دوره 30، شماره 10 - ( دی 1401 )
جلد 30 شماره 10 صفحات 5271-5267 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (583 مشاهده)
مقدمه: آبله میمون یک ویروس دو رشته‌ای از جنس ارتوپاکس ویروس است که به‌وسیله حیوانات به انسان انتقال داده میشود. تا‌کنون دو گونه اصلی آبله میمون در غرب آفریقا و حوضه کنگو شناسایی شده‌اند. نحوه سرایت ویروس آبله میمون اغلب از طریق ذرات تنفسی و تماس مستقیم با ضایعات پوستی است. علائم اولیه ابتلا به بیماری آبله میمون شامل سردرد، دردهای عضلانی، تب و بدن‌درد میشود. روی بدن مبتلایان به‌تدریج برآمدگی‌هایی به شکل جوش ظاهر میشود که حالت تاول پیدا خواهند کرد. بسیاری از موارد در شیوع اخیر به انتقال جنسی نسبت داده شده‌اند؛ به‌خصوص در میان مردانی که به عنوان افراد هم‌جنس‌گرا، دو جنس‌گرا یا مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند شناخته می‌شوند. این ویروس هم‌چنین میتواند از طریق تماس مستقیم با زخم‌های عفونی، مایعات بدن و رختخواب یا لباس مشترک مشترک منتقل شود. آبله میمون به عنوان یک بیماری خطرناک میتواند سلامت روانی بیماران را تحت تاثیر خود قرار دهد. بررسیهای گذشته حاکی از آن دارد ویروس آبله میمون منجر به انگ اجتماعی، اضطراب، افکار و رفتارهای مرتبط با خودکشی در افراد مبتلا میشود. با توجه اینکه چند مورد از ابتلا به آبله میمون در داخل کشور ایران شناسایی شده است می‌بایست اقداماتی در جهت آگاهی مردم از علائم و شیوه انتقال این ویروس انجام گردد تا بعد از کووید-19 شاهد گسترش یک بیماری همه‌گیر دیگری نباشیم.
نوع مطالعه: نامه به سردبیر |
موضوع مقاله:
سایر
دریافت: 1401/5/29 | پذیرش: 1401/10/15 | انتشار: 1401/10/15
دریافت: 1401/5/29 | پذیرش: 1401/10/15 | انتشار: 1401/10/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |