دوره 30، شماره 5 - ( مرداد 1401 )                   جلد 30 شماره 5 صفحات 4812-4793 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (1077 مشاهده)
مقدمه: اندومتریوز از عمده‌­ترین عوامل ایجاد دردهای لگنی و کم باروری است که به‌وسیله بافت­‌های شبه اندومتریال خارج از رحم مشخص می­‌شود و به شکل اولیه در محوطه پریتونئوم لگنی، تخمدان­‌‌ها، دیواره بین راست روده و واژن و در موارد نادری در دیافراگم، جنب و پری‌کاردیوم ایجاد می­‌شود. از جمله عوامل خطر ابتلا به اندومتریوز، انسداد در جریان خونریزی قاعدگی، افزایش مدت زمان استروژن­‌های درون­زاد، چرخه­‌های قاعدگی کوتاه و زایمان در سنین پایین هستند. از طرفی، استئوپروز نوعی بیماری متابولیکی استخوانی است که به‌وسیله کاهش مواد معدنی استخوان و تخریب ساختار میکرواستخوانی مشخص می‌­شود که خطر شکستگی استخوان را افزایش می­دهد. حدود 200 میلیون نفر در گستره جهانی مبتلا به استئوپروز هستند که 34% از آن­ها را زنان بالای 50 سال تشکیل می‌­دهند. اولین و رایج­‌‌ترین مدل برای القای این بیماری، مدل اواریکتومی در موش صحرایی است که به­‌نوعی مدلی از ارتباط بین استئوپروز و یائسگی را به ارمغان می­‌آورد.
نتیجه‌گیری: مدلهای حیوانی اندومتریوز به پیشرفتِ ابزارهایِ تشخیصیِ جدیدِ غیرِ تهاجمی و بهبود روشهای درمانی در درمان اندومتریوز در زنان بسیار کمککننده هستند. اگرچه هیچ از مدلهای حیوانی کاملاً ایدهآل و عالی نیست اما وجود شباهتهای فراوانی در پاسخ سیستم اسکلتی انسان و موش صحرایی به کاهش میزان استروژن و ترکیبات درمانی سببشده تا مدل اواریکتومی موش صحرایی، مدلی مناسب برای تحقیقات استئوپروز قلمداد شود. پاسخ استخوانهای موش صحرایی به اواریکتومی به نوع استخوان (استخوان ترابکولار در برابر استخوان کورتیکال)، ناحیه استخوان (استخوان ران، ناحیه فوقانی استخوان درشتنی و مهرههای کمری) و مدت زمان سپریشده بعد از اواریکتومی (مدت زمان لازم برای کاهش میزان استروژن) بستگی دارد.
متن کامل [PDF 713 kb]   (453 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (779 مشاهده)  
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: زنان و زایمان
دریافت: 1401/1/24 | پذیرش: 1401/3/29 | انتشار: 1401/5/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.