطه معکوس دارد (0/05P<).
نتیجه‌گیری: یافته­‌های پژوهش نشان می‌­دهد که با افزایش دلبستگی و کاهش استرس والدی می­‌توان شاهد مسئولیت‌پذیری والدی بیشتر در قبال شیرخوار باشیم، بدین صورت می‌­توان انتظار داشت با حمایت­‌های عاطفی، مراقبتی و بهداشتی بهتری همراه باشیم.
 
متن کامل [PDF 1068 kb]   (288 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (279 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مامایی
دریافت: 1402/7/16 | پذیرش: 1402/9/5 | انتشار: 1402/11/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.