دوره 31، شماره 12 - ( اسفند 1402 )
جلد 31 شماره 12 صفحات 7320-7295 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (398 مشاهده)
مقدمه: شکست مکرر لانه‌گزینی (Recurrent Implantation Failure: RIF) یکی از چالش‌های اساسی در درمانهای کمک باروری به‌شمار میآید. اگر چه روشهای کمک باروری پیشرفت قابل‌توجهی در درمان زوجهای نابارور داشته است اما، با این وجود، برخی از خانم‌ها پس از لقاح آزمایشگاهی و انتقال جنین، با شکست مکرر لانه‌گزینی و عدم بارداری مواجه میشوند. اختلال در تحمل سیستم ایمنی مادر نسبت به جنین، یکی از عوامل خطری است که احتمال رد جنین نیمه بیگانه (Semi allogenic) برای مادر و عدم لانه‌گزینی جنین را افزایش میدهد. مطالعات نشان داده‌اند که رویکردهای درمانی تعدیل کننده ایمنی در صورت استفاده به‌موقع و مناسب، نتایج امیدوارکنندهای در بهبود نتایج بارداری و میزان تولد زنده در گروهی از این خانم‌ها داشته‌اند. این مقاله به بررسی مطالعات منتشر شده در مورد تغییرات سیستم ایمنی خانم و کاربرد درمانهای تعدیل‌کننده ایمنی در زوجهای مبتلا به شکست مکرر لانه‌گزینی پرداخته است.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که به‌کارگیری مناسب روشهای تشخیصی اختلالات ایمنی در خانم و به‌کارگیری مناسب درمانهای تعدیل کننده ایمنی بر اساس نتایج این آزمایشات، می‌توانند با کنترل پاسخ های ایمنی خانم، مشکلات عدم بارداری به دنبال انتقال مکرر جنین را مدیریت کنند.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که به‌کارگیری مناسب روشهای تشخیصی اختلالات ایمنی در خانم و به‌کارگیری مناسب درمانهای تعدیل کننده ایمنی بر اساس نتایج این آزمایشات، می‌توانند با کنترل پاسخ های ایمنی خانم، مشکلات عدم بارداری به دنبال انتقال مکرر جنین را مدیریت کنند.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
ایمونولوژی
دریافت: 1402/7/3 | پذیرش: 1402/9/28 | انتشار: 1402/12/15
دریافت: 1402/7/3 | پذیرش: 1402/9/28 | انتشار: 1402/12/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |