دوره 30، شماره 12 - ( اسفند 1401 )
جلد 30 شماره 12 صفحات 6184-6175 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (783 مشاهده)
مقدمه: سینوس ماگزیلاری از طریق اوستیوم اولیه (PMO=Primary Maxillary Ostium) فک بالا به داخل اینفاندیبولوم تخلیه می‌شود، سپس از طریق هیاتوس سمیلوناریس به داخل مئاتوس میانی می‌ریزد و با حفره بینی ارتباط برقرار می‌کند. اوستیوم سینوس ماگزیلاری حدوداً در بالاترین قسمت دیواره داخلی سینوس قرار گرفته است. اکسسوری اوستیوم (AMO=Accessory Maxillary Ostium) ممکن است در ایجاد سینوزیت نقش داشته باشد ولی تاثیر وراثت یا محیط در وجود یاعدم وجود اکسسوری اوستیوم مشخص نیست. هدف این مطالعه یررسی استیوم اولیه و فرعی ماگزیلاری می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی130 تصویر CBCT (Cone-Beam Computed Tomography)(مجموعاً 260 سینوس) از ماگزیلای بیماران مراجعه‌کننده به بخش رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اصفهان در شهر اصفهان، ایران بررسی شدند. اندازه‌گیری‌ها در مقطع کرونال و توسط نرم‌افزار On Demand 3D انجام گرفت. آنالیز آماری توسط تست‌های T-Test، Exact fisher، Shapiro-Wilk و Spearmanدر نرم‌افزار SPSS version 16 انجام گرفت.
نتایج: میانگین سنی بیماران 3/7±44/13 و تعداد نمونه‌های زن و مرد هر کدام 65 بود. میانگین قطرPMO (Primary Maxillary Ostium) به ترتیب در سمت راست 0/45±1/33 و در سمت چپ 0/5±1/33 بود. AMO در 64% سینوس‌های سمت چپ و 38/5% سینوس‌های سمت راست مشاهده شد. افزایش ضخامت مخاط سینوس در 26% از سینوس‌های سمت راست و 28% سینوس‌های سمت چپ دیده شد و نهایتاً موکوس ریتنشن سیست به ترتیب در 9% سینوس‌های سمت راست و 8% از سینوس‌های سمت چپ وجود داشت.
نتیجه‌گیری: سایز Primary Maxillary Ostium با متغیرهای سن، جنس و وجود AMO از لحاظ آماری ارتباط معناداری نداشت، اما در سمت راست میانگین سایز Primary Maxillary Ostium در صورت وجود افزایش ضخامت مخاط سینوس کمتر از وقتی است که افزایش ضخامت وجود نداشته باشد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی130 تصویر CBCT (Cone-Beam Computed Tomography)(مجموعاً 260 سینوس) از ماگزیلای بیماران مراجعه‌کننده به بخش رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اصفهان در شهر اصفهان، ایران بررسی شدند. اندازه‌گیری‌ها در مقطع کرونال و توسط نرم‌افزار On Demand 3D انجام گرفت. آنالیز آماری توسط تست‌های T-Test، Exact fisher، Shapiro-Wilk و Spearmanدر نرم‌افزار SPSS version 16 انجام گرفت.
نتایج: میانگین سنی بیماران 3/7±44/13 و تعداد نمونه‌های زن و مرد هر کدام 65 بود. میانگین قطرPMO (Primary Maxillary Ostium) به ترتیب در سمت راست 0/45±1/33 و در سمت چپ 0/5±1/33 بود. AMO در 64% سینوس‌های سمت چپ و 38/5% سینوس‌های سمت راست مشاهده شد. افزایش ضخامت مخاط سینوس در 26% از سینوس‌های سمت راست و 28% سینوس‌های سمت چپ دیده شد و نهایتاً موکوس ریتنشن سیست به ترتیب در 9% سینوس‌های سمت راست و 8% از سینوس‌های سمت چپ وجود داشت.
نتیجه‌گیری: سایز Primary Maxillary Ostium با متغیرهای سن، جنس و وجود AMO از لحاظ آماری ارتباط معناداری نداشت، اما در سمت راست میانگین سایز Primary Maxillary Ostium در صورت وجود افزایش ضخامت مخاط سینوس کمتر از وقتی است که افزایش ضخامت وجود نداشته باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی
دریافت: 1401/4/5 | پذیرش: 1401/5/3 | انتشار: 1401/12/15
دریافت: 1401/4/5 | پذیرش: 1401/5/3 | انتشار: 1401/12/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |