دوره 31، شماره 10 - ( دی 1402 )
جلد 31 شماره 10 صفحات 7107-7090 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (773 مشاهده)
مقدمه: پنومونی ناشناس ناشی از سندرم حاد تنفسی کروناویروس-2 (nCoV/SARS-CoV-2 2019) از شهر ووهان چین آغاز شد. این ویروس در مقایسه با سایر عفونت‌های ویروسی کرونا از قدرت سرایت بیشتری برخوردار است و ژنوم آن تمام پروتئین‌های لازم برای ایجاد عفونت و تکثیر را کد می‌کند. از جمله مهمترین پروتئین‌های ساختاری آن می‌توان به پروتئین‌های اسپایک، پوششی، غشایی و نوکلئوکپسید اشاره نمود که جهش در آنها، مخصوصاَ در پروتئین اسپایک، نقش مهمی در ایجاد واریانتهای مختلف دارد. به عنوان مثال جهش‌های E484K، L452R، S477N و F486V، از جمله جهش‌های مهمی هستند که هنگام طراحی واکسن‌های مبتنی بر پروتئین اسپایک در آینده می‌توانند مورد توجه باشند. این جهش‌ها ویژگی‌های جدید و متفاوتی را به واریانتهای جدید می‌دهند و به همین دلیل فرآیند تولید واکسن برای این ویروس با چالش‌های فراوانی رو‌به‌رو بوده است. شرکت‌های مختلفی در سراسر دنیا وارد رقابت برای ساخت واکسن شدند و در نهایت با تولید انواع واکسن‌ها با اساس کار متفاوت، تا حد زیادی این بیماری کنترل گردید. اما جهش‌های جدید در آینده همچنان می‌توانند به واریانتهای متنوع و مقاوم در برابر واکسن‌های موجود منتهی بشوند، و از این جهت جوامع و دولت‌ها را با چالش‌های جدی رو‌به‌رو نمایند.
نتیجه‌گیری: با این تفاسیر، نمی‌توان ظهور احتمالی واریانتهای جدید SARS-CoV-2 در آینده را انکار نمود. با این حال نمی‌توان پیش‌بینی دقیقی از محل ایجاد واریانت جدید داشت، در نتیجه انجام تحقیقات بر روی انواع در حال ظهور ضروری است تا در صورت ایجاد چالش‌های جدید، از قبل آمادگی لازم برای مقابله با آن در حد امکان وجود داشته باشد.
نتیجه‌گیری: با این تفاسیر، نمی‌توان ظهور احتمالی واریانتهای جدید SARS-CoV-2 در آینده را انکار نمود. با این حال نمی‌توان پیش‌بینی دقیقی از محل ایجاد واریانت جدید داشت، در نتیجه انجام تحقیقات بر روی انواع در حال ظهور ضروری است تا در صورت ایجاد چالش‌های جدید، از قبل آمادگی لازم برای مقابله با آن در حد امکان وجود داشته باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |