مقدمه: داروهای سرکوبگر ایمنی بسته به مکانیسم عمل در گروههای گوناگونی دستهبندی و در کنترل اختلالات التهابی حاد و مزمن مورد استفاده قرار میگیرند. با توجه به احتمال بروز عوارض التهابی شدیدی همچون نارسایی حاد تنفسی و طوفان سایتوکاینی در بیماران مبتلا به کووید-19، نیاز به مرور دادههای بروز شده در زمینه کارایی و عوارض جانبی تجویز این داروها در بیماران وجود دارد. در این مقاله در کنار معرفی اجمالی دستههای مختلف داروهای سرکوبگر ایمنی، به یافتههای معتبر در زمینه آثار مثبت و منفی استفاده از این داروها در بیماران کرونایی پرداخته شده است.
نتیجهگیری: در کل بهنظر میرسد که مصرف داروهای ضدالتهاب و سرکوبگر پاسخهای ایمنی با آثار مثبتی همچون کاهش نیاز به تهویه مکانیکی و بستری در بخش مراقبتهای ویژه، افزایش سرعت بهبود علایم حاد و همچنین کاهش آمار مرگ و میر بیماران بهویژه بیماران بدحال همراه است. با این حال احتمال، طولانی شدن دوره درمان و افزایش خطر ابتلا به عفونتهای باکتریایی و قارچی را باید در نظر داشت. رعایت تعادل در مقدار و طول مدت تجویز این داروها میتواند در کاهش آثار منفی مصرف این داروها موثر باشد.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
ایمونولوژی دریافت: 1401/5/9 | پذیرش: 1401/8/22 | انتشار: 1401/10/15